قرآن عثمان طه

سوره قریش

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ لِإِيلَٰفِ قُرَيۡشٍ

1

به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌ و مهربانى‌اش هميشگى؛ [خدا فيل سواران را هلاك كرد] تا قريش را [با يكديگر و با مردم و با حرم امن‌] الفت دهد؛


إِۦلَٰفِهِمۡ رِحۡلَةَ ٱلشِّتَآءِ وَ ٱلصَّيۡفِ

2

[و نيز] به سفرهاى [تجارتى‌] زمستانى و [سفرهاى تجارتى‌] تابستانى انس و همدمى بخشد [تا در آرامش و امنيت، امر معاششان را تأمين كنند.]


فَلۡيَعۡبُدُواْ رَبَّ هَٰذَا ٱلۡبَيۡتِ

3

پس بايد پروردگار اين خانه را بپرستند؛


ٱلَّذِيٓ أَطۡعَمَهُم مِّن جُوعٖ وَ ءَامَنَهُم مِّنۡ خَوۡفِۢ

4

پروردگارى كه آنان را از گرسنگى نجات داد، و از بيمى [كه از دشمن داشتند] ايمنى‌شان بخشيد.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان