سوره قریش
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ لِإِيلَٰفِ قُرَيۡشٍ
1به نام خداوندى كه رحمت عامش شامل همه و رحمت خاصش از آن مؤمنين است.؛ (خدا با اصحاب فيل چنين كرد) براى آنكه قريش با هم انس و الفت گيرند.
إِۦلَٰفِهِمۡ رِحۡلَةَ ٱلشِّتَآءِ وَ ٱلصَّيۡفِ
2الفتى كه در سفرهاى زمستان و تابستان ثابت و بر قرار بماند.
فَلۡيَعۡبُدُواْ رَبَّ هَٰذَا ٱلۡبَيۡتِ
3پس (به شكرانه اين دوستى) بايد يگانه خداى كعبه را بپرستند.
ٱلَّذِيٓ أَطۡعَمَهُم مِّن جُوعٖ وَ ءَامَنَهُم مِّنۡ خَوۡفِۢ
4كه به آنها هنگام گرسنگى طعام داد و از ترس و خطراتشان ايمن ساخت.
ترجمه گویا
انصاریان