قرآن عثمان طه

سوره قریش

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ لِإِيلَٰفِ قُرَيۡشٍ

1

به نام خداوندى كه رحمت عامش شامل همه و رحمت خاصش از آن مؤمنين است.؛ (خدا با اصحاب فيل چنين كرد) براى آنكه قريش با هم انس و الفت گيرند.


إِۦلَٰفِهِمۡ رِحۡلَةَ ٱلشِّتَآءِ وَ ٱلصَّيۡفِ

2

الفتى كه در سفرهاى زمستان و تابستان ثابت و بر قرار بماند.


فَلۡيَعۡبُدُواْ رَبَّ هَٰذَا ٱلۡبَيۡتِ

3

پس (به شكرانه اين دوستى) بايد يگانه خداى كعبه را بپرستند.


ٱلَّذِيٓ أَطۡعَمَهُم مِّن جُوعٖ وَ ءَامَنَهُم مِّنۡ خَوۡفِۢ

4

كه به آنها هنگام گرسنگى طعام داد و از ترس و خطراتشان ايمن ساخت.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان