بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ لِإِيلَٰفِ قُرَيۡشٍ

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ براى الفت دادنِ قريش،

إِۦلَٰفِهِمۡ رِحۡلَةَ ٱلشِّتَآءِ وَ ٱلصَّيۡفِ

الفتشان هنگام كوچ زمستان و تابستان، [خدا پيلداران را نابود كرد.]

فَلۡيَعۡبُدُواْ رَبَّ هَٰذَا ٱلۡبَيۡتِ

پس بايد خداوند اين خانه را بپرستند

ٱلَّذِيٓ أَطۡعَمَهُم مِّن جُوعٖ وَ ءَامَنَهُم مِّنۡ خَوۡفِۢ

همان [خدايى‌] كه در گرسنگى غذايشان داد، و از بيم [دشمن‌] آسوده‌خاطرشان كرد.