قرآن عثمان طه

سوره قریش

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ لِإِيلَٰفِ قُرَيۡشٍ

1

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ براى جان دادن (يا الفت‌گرفتن) قريش


إِۦلَٰفِهِمۡ رِحۡلَةَ ٱلشِّتَآءِ وَ ٱلصَّيۡفِ

2

الفت ايشان به كوچيدن زمستان و تابستان


فَلۡيَعۡبُدُواْ رَبَّ هَٰذَا ٱلۡبَيۡتِ

3

پس بايد پرستش كنند پروردگار اين خانه را


ٱلَّذِيٓ أَطۡعَمَهُم مِّن جُوعٖ وَ ءَامَنَهُم مِّنۡ خَوۡفِۢ

4

كه خورانيدشان پس از گرسنگى و ايمنشان ساخت پس از ترس


قاری
ترجمه گویا
انصاریان