قرآن عثمان طه

سوره لقمان

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi 'Alif-Lām-Mīm

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ الف، لام، ميم.


Tilka 'Āyātu Al-Kitābi Al-Ĥakīmi

2

آن آيات كتاب حكمت‌آميز است.


Hudan Wa Raĥmatan Lilmuĥsinīna

3

در حالى كه رهنمود و رحمتى براى نيكوكاران است؛


Al-Ladhīna Yuqīmūna Aş-Şalāata Wa Yu'utūna Az-Zakāata Wa Hum Bil-'Ākhirati Hum Yūqinūna

4

(همان) كسانى كه نماز را برپا مى‌دارند، و [ماليات‌] زكات را مى‌پردازند و آنان خود به آخرت يقين دارند.


'Ūlā'ika `Alá Hudan Min Rabbihim Wa 'Ūlā'ika Humu Al-Mufliĥūna

5

آنان از راهنمايى پروردگارشان برخوردارند، و تنها آنان رستگارند.


Wa Mina An-Nāsi Man Yashtarī Lahwa Al-Ĥadīthi Liyuđilla `An Sabīli Allāhi Bighayri `Ilmin Wa Yattakhidhahā Huzūan 'Ūla'ika Lahum `Adhābun Muhīnun

6

و از مردم كسى است كه سخن سرگرم‌كننده (و بيهوده) را مى‌خرد، تا بدون هيچ دانشى (مردم را) از راه خدا گمراه سازد و آن (آيات) را به ريشخند گيرد؛ آنان، عذابى خواركننده برايشان (آماده) است.


Wa 'Idhā Tutlá `Alayhi 'Āyātunā Wallá Mustakbirāan Ka'an Lam Yasma`hā Ka'anna Fī 'Udhunayhi Waqrāan Fabashshirhu Bi`adhābin 'Alīmin

7

و هنگامى كه آيات ما بر او خوانده مى‌شود، مستكبرانه روى برمى‌تابد، گويا آن را نشنيده است؛ چنانكه گويى در گوش‌هايش سنگينى است؛ پس اورا به عذاب دردناكى مژده ده!


'Inna Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Lahum Jannātu An-Na`īmi

8

در حقيقت كسانى كه ايمان آورده و [كارهاى‌] شايسته انجام‌داده‌اند، بوستان‌هاى پرنعمت (بهشت) براى آنهاست؛


Khālidīna Fīhā Wa`da Allāhi Ĥaqqāan Wa Huwa Al-`Azīzu Al-Ĥakīmu

9

در حالى كه در آنجا ماندگارند؛ [اين‌] وعده حق خداست؛ و او شكست‌ناپذير [و] فرزانه است.


Khalaqa As-Samāwāti Bighayri `Amadin Tarawnahā Wa 'Alqá Fī Al-'Arđi Rawāsiya 'An Tamīda Bikum Wa Baththa Fīhā Min Kulli Dābbatin Wa 'Anzalnā Mina As-Samā'i Mā'an Fa'anbatnā Fīhā Min Kulli Zawjin Karīmin

10

(خدا) آسمان‌ها را بدون ستون‌هايى كه آنها را ببينيد آفريد، و در زمين [كوه‌هاى‌] استوارى افكند، [مبادا] كه شما را بلرزاند، و از هر جنبنده‌اى در آن پراكنده كرد؛ و از آسمان آبى فرو فرستاديم، و (انواع گياهان) از هر جفت ارجمندى در آن (زمين) رويانديم.


Hādhā Khalqu Allāhi Fa'arūnī Mādhā Khalaqa Al-Ladhīna Min Dūnihi Bali Až-Žālimūna Fī Đalālin Mubīnin

11

اين آفرينش خداست؛ پس به من بنمايانيد آن (معبود) ان كه غير اويند چه چيزى را آفريده‌اند؟! بلكه ستمكاران در گمراهى آشكارند.


Wa Laqad 'Ātaynā Luqmāna Al-Ĥikmata 'Ani Ashkur Lillāh Wa Man Yashkur Fa'innamā Yashkuru Linafsihi Wa Man Kafara Fa'inna Allāha Ghanīyun Ĥamīdun

12

و بيقين به لقمان فرزانگى داديم؛ (به او گفتيم:) كه سپاس خدا را به جاى آور؛ و هر كس سپاسگزارى كند، پس فقط به سود خودش سپاسگزارى مى‌كند؛ و هر كس ناسپاسى كند، پس (زيانى به خدا نمى‌رساند؛ چرا) كه خدا توانگرى ستوده است.


Wa 'Idh Qāla Luqmānu Liābnihi Wa Huwa Ya`ižuhu Yā Bunayya Lā Tushrik Billāhi 'Inna Ash-Shirka Lažulmun `Ažīmun

13

و (يادكن) هنگامى را كه لقمان به پسرش- در حالى كه وى پندش مى‌داد- گفت:« اى پسركم! به خدا شرك مورز؛ [چرا] كه مسلما شرك، ستمى بزرگ است. »


Wa Waşşaynā Al-'Insāna Biwālidayhi Ĥamalat/hu 'Ummuhu Wahnāan `Alá Wahnin Wa Fişāluhu Fī `Āmayni 'Ani Ashkur Lī Wa Liwālidayka 'Ilayya Al-Maşīru

14

و به انسان درباره پدر و مادرش سفارش كرديم- مادرش به او باردارشد، در حالى كه سستى بر سستى (مى‌افزود.) و از شير بازگرفتنش در دو سالگى بود- (و به او گفتيم:) كه براى من و پدر و مادرت سپاس‌گوى! كه فرجام (همه شما) فقط به سوى من است.


Wa 'In Jāhadāka `Alá 'An Tushrika Bī Mā Laysa Laka Bihi `Ilmun Falā Tuţi`humā Wa Şāĥibhumā Fī Ad-Dunyā Ma`rūfāan Wa Attabi` Sabīla Man 'Anāba 'Ilayya Thumma 'Ilayya Marji`ukum Fa'unabbi'ukum Bimā Kuntum Ta`malūna

15

و اگر آن دو، تلاش كنند براى اينكه تو چيزى را كه بدان هيچ دانشى ندارى، همتاى من قراردهى، پس از آن دو اطاعت مكن؛ و [لى‌] در دنيا با آن دو بطور پسنديده همنشينى كن؛ و از راه كسى كه به سوى من بازگشته، پيروى كن. سپس بازگشت شما فقط به سوى من است و شما را به آنچه همواره انجام مى‌داديد، خبر مى‌دهم.


Yā Bunayya 'Innahā 'In Takun Mithqāla Ĥabbatin Min Khardalin Fatakun Fī Şakhratin 'Aw Fī As-Samāwāti 'Aw Fī Al-'Arđi Ya'ti Bihā Al-Lahu 'Inna Allāha Laţīfun Khabīrun

16

(لقمان گفت:) اى پسركم! در حقيقت اگر آن (كردارتو) هموزن دانه‌اى از سپندان باشد، و در صخره‌اى يا در آسمان‌ها يا در زمين قرار گيرد، خدا آن را (براى حساب) مى آورد؛ [چرا] كه خدا لطيف آگاه است.


Yā Bunayya 'Aqimi Aş-Şalāata Wa 'Mur Bil-Ma`rūfi Wa Anha `Ani Al-Munkari Wa Aşbir `Alá Mā 'Aşābaka 'Inna Dhālika Min `Azmi Al-'Umūri

17

اى پسركم! نماز را برپا دار، و به [كار] پسنديده فرمان‌ده و از [كار] ناپسند منع‌كن؛ و در برابر آنچه (از مشكلات) كه به تو مى‌رسد، شكيبا باش؛ كه اين [حاكى‌] از تصميم استوار (شما در) كارهاست.


Wa Lā Tuşa``ir Khaddaka Lilnnāsi Wa Lā Tamshi Fī Al-'Arđi Maraĥāan 'Inna Allāha Lā Yuĥibbu Kulla Mukhtālin Fakhūrin

18

و از مردم (با تكبر) رخ برمتاب؛ و در زمين با سرمستى و تكبر راه مرو، [چرا] كه خدا هيچ متكبر خيال پرداز فخر فروشى را دوست ندارد!


Wāqşid Fī Mashyika Wa Aghđuđ Min Şawtika 'Inna 'Ankara Al-'Aşwāti Laşawtu Al-Ĥamīri

19

و در راه رفتنت، معتدل باش؛ و صدايت را فروكاه؛ [چرا] كه مسلما ناپسندترين صداها، صداى الاغ‌هاست!


'Alam Tarawā 'Anna Allāha Sakhkhara Lakum Mā Fī As-Samāwāti Wa Mā Fī Al-'Arđi Wa 'Asbagha `Alaykum Ni`amahu Žāhiratan Wa Bāţinatan Wa Mina An-Nāsi Man Yujādilu Fī Al-Lahi Bighayri `Ilmin Wa Lā Hudan Wa Lā Kitābin Munīrin

20

آيا نظر نكرده‌ايد، كه خدا (منافع) آنچه را در آسمان‌ها و آنچه را در زمين است مسخر شما ساخت، و نعمت‌هايش را آشكارا و پنهانى بر شما گسترده و تمام كرد؟! و [لى‌] از ميان مردم كسى است كه بدون هيچ دانش و هيچ رهنمود و هيچ كتاب روشنى بخش، در باره خدا مجادله مى‌كند.


Wa 'Idhā Qīla Lahumu Attabi`ū Mā 'Anzala Allāhu Qālū Bal Nattabi`u Mā Wajadnā `Alayhi 'Ābā'anā 'Awalaw Kāna Ash-Shayţānu Yad`ūhum 'Ilá `Adhābi As-Sa`īri

21

و هنگامى كه به آنان گفته شود:« آنچه را خدا فروفرستاده است، پيروى كنيد. »مى‌گويند:« بلكه آنچه پدرانمان را برآن يافته‌ايم پيروى مى كنيم. »و آيا (آنان را پيروى مى‌كنند) اگر چه شيطان آنان را همواره به عذاب شعله فروزان (آتش) فراخواند؟!


Wa Man Yuslim Wajhahu 'Ilá Allāhi Wa Huwa Muĥsinun Faqadi Astamsaka Bil-`Urwati Al-Wuthqá Wa 'Ilá Allāhi `Āqibatu Al-'Umūri

22

و كسى كه چهره [وجود] ش را تسليم خدا كند در حالى كه او نيكوكارست، پس قطعا به دستاويزى استوار تمسك جسته است؛ و فرجام همه كارها فقط به سوى خداست.


Wa Man Kafara Falā Yaĥzunka Kufruhu 'Ilaynā Marji`uhum Fanunabbi'uhum Bimā `Amilū 'Inna Allāha `Alīmun Bidhāti Aş-Şudūri

23

و كسى كه كفر ورزد، پس كفر او، تو را اندوهگين نسازد؛ (زيرا) بازگشتشان تنها به سوى ماست، و آنان را از آنچه انجام داده‌اند، خبر مى‌دهيم؛ [چرا] كه خدا به (اسرار) درون سينه‌ها داناست.


Numatti`uhum Qalīlāan Thumma Nađţarruhum 'Ilá `Adhābin Ghalīžin

24

اندكى آن [كافر] ان را (از دنيا) برخوردار مى‌كنيم، سپس آنان را به سوى عذابى سخت مى‌كشانيم!


Wa La'in Sa'altahum Man Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Layaqūlunna Allāhu Quli Al-Ĥamdu Lillāh Bal 'Aktharuhum Lā Ya`lamūna

25

و اگر از آن [كافر] ان بپرسى:« چه كسى آسمان‌ها و زمين را آفريد؟ »حتما مى‌گويند:« خدا »، بگو:« ستايش مخصوص خداست. »بلكه بيشترشان نمى‌دانند.


Lillāh Mā Fī As-Samāwāti Wa Al-'Arđi 'Inna Allāha Huwa Al-Ghanīyu Al-Ĥamīdu

26

آنچه در آسمان‌ها و زمين است فقط از آن خداست؛ [چرا] كه تنها خدا توانگر [و] ستوده است.


Wa Law 'Annamā Fī Al-'Arđi Min Shajaratin 'Aqlāmun Wa Al-Baĥru Yamudduhu Min Ba`dihi Sab`atu 'Abĥurin Mā Nafidat Kalimātu Allāhi 'Inna Allāha `Azīzun Ĥakīmun

27

و اگر (بر فرض) آنچه از درخت [ان‌] در زمين است قلم‌ها شود، در حالى كه دريا (مركب شود و) بعد از آن هفت دريا به كمكش آيد، (آفريده‌ها و) كلمات خدا پايان نمى‌يابد؛ براستى كه خدا شكست ناپذيرى فرزانه است.


Mā Khalqukum Wa Lā Ba`thukum 'Illā Kanafsin Wāĥidatin 'Inna Allāha Samī`un Başīrun

28

آفرينش شما و برانگيختن شما (در رستاخيز) جز همانند (آفرينش و برانگيختن) يك شخص نيست؛ كه خدا شنواى بيناست.


'Alam Tará 'Anna Allāha Yūliju Al-Layla Fī An-Nahāri Wa Yūliju An-Nahāra Fī Al-Layli Wa Sakhkhara Ash-Shamsa Wa Al-Qamara Kullun Yajrī 'Ilá 'Ajalin Musamman Wa 'Anna Allāha Bimā Ta`malūna Khabīrun

29

آيا نظر نكرده‌اى كه خدا شب را در روز وارد مى‌كند، و روز را در شب وارد مى‌كند، و (منافع) خورشيد و ماه را مسخر ساخته، در حالى كه هر كدام تا سرآمد معينى روانند؟! و اينكه خدا به آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است؟


Dhālika Bi'anna Allāha Huwa Al-Ĥaqqu Wa 'Anna Mā Yad`ūna Min Dūnihi Al-Bāţilu Wa 'Anna Allāha Huwa Al-`Alīyu Al-Kabīru

30

اين [ها] بخاطر آن است كه تنها خدا حق است، و اينكه آنچه را جز او مى‌خوانند (و پرستش مى‌كنند،) باطل است، و اينكه تنها خدا بلند مرتبه [و] بزرگ است.


'Alam Tará 'Anna Al-Fulka Tajrī Fī Al-Baĥri Bini`mati Allāhi Liyuriyakum Min 'Āyātihi 'Inna Fī Dhālika La'āyātin Likulli Şabbārin Shakūrin

31

آيا نظر نكرده‌اى كه كشتى‌ها در دريا به (بركت) نعمت خدا روان است، تا برخى از نشانه‌هايش را به شما بنماياند؟! حتما در اين [ها] براى هر بسيار شكيباى بسيار سپاسگزار، نشانه‌هايى (عبرت آموز) است.


Wa 'Idhā Ghashiyahum Mawjun Kālžžulali Da`awā Al-Laha Mukhlişīna Lahu Ad-Dīna Falammā Najjāhum 'Ilá Al-Barri Faminhum Muqtaşidun Wa Mā Yajĥadu Bi'āyātinā 'Illā Kullu Khattārin Kafūrin

32

و هنگامى كه (در دريا) موجى همچون سايبان‌ها آنان را بپوشاند، خدا را در حالى كه دين (خود) را براى او خالص گردانيده‌اند، مى‌خوانند؛ و هنگامى كه آنان را به خشكى نجات دهد، پس برخى آنان معتدل مى‌شوند (و برخى به كفرشان باز مى‌گردند؛) و [لى‌] نشانه‌هاى ما را جز هر نيرنگ‌باز پيمان شكن بسيار ناسپاس، انكار نمى‌كند.


Yā 'Ayyuhā An-Nāsu Attaqū Rabbakum Wa Akhshawā Yawmāan Lā Yajzī Walidun `An Waladihi Wa Lā Mawlūdun Huwa Jāzin `An Walidihi Shay'āan 'Inna Wa`da Allāhi Ĥaqqun Falā Taghurrannakumu Al-Ĥayātu Ad-Dunyā Wa Lā Yaghurrannakum Billāhi Al-Gharūru

33

اى مردم! [خودتان را] از [عذاب‌] پروردگارتان حفظ كنيد، و از روزى بهراسيد كه هيچ پدرى به جاى فرزندش كيفر نمى‌شود، و هيچ فرزندى نيست كه او به جاى پدرش چيزى (از عذاب) كيفر شود! بيقين وعده خدا حق است؛ پس هرگز زندگى پست [دنيا] شما را نفريبد، و هرگز (شيطان) فريبكار شما را نسبت به (آمرزش) خدا فريب ندهد.


'Inna Allāha `Indahu `Ilmu As-Sā`ati Wa Yunazzilu Al-Ghaytha Wa Ya`lamu Mā Fī Al-'Arĥāmi Wa Mā Tadrī Nafsun Mādhā Taksibu Ghadāan Wa Mā Tadrī Nafsun Bi'ayyi 'Arđin Tamūtu 'Inna Allāha `Alīmun Khabīrun

34

در حقيقت خدا، علم به ساعت [قيامت‌] فقط نزد اوست. و باران را فرو مى‌فرستد، و آنچه را كه در رحم‌ها (ى مادران) است مى‌داند، و هيچ كس نمى‌داند فردا چه به دست مى‌آورد، و هيچ كس نمى‌داند در چه سرزمينى مى‌ميرد؟ [چرا] كه خدا داناى آگاه است.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان