بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَ صَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ أَضَلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ كسانى كه كفر ورزيدند و (مردم را) از راه خدا باز داشتند، (خدا) اعمالشان را گم كرده است.

وَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَ ءَامَنُواْ بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٖ وَ هُوَ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّهِمۡ كَفَّرَ عَنۡهُمۡ سَيِّ‍َٔاتِهِمۡ وَ أَصۡلَحَ بَالَهُمۡ

و كسانى كه ايمان آوردند و [كارهاى‌] شايسته انجام دادند و به آنچه بر محمد صلى الله عليه و آله فرو فرستاده شده ايمان آوردند، در حالى كه آن حقى از جانب پروردگارشان بود، (خدا) بدى‌هايشان را از آنان زدود و حالشان را اصلاح كرد.

ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱتَّبَعُواْ ٱلۡبَٰطِلَ وَ أَنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّبَعُواْ ٱلۡحَقَّ مِن رَّبِّهِمۡ كَذَٰلِكَ يَضۡرِبُ ٱللَّهُ لِلنَّاسِ أَمۡثَٰلَهُمۡ

اين بخاطر آن است كه كسانى كه كفر ورزيدند از باطل پيروى كردند، و اينكه كسانى كه ايمان آوردند از حقى كه از جانب پروردگارشان بود پيروى كردند؛ اينگونه خدا براى مردم مثل‌هايشان را مى‌زند.

فَإِذَا لَقِيتُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَضَرۡبَ ٱلرِّقَابِ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَثۡخَنتُمُوهُمۡ فَشُدُّواْ ٱلۡوَثَاقَ فَإِمَّا مَنَّۢا بَعۡدُ وَ إِمَّا فِدَآءً حَتَّىٰ تَضَعَ ٱلۡحَرۡبُ أَوۡزَارَهَا ذَٰلِكَ وَ لَوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ لَٱنتَصَرَ مِنۡهُمۡ وَ لَٰكِن لِّيَبۡلُوَاْ بَعۡضَكُم بِبَعۡضٖ وَ ٱلَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَلَن يُضِلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ

و هنگامى كه با كسانى كه كفر ورزيدند روبرو شديد، پس گردن‌ها (يشان) را بزنيد، تا هنگامى كه كاملا بر آنان مسلط شويد پس (اسيران را) محكم به بند كشيد؛ پس يا بعد (از آن) منت گذاريد (و آزادشان كنيد) يا (در برابر آزادى آنان) تاوان بگيريد، تا اينكه جنگ بارهاى سنگينش را (بر زمين) نهد، اين (فرمان خداست). و اگر (بر فرض) خدا مى‌خواست حتما از آنان انتقام مى‌گرفت، و ليكن (مى‌خواهد) تا برخى از شما را با برخى [ديگر] بيازمايد. و كسانى كه در راه خدا كشته شدند، پس (خدا) اعمالشان را گم نمى‌كند؛

سَيَهۡدِيهِمۡ وَ يُصۡلِحُ بَالَهُمۡ

بزودى آنان را راهنمايى مى‌كند و حالشان را اصلاح مى‌كند؛

وَ يُدۡخِلُهُمُ ٱلۡجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمۡ

و آنان را وارد بهشت مى‌كند، در حالى كه آن را به آنان شناسانده بود.

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تَنصُرُواْ ٱللَّهَ يَنصُرۡكُمۡ وَ يُثَبِّتۡ أَقۡدَامَكُمۡ

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اگر (دين) خدا را يارى كنيد، شما را يارى مى‌كند؛ و گام‌هايتان را استوار مى‌دارد.

وَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَتَعۡسٗا لَّهُمۡ وَ أَضَلَّ أَعۡمَٰلَهُمۡ

و كسانى كه كفر ورزيدند، نگونسارى [و مرگ‌] بر آنان باد! و اعمالشان گم‌باد.

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَرِهُواْ مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ فَأَحۡبَطَ أَعۡمَٰلَهُمۡ

اين بخاطر آن است كه آنان از آنچه خدا فرو فرستاده ناخشنود بودند، پس خدا اعمالشان را تباه كرد.

أَفَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ دَمَّرَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ وَ لِلۡكَٰفِرِينَ أَمۡثَٰلُهَا

و آيا در زمين گردش نكردند تا بنگرند چگونه بوده است فرجام كسانى كه پيش از آنان بودند، خدا آنان را در هم كوبيد؛ و براى كافران همانند آن است!

ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱللَّهَ مَوۡلَى ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ أَنَّ ٱلۡكَٰفِرِينَ لَا مَوۡلَىٰ لَهُمۡ

اين بخاطر آن است كه خدا سرپرست كسانى است كه ايمان آوردند؛ و (بخاطر) اينكه كافران هيچ سرپرستى براى آنان نيست.

إِنَّ ٱللَّهَ يُدۡخِلُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ وَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأۡكُلُونَ كَمَا تَأۡكُلُ ٱلۡأَنۡعَٰمُ وَ ٱلنَّارُ مَثۡوٗى لَّهُمۡ

در حقيقت خدا كسانى را كه ايمان آوردند و (كارهاى) شايسته انجام دادند، در بوستان‌هاى (بهشتى) وارد مى‌كند كه نهرها از زير [درختان‌] ش روان است؛ و كسانى كه كفر ورزيدند (از دنيا) بهره مى‌گيرند و مى‌خورند، همانطور كه دام‌ها مى‌خورند، و آتش جايگاهى براى آنان است.

وَ كَأَيِّن مِّن قَرۡيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةٗ مِّن قَرۡيَتِكَ ٱلَّتِيٓ أَخۡرَجَتۡكَ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡ فَلَا نَاصِرَ لَهُمۡ

و چه بسيار [مردم‌] آبادى كه هلاكشان كرديم كه آن (ها) از [مردم‌] آبادى‌ات (مكه) كه تو را (از آنجا) بيرون كردند، نيرومندتر بودند، و هيچ ياورى براى آنان نبود.

أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٖ مِّن رَّبِّهِۦ كَمَن زُيِّنَ لَهُۥ سُوٓءُ عَمَلِهِۦ وَ ٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُم

و آيا كسى كه از طرف پروردگارش بر دليلى روشن باشد همانند كسى است كه بدى كردارش براى او آراسته شده است و از هوس‌هايشان پيروى كردند؟!

مَّثَلُ ٱلۡجَنَّةِ ٱلَّتِي وُعِدَ ٱلۡمُتَّقُونَ فِيهَآ أَنۡهَٰرٞ مِّن مَّآءٍ غَيۡرِ ءَاسِنٖ وَ أَنۡهَٰرٞ مِّن لَّبَنٖ لَّمۡ يَتَغَيَّرۡ طَعۡمُهُۥ وَ أَنۡهَٰرٞ مِّنۡ خَمۡرٖ لَّذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ وَ أَنۡهَٰرٞ مِّنۡ عَسَلٖ مُّصَفّٗى وَ لَهُمۡ فِيهَا مِن كُلِّ ٱلثَّمَرَٰتِ وَ مَغۡفِرَةٞ مِّن رَّبِّهِمۡ كَمَنۡ هُوَ خَٰلِدٞ فِي ٱلنَّارِ وَ سُقُواْ مَآءً حَمِيمٗا فَقَطَّعَ أَمۡعَآءَهُمۡ

مثال بهشتى كه پارسايان [خود نگهدار، بدان‌] وعده داده شده‌اند (همانند بوستانى است كه) در آن نهرهايى از آب تغييرناپذير، و نهرهايى از شيرى كه مزه‌اش تغيير نكرده، و نهرهايى از شرابى كه براى نوشندگان لذت بخش، و نهرهايى از عسل ناب است، و براى آنها در آن (بوستان) از همه محصولات (گونه‌اى) است؛ و (نيز) آمرزشى از سوى پروردگارشان است! (آيا اينها) همانند كسانى هستند كه در آتش ماندگارند، و از آب سوزان نوشانده مى‌شوند، و روده‌هايشان را پاره پاره مى‌كند؟!

وَ مِنۡهُم مَّن يَسۡتَمِعُ إِلَيۡكَ حَتَّىٰٓ إِذَا خَرَجُواْ مِنۡ عِندِكَ قَالُواْ لِلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ مَاذَا قَالَ ءَانِفًا أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ طَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ وَ ٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡ

و برخى از آنان، كسانى هستند به (سخنان) تو گوش فرا مى‌دهند، تا هنگامى از نزد تو خارج مى‌شوند، به كسانى كه دانش داده شدند، مى‌گويند:« هم اكنون چه مى‌گفت؟! »آنان كسانى هستند كه خدا بر دل‌هايشان مهر نهاده و از هوس هايشان پيروى كردند.

وَ ٱلَّذِينَ ٱهۡتَدَوۡاْ زَادَهُمۡ هُدٗى وَ ءَاتَىٰهُمۡ تَقۡوَىٰهُمۡ

و كسانى كه ره يافته‌اند (خدا) بر هدايت آنان افزود، و (توفيق) پارسايى‌شان را به آنان داد.

فَهَلۡ يَنظُرُونَ إِلَّا ٱلسَّاعَةَ أَن تَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ فَقَدۡ جَآءَ أَشۡرَاطُهَا فَأَنَّىٰ لَهُمۡ إِذَا جَآءَتۡهُمۡ ذِكۡرَىٰهُمۡ

و آيا انتظارى جز (آمدن) ساعت (رستاخيز) دارند كه ناگهان به سراغشان مى‌آيد، پس بيقين نشانه‌هاى آن آمده است؛ هنگامى كه (قيامت) به سراغ آنان آيد پس كجا يادآورى‌شان براى آنان (سود) دارد؟

فَٱعۡلَمۡ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ وَ ٱسۡتَغۡفِرۡ لِذَنۢبِكَ وَ لِلۡمُؤۡمِنِينَ وَ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ وَ ٱللَّهُ يَعۡلَمُ مُتَقَلَّبَكُمۡ وَ مَثۡوَىٰكُمۡ

پس بدان كه هيچ معبودى جز خدا نيست؛ و براى پيامد (كارهاى) خود و براى مردان مؤمن و زنان مؤمن آمرزش طلب؛ و خدا رفت و آمد و جايگاه شما را مى‌داند.

وَ يَقُولُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَوۡلَا نُزِّلَتۡ سُورَةٞ فَإِذَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ مُّحۡكَمَةٞ وَ ذُكِرَ فِيهَا ٱلۡقِتَالُ رَأَيۡتَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ يَنظُرُونَ إِلَيۡكَ نَظَرَ ٱلۡمَغۡشِيِّ عَلَيۡهِ مِنَ ٱلۡمَوۡتِ فَأَوۡلَىٰ لَهُمۡ

و كسانى كه ايمان آورده‌اند مى‌گويند:« چرا سوره‌اى فرو فرستاده نشد؟! »و هنگامى كه سوره‌اى محكم فرو فرستاده شود و در آن از جنگ ياد شود، كسانى را كه در دل‌هايشان (نوعى) بيمارى است مى‌بينى كه همچون نگاه كسى كه مرگ او را فرا گرفته باشد به سوى تو مى‌نگرند؛ پس (مرگ) براى آنان سزاوارتر است!

طَاعَةٞ وَ قَوۡلٞ مَّعۡرُوفٞ فَإِذَا عَزَمَ ٱلۡأَمۡرُ فَلَوۡ صَدَقُواْ ٱللَّهَ لَكَانَ خَيۡرٗا لَّهُمۡ

(ولى دستور ما) اطاعت و گفتارى پسنديده است، و هنگامى كه تصميم كار (جهاد) گرفته شد، پس اگر (بر فرض) با خدا راست مى‌گفتند حتما براى آنان بهتر بود.

فَهَلۡ عَسَيۡتُمۡ إِن تَوَلَّيۡتُمۡ أَن تُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَ تُقَطِّعُوٓاْ أَرۡحَامَكُمۡ

و اگر (از دستور خدا) روى برتابيد آيا اميد داريد كه در زمين فساد كنيد، و پيوند خويشاوندانتان را بگسليد؟!

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ لَعَنَهُمُ ٱللَّهُ فَأَصَمَّهُمۡ وَ أَعۡمَىٰٓ أَبۡصَٰرَهُمۡ

آنها كسانى هستند كه خدا آنان را از رحمت خود دور ساخته است، و آنان را ناشنوا گردانده و چشمانشان را نابينا كرده است.

أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ ٱلۡقُرۡءَانَ أَمۡ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقۡفَالُهَآ

و آيا در قرآن تدبر نمى‌كنند يا بر دل‌هاى (آنان) قفل‌هاى (مخصوص) آن نهاده شده است؟!

إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱرۡتَدُّواْ عَلَىٰٓ أَدۡبَٰرِهِم مِّنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ ٱلۡهُدَى ٱلشَّيۡطَٰنُ سَوَّلَ لَهُمۡ وَ أَمۡلَىٰ لَهُمۡ

در حقيقت كسانى كه بعد از روشن شدن هدايت براى آنان، با عقبگردشان بازگشتند، شيطان (اعمال زشت را) براى آنان آراست، و آنان را به آرزوهاى دراز انداخت.

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لِلَّذِينَ كَرِهُواْ مَا نَزَّلَ ٱللَّهُ سَنُطِيعُكُمۡ فِي بَعۡضِ ٱلۡأَمۡرِ وَ ٱللَّهُ يَعۡلَمُ إِسۡرَارَهُمۡ

اين بخاطر آن است كه آنان به كسانى كه آنچه را خدا فروفرستاده ناخوش داشتند، گفتند:« بزودى در برخى از كارها از شما اطاعت مى‌كنيم. »در حالى كه خدا رازگويى آنان را مى‌داند.

فَكَيۡفَ إِذَا تَوَفَّتۡهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ يَضۡرِبُونَ وُجُوهَهُمۡ وَ أَدۡبَٰرَهُمۡ

(حال آنان) چگونه است هنگامى كه فرشتگان (جان‌هاى) آنان را بطور كامل مى‌گيرند، در حالى كه بر صورت‌هايشان و پشت‌هايشان مى‌زنند؟!

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ ٱتَّبَعُواْ مَآ أَسۡخَطَ ٱللَّهَ وَ كَرِهُواْ رِضۡوَٰنَهُۥ فَأَحۡبَطَ أَعۡمَٰلَهُمۡ

اين بخاطر آن است كه آنان از آنچه خدا را به خشم آورد، پيروى كردند. و خشنودى او را ناخوش داشتند؛ پس (خدا) اعمالشان را تباه كرد.

أَمۡ حَسِبَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَن لَّن يُخۡرِجَ ٱللَّهُ أَضۡغَٰنَهُمۡ

بلكه كسانى كه در دل‌هايشان [نوعى‌] بيمارى است پنداشتند كه خدا كينه‌هايشان را (آشكارا) بيرون نمى‌آورد؟!

وَ لَوۡ نَشَآءُ لَأَرَيۡنَٰكَهُمۡ فَلَعَرَفۡتَهُم بِسِيمَٰهُمۡ وَ لَتَعۡرِفَنَّهُمۡ فِي لَحۡنِ ٱلۡقَوۡلِ وَ ٱللَّهُ يَعۡلَمُ أَعۡمَٰلَكُمۡ

و اگر (بر فرض) مى‌خواستيم حتما آنان را به تو مى‌نمايانديم، پس آنان را با چهره‌شان مى‌شناختى، و قطعا آنان را از كنايه سخن (شان) مى‌شناسى؛ و خدا اعمال شما را مى‌داند.

وَ لَنَبۡلُوَنَّكُمۡ حَتَّىٰ نَعۡلَمَ ٱلۡمُجَٰهِدِينَ مِنكُمۡ وَ ٱلصَّٰبِرِينَ وَ نَبۡلُوَاْ أَخۡبَارَكُمۡ

و قطعا شما را آزمايش مى‌كنيم تا اينكه از ميان شما مجاهدان و شكيبايان را معلوم داريم، و خبرهايتان را بيازماييم.

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَ صَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ وَ شَآقُّواْ ٱلرَّسُولَ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ ٱلۡهُدَىٰ لَن يَضُرُّواْ ٱللَّهَ شَيۡ‍ٔٗا وَ سَيُحۡبِطُ أَعۡمَٰلَهُمۡ

در حقيقت كسانى كه كفر ورزيدند و (مردم را) از راه خدا بازداشتند و بعد از روشن شدن هدايت براى آنان با فرستاده (خدا) مخالفت ورزيدند، به خدا هيچ چيزى زيان نمى‌رسانند؛ و بزودى اعمالشان را تباه مى‌كند.

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَ أَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَ لَا تُبۡطِلُوٓاْ أَعۡمَٰلَكُمۡ

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از خدا اطاعت كنيد و از فرستاده (اش، نيز) اطاعت كنيد، و اعمالتان را باطل نسازيد.

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَ صَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ ثُمَّ مَاتُواْ وَ هُمۡ كُفَّارٞ فَلَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَهُمۡ

در حقيقت كسانى كه كفر ورزيدند و (مردم را) از راه خدا بازداشتند سپس در حالى كه آنان كافر بودند مردند، پس خدا آنان را نمى‌آمرزد.

فَلَا تَهِنُواْ وَ تَدۡعُوٓاْ إِلَى ٱلسَّلۡمِ وَ أَنتُمُ ٱلۡأَعۡلَوۡنَ وَ ٱللَّهُ مَعَكُمۡ وَ لَن يَتِرَكُمۡ أَعۡمَٰلَكُمۡ

پس سستى نكنيد و به سوى صلح فراخوانيد در حالى كه شما برتريد، و خدا با شماست و از اعمال شما نمى‌كاهد.

إِنَّمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا لَعِبٞ وَ لَهۡوٞ وَ إِن تُؤۡمِنُواْ وَ تَتَّقُواْ يُؤۡتِكُمۡ أُجُورَكُمۡ وَ لَا يَسۡ‍َٔلۡكُمۡ أَمۡوَٰلَكُمۡ

زندگى پست (دنيا) فقط بازى و سرگرمى است؛ و اگر ايمان آوريد و خود نگهدارى كنيد، پاداشتان را به شما مى‌دهد و اموال شما را از شما نمى‌خواهد.

إِن يَسۡ‍َٔلۡكُمُوهَا فَيُحۡفِكُمۡ تَبۡخَلُواْ وَ يُخۡرِجۡ أَضۡغَٰنَكُمۡ

اگر از شما آن (اموال) را بخواهد و به شما اصرار كند، بخل مى‌ورزيد؛ و كينه‌هايتان را (آشكارا) بيرون مى‌آورد.

هَٰٓأَنتُمۡ هَٰٓؤُلَآءِ تُدۡعَوۡنَ لِتُنفِقُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَمِنكُم مَّن يَبۡخَلُ وَ مَن يَبۡخَلۡ فَإِنَّمَا يَبۡخَلُ عَن نَّفۡسِهِۦ وَ ٱللَّهُ ٱلۡغَنِيُّ وَ أَنتُمُ ٱلۡفُقَرَآءُ وَ إِن تَتَوَلَّوۡاْ يَسۡتَبۡدِلۡ قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ ثُمَّ لَا يَكُونُوٓاْ أَمۡثَٰلَكُم

آگاه باشيد، شما (هم) آنيد كه فراخوانده مى‌شويد تا در راه خدا (اموالتان را) مصرف كنيد، پس برخى از شما كسى است كه بخل مى‌ورزد و هر كس بخل ورزد، پس فقط نسبت به خودش بخل كرده است؛ و خدا توانگر است و شما نيازمنديد؛ و اگر روى برتابيد گروهى غير از شما را جايگزين (شما) مى‌كند، سپس (آنان) همانند شما نخواهند بود.