قرآن عثمان طه

سوره محمد

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Al-Ladhīna Kafarū Wa Şaddū `An Sabīli Allāhi 'Ađalla 'A`mālahum

1

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ آنان كه كفر ورزيدند و بازداشتند از راه خدا گمراه كرد كردار ايشان را


Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa 'Āmanū Bimā Nuzzila `Alá Muĥammadin Wa Huwa Al-Ĥaqqu Min Rabbihim Kaffara `Anhum Sayyi'ātihim Wa 'Aşlaĥa Bālahum

2

و آنان كه ايمان آوردند و كردار شايسته كردند و ايمان آوردند بدانچه فرستاده شد بر محمد «ص» و آن است حق از پروردگارشان بسترد از ايشان بديهاى ايشان را و بساز آفريدگار بار ايشان را


Dhālika Bi'anna Al-Ladhīna Kafarū Attaba`ū Al-Bāţila Wa 'Anna Al-Ladhīna 'Āmanū Attaba`ū Al-Ĥaqqa Min Rabbihim Kadhālika Yađribu Allāhu Lilnnāsi 'Amthālahum

3

اين بدانست كه آنان كه كفر ورزيدند پيروى كردند باطل را و آنان كه ايمان آوردند پيروى كردند حق را از پروردگارشان بدينسان زند خدا براى مردم مثلهاى ايشان را


Fa'idhā Laqītumu Al-Ladhīna Kafarū Fađarba Ar-Riqābi Ĥattá 'Idhā 'Athkhantumūhum Fashuddū Al-Wathāqa Fa'immā Mannāan Ba`du Wa 'Immā Fidā'an Ĥattá Tađa`a Al-Ĥarbu 'Awzārahā Dhālika Wa Law Yashā'u Allāhu Lāntaşara Minhum Wa Lakin Liyabluwa Ba`đakum Biba`đin Wa Al-Ladhīna Qutilū Fī Sabīli Allāhi Falan Yuđilla 'A`mālahum

4

پس هر گاه رسيديد بدانان كه كفر ورزيدند پس زدن گردنها تا گاهى كه بخون آغشته سازيدشان پس استوار كنيد بستن را سپس يا منت نهادنى پس از اين و يا فديه گرفتنى تا بگذارد جنگ بارهاى خود را اين و اگر مى‌خواست خدا هر آينه پيروزى مى‌جست برايشان و ليكن تا بيازمايد گروهى از شما را به گروهى و آنان كه كشته شدند و در راه خدا گم نكند هرگز كردار ايشان را


Sayahdīhim Wa Yuşliĥu Bālahum

5

زود است رهبريشان كند و ساز آرد سامان ايشان را


Wa Yudkhiluhumu Al-Jannata `Arrafahā Lahum

6

و درآردشان ببهشت آراسته است آن را براى ايشان (شناسا ساخته است)


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'In Tanşurū Allaha Yanşurkum Wa Yuthabbit 'Aqdāmakum

7

اى آنان كه ايمان آورديد اگر يارى كنيد خدا را ياريتان كند و استوار سازد قدمهاى شما را


Wa Al-Ladhīna Kafarū Fata`sāan Lahum Wa 'Ađalla 'A`mālahum

8

و آنان كه كفر ورزيدند پس واى بر ايشان (زشت بادشان) و گم كرد كارهاى آنان را


Dhālika Bi'annahum Karihū Mā 'Anzala Allāhu Fa'aĥbaţa 'A`mālahum

9

اين بدان است كه ايشان ناخوش داشتند آنچه را فرستاد خدا پس تباه ساخت كارهاى ايشان را


'Afalam Yasīrū Fī Al-'Arđi Fayanžurū Kayfa Kāna `Āqibatu Al-Ladhīna Min Qablihim Dammara Allāhu `Alayhim Wa Lilkāfirīna 'Amthāluhā

10

آيا نگشتند در زمين تا بنگرند چگونه بود فرجام آنان كه پيش از ايشان بودند واژگون ساخت خدا بر ايشان و كافران را است نمونه‌هاى آنها


Dhālika Bi'anna Allāha Mawlá Al-Ladhīna 'Āmanū Wa 'Anna Al-Kāfirīna Lā Mawlá Lahum

11

اين بدان است كه خدا دوست آنانى است كه ايمان آوردند و كافران را نيست دوستى (سرپرستى)


'Inna Allāha Yudkhilu Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Jannātin Tajrī Min Taĥtihā Al-'Anhāru Wa Al-Ladhīna Kafarū Yatamatta`ūna Wa Ya'kulūna Kamā Ta'kulu Al-'An`ām Wa An-Nāru Mathwan Lahum

12

همانا خدا درآورد آنان را كه ايمان آوردند و كردارهاى شايسته كردند باغهايى كه روان است زير آنها جويها و آنان كه كفر ورزيدند كامرانى كنند و خورند بدانسان كه خورند دامها و آتش است جايگاهى براى آنان


Wa Ka'ayyin Min Qaryatin Hiya 'Ashaddu Qūwatan Min Qaryatika Allatī 'Akhrajatka 'Ahlaknāhum Falā Nāşira Lahum

13

و بسا شهرى كه سخت‌تر بود در نيرو از شهر تو كه برون راندت نابودشان ساختيم پس نيست ياورى ايشان را


'Afaman Kāna `Alá Bayyinatin Min Rabbihi Kaman Zuyyina Lahu Sū'u `Amalihi Wa Attaba`ū 'Ahwā'ahum

14

آيا آنكه او است بر روشنايى (يا نشانى) از پروردگار خويش مانند آن است كه بياراست برايش زشتى كردارش و پيروى كردند هوسهاى خود را


Mathalu Al-Jannati Allatī Wu`ida Al-Muttaqūna Fīhā 'Anhārun Min Mā'in Ghayri 'Āsinin Wa 'Anhārun Min Labanin Lam Yataghayyar Ţa`muhu Wa 'Anhārun Min Khamrin Ladhdhatin Lilshshāribīna Wa 'Anhārun Min `Asalin Muşaffan Wa Lahum Fīhā Min Kulli Ath-Thamarāti Wa Maghfiratun Min Rabbihim Kaman Huwa Khālidun Fī An-Nāri Wa Suqū Mā'an Ĥamīmāan Faqaţţa`a 'Am`ā'ahum

15

مثل بهشتى كه وعده داده شدند پرهيزكاران در آن است جويهايى از آبى ناگشته‌رنگ و جويهايى از شير ناگشته‌مزه و جويهايى از باده خوشكام براى نوشندگان و جويهايى از انگبين پالوده و ايشان را است از همه ميوه‌ها و آمرزشى از پروردگارشان مانند آنكه او است جاودان در آتش و نوشانيده شدند آبى جوشان كه پاره پاره ساخت روده‌هاى آنان را


Wa Minhum Man Yastami`u 'Ilayka Ĥattá 'Idhā Kharajū Min `Indika Qālū Lilladhīna 'Ūtū Al-`Ilma Mādhā Qāla 'Ānifāan 'Ūlā'ika Al-Ladhīna Ţaba`a Allāhu `Alá Qulūbihim Wa Attaba`ū 'Ahwā'ahum

16

و از ايشان است آنكه گوش فرا دهد بسويت تا گاهى كه برون روند از نزدت گويند بدانان كه داده شدند دانش را چه گفت پيش آنانند كه مهر نهاد خدا بر دلهاشان و پيروى كردند هوسهاى خويش را


Wa Al-Ladhīna Ahtadawā Zādahum Hudan Wa 'Ātāhum Taqwhum

17

و آنان كه رهبرى خواستند بيفزودشان رهبرى و داد بديشان پرهيزكارى ايشان را


Fahal Yanžurūna 'Illā As-Sā`ata 'An Ta'tiyahum Baghtatan Faqad Jā'a 'Ashrāţuhā Fa'anná Lahum 'Idhā Jā'at/hum Dhikrāhum

18

آيا چشم براهند جز ساعت را كه بيايدشان ناگاه چه همانا بيامد نشانيهاى آن پس كجا براى ايشان است گاهى كه بيايدشان يادآوريشان


Fā`lam 'Annahu Lā 'Ilāha 'Illā Al-Lahu Wa Astaghfir Lidhanbika Wa Lilmu'uminīna Wa Al-Mu'umināti Wa Allāhu Ya`lamu Mutaqallabakum Wa Mathwākum

19

پس بدان كه نيست خدايى جز خدا و آمرزش خواه براى گناه خويش و براى مردان و زنان مؤمن و خدا داند گردشگاه شما و آرامگاه شما را


Wa Yaqūlu Al-Ladhīna 'Āmanū Lawlā Nuzzilat Sūratun Fa'idhā 'Unzilat Sūratun Muĥkamatun Wa Dhukira Fīhā Al-Qitālu Ra'ayta Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun Yanžurūna 'Ilayka Nažara Al-Maghshīyi `Alayhi Mina Al-Mawti Fa'awlá Lahum

20

و گويند آنان كه ايمان آوردند چرا فرود نيايد سوره‌اى پس هر گاه فرستاده شود سوره‌اى محكم و يادآورى شود در آن جنگ بينى آنان را كه در دلهاشان بيمارى است نگرند بسويت نگريستن بيهوش گشته از مرگ پس سزاوار باد ايشان را (مرگ بر ايشان)


Ţā`atun Wa Qawlun Ma`rūfun Fa'idhā `Azama Al-'Amru Falaw Şadaqū Allaha Lakāna Khayrāan Lahum

21

فرمانبردارى و سخنى پسنديده تا گاهى كه استوار شود كار پس اگر راست مى‌گفتند خدا را هر آينه بهتر بود ايشان را


Fahal `Asaytum 'In Tawallaytum 'An Tufsidū Fī Al-'Arđi Wa Tuqaţţi`ū 'Arĥāmakum

22

پس آيا اميد داريد (چنين است) كه هر گاه به سرپرستى گمارده شديد آنكه تبهكارى كنيد در زمين و ببريد رشته خويشاونديهاى خويش را


'Ūlā'ika Al-Ladhīna La`anahumu Allāhu Fa'aşammahum Wa 'A`má 'Abşārahum

23

آنانند كه لعنشان كرد خدا پس كر ساختشان و كور ساخت ديدگان ايشان را


'Afalā Yatadabbarūna Al-Qur'āna 'Am `Alá Qulūbin 'Aqfāluhā

24

آيا فرونمى‌روند (تدبر نمى‌كنند) در قرآن يا بر دلهايى است قفلهاى آنها


'Inna Al-Ladhīna Artaddū `Alá 'Adbārihim Min Ba`di Mā Tabayyana Lahumu Al-Hudá Ash-Shayţānu Sawwala Lahum Wa 'Amlá Lahum

25

همانا آنان كه برگشتند بر پشتهاى خويش از پس آنكه آشكار شد براى ايشان هدايت شيطان بياراست براى ايشان و فريبشان داد


Dhālika Bi'annahum Qālū Lilladhīna Karihū Mā Nazzala Allāhu Sanuţī`ukum Fī Ba`đi Al-'Amri Wa Allāhu Ya`lamu 'Isrārahum

26

اين بدان است كه گفتند بدانان كه ناخوش داشتند آنچه را خدا فرستاد زود است فرمانبردارى كنيم شما را در پاره‌اى از كار و خدا داند نهان‌داشتن آنان را


Fakayfa 'Idhā Tawaffat/humu Al-Malā'ikatu Yađribūna Wujūhahum Wa 'Adbārahum

27

پس چگونه است گاهى كه بيابندشان فرشتگان زنند رويهاى ايشان و پشتهاى ايشان را


Dhālika Bi'annahumu Attaba`ū Mā 'Askhaţa Allāha Wa Karihū Riđwānahu Fa'aĥbaţa 'A`mālahum

28

اين بدان است كه پيروى كردند آنچه را به خشم آورد خدا را و ناخوش داشتند خوش‌آيند او را پس تباه ساخت كردارهاى ايشان را


'Am Ĥasiba Al-Ladhīna Fī Qulūbihim Marađun 'An Lan Yukhrija Allāhu 'Ađghānahum

29

يا پنداشتند آنان كه در دلهاشان بيمارى است كه هرگز برون نيارد خدا كينه‌هاى آنان را


Wa Law Nashā'u La'araynākahum Fala`araftahum Bisīmāhum Wa Lata`rifannahum Fī Laĥni Al-Qawli Wa Allāhu Ya`lamu 'A`mālakum

30

و اگر مى‌خواستيم هر آينه مى‌نموديمت آنان را كه بشناسيشان با چهره‌هاشان و بشناسيشان هر آينه در آهنگ گفتار و خدا داند كارهاى شما را


Wa Lanabluwannakum Ĥattá Na`lama Al-Mujāhidīna Minkum Wa Aş-Şābirīna Wa Nabluwa 'Akhbārakum

31

هر آينه بيازمائيم شما را تا بدانيم كوششگران را از شما و شكيبايان را و بيازمائيم داستانها (يا آگهيهاى) شما را


'Inna Al-Ladhīna Kafarū Wa Şaddū `An Sabīli Allāhi Wa Shāqqū Ar-Rasūla Min Ba`di Mā Tabayyana Lahumu Al-Hudá Lan Yađurrū Allaha Shay'āan Wa Sayuĥbiţu 'A`mālahum

32

همانا آنان كه كفر ورزيدند و بازداشتند از راه خدا و ستيزه كردند با پيمبر پس از آنكه روشن شد براى ايشان رهبرى هرگز آسيب نرسانند خدا را به چيزى و زود است تباه سازد كارهاى آنان را


Yā 'Ayyuhā Al-Ladhīna 'Āmanū 'Aţī`ū Allaha Wa 'Aţī`ū Ar-Rasūla Wa Lā Tubţilū 'A`mālakum

33

اى آنان كه ايمان آورديد فرمان بريد خدا را و فرمان بريد پيمبر را و تباه نسازيد كارهاى خود را


'Inna Al-Ladhīna Kafarū Wa Şaddū `An Sabīli Allāhi Thumma Mātū Wa Hum Kuffārun Falan Yaghfira Allāhu Lahum

34

همانا آنان كه كفر ورزيدند و بازداشتند از راه خدا پس مردند حالى كه بودند كافران هرگز نيامرزد خدا آنان را


Falā Tahinū Wa Tad`ū 'Ilá As-Salmi Wa 'Antumu Al-'A`lawna Wa Allāhu Ma`akum Wa Lan Yatirakum 'A`mālakum

35

پس زبون (سست) نشويد كه خوانيد بسوى آشتى و شمائيد سرافرازان (چيرگان) و خدا با شما است و هرگز نكاهد از شما كارهاى شما را


'Innamā Al-Ĥayāatu Ad-Dunyā La`ibun Wa Lahwun Wa 'In Tu'uminū Wa Tattaqū Yu'utikum 'Ujūrakum Wa Lā Yas'alkum 'Amwālakum

36

جز اين نيست كه زندگانى دنيا بازى و هوسرانى است و اگر ايمان آريد و پرهيزكارى كنيد بپردازد به شما مزدهاى شما را و نپرسد از شما (نخواهد) خواسته‌هاى شما را


'In Yas'alkumūhā Fayuĥfikum Tabkhalū Wa Yukhrij 'Ađghānakum

37

اگر بپرسد آنها را از شما پس ايستادگى كند در خواستن (سختى ورزد) خوددارى كنيد و برون آرد (آشكار كند) كينه‌هاى شما را


Hā'antum Hā'uulā' Tud`awna Litunfiqū Fī Sabīli Allāhi Faminkum Man Yabkhalu Wa Man Yabkhal Fa'innamā Yabkhalu `An Nafsihi Wa Allāhu Al-Ghanīyu Wa 'Antumu Al-Fuqarā'u Wa 'In Tatawallawā Yastabdil Qawmāan Ghayrakum Thumma Lā Yakūnū 'Amthālakum

38

اينك شمائيد كه خوانده مى‌شويد به انفاق كردن در راه خدا پس از شما است آنكه خوددارى كند (بخل ورزد) و هر كه خوددارى كند جز اين نيست كه بر جان خويش خوددارى كند و خدا بى‌نياز است و شمائيد نيازمندان و اگر پشت كنيد بگيرد بجاى شما گروهى را جز شما پس نباشند مانندگان شما


قاری
ترجمه گویا
انصاریان