بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ إِنَّا أَرْسَلْنا نُوحاً إِليٰ قَوْمِهِ أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ

بنام خداى رحمان رحيم؛ ما نوح را به سوى قومش فرستاديم كه قوم خود را بترسان پيش از آنكه عذاب دردناك بر آنها بيايد.

قالَ يا قَوْمِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ

گفت اى قوم من براى شما بيم دهنده آشكارم.

أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطِيعُونِ

اينكه خدا را عبادت كنيد و از او بترسيد و از من اطاعت نمائيد.

يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَ يُؤَخِّرْكُمْ إِليٰ أَجَلٍ مُسَمًّي إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذا جاءَ لا يُؤَخَّرُ لَوْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ

تا از گناهان شما بيامرزد و شما را تا اجل معين تأخير اندازد كه اجل خدا چون بيايد تأخير نمى‌شود اى كاش مى‌دانستيد.

قالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلاً وَ نَهاراً

گفت: پروردگارا من قوم خويش را شب و روز دعوت كردم.

فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعائِي إِلَّا فِراراً

دعوت من بر آنها جز فرار نيفزود.

وَ إِنِّي كُلَّما دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصابِعَهُمْ فِي آذانِهِمْ وَ اسْتَغْشَوْا ثِيابَهُمْ وَ أَصَرُّوا وَ اسْتَكْبَرُوا اسْتِكْباراً

و من هر وقت كه دعوتشان كردم تا آنها را بيامرزى، انگشتان را در گوشها كردند و لباسشان را به سر كشيدند و تكبر كردند تكبر بزرگى!!

ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهاراً

سپس من آنها را با صداى بلند دعوت كردم.

ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَ أَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْراراً

سپس دعوت خويش را به طور آشكار و پنهانى به آنها اظهار نمودم.

فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً

و گفتم: از پروردگار خويش مغفرت بخواهيد كه او بسيار آمرزنده است.

يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً

تا باران را به شما فراوان بفرستد.

وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً

و كمك كند شما را با اموال و پسران و قرار دهد براى شما باغاتى و نهرهايى.

ما لَكُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً

به شما چه شده كه به خدا عظمت اميد نمى‌داريد.

وَ قَدْ خَلَقَكُمْ أَطْواراً

حال آنكه شما را در حالات مختلف آفريده است.

أَ لَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَماواتٍ طِباقاً

آيا نمى‌دانيد كه خدا چطور هفت آسمان را بالاى هم آفريده است؟

وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُوراً وَ جَعَلَ الشَّمْسَ سِراجاً

و قرار داده ماه را در ميان آنها نور بزرگى و قرار داده آفتاب را چراغ بزرگى.

وَ اللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَباتاً

خدا شما را از زمين به طرز خاصى رويانيده است.

ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيها وَ يُخْرِجُكُمْ إِخْراجاً

سپس شما را در آن بر مى‌گرداند و خارج مى‌كند به طور مخصوص.

وَ اللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِساطاً

خدا زمين را براى شما گسترده گردانيد.

لِتَسْلُكُوا مِنْها سُبُلاً فِجاجاً

تا داخل شويد در آن به راههاى وسيع.

قالَ نُوحٌ رَبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَ اتَّبَعُوا مَنْ لَمْ يَزِدْهُ مالُهُ وَ وَلَدُهُ إِلَّا خَساراً

نوح گفت: خدايا آنها مرا مخالفت كردند و اطاعت نمودند از كسى كه مال و فرزندش بر او جز ضلالت نيفزود.

وَ مَكَرُوا مَكْراً كُبَّاراً

و حيله كردند حيله‌اى بزرگ.

وَ قالُوا لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَ لا تَذَرُنَّ وَدًّا وَ لا سُواعاً وَ لا يَغُوثَ وَ يَعُوقَ وَ نَسْراً

و گفتند از خدايان خويش دست نكشيد و رها نكنيد بتهاى ود و نه سواع و نه يغوث و يعوق و نسر را.

وَ قَدْ أَضَلُّوا كَثِيراً وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلالاً

آنها بسيارى را گمراه كردند بر ظالمان جز ضلالت ميافزاى.

مِمَّا خَطِيئاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا ناراً فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصاراً

از جهت گناهانشان غرق شدند و داخل آتش بزرگى گرديدند و جز خدا يارانى نيافتند.

وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَي الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِينَ دَيَّاراً

نوح گفت: پروردگارا بر روى زمين احدى از كافران را زنده مگذار.

إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبادَكَ وَ لا يَلِدُوا إِلَّا فاجِراً كَفَّاراً

اگر آنها را زنده بگذارى بندگان تو را گمراه مى‌كنند و نمى‌زايند مگر بد كار كافر را

رَبِّ اغْفِرْ لِي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَباراً

پروردگارا بيامرز مرا و پدر و مادرم را و كسى را كه مؤمن به خانه من وارد شود و مؤمنين و مؤمنات را، و بر ظالمان جز هلاك ميافزاى.