بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦٓ أَنۡ أَنذِرۡ قَوۡمَكَ مِن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ در حقيقت ما نوح را به سوى قومش فرستاديم كه:« قومت را هشدار ده، پيش از آنكه عذاب دردناكى به سراغشان آيد. »

قَالَ يَٰقَوۡمِ إِنِّي لَكُمۡ نَذِيرٞ مُّبِينٌ

گفت:« اى قوم [من‌]! در حقيقت من براى شما هشدارگرى روشنگرم،

أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَ ٱتَّقُوهُ وَ أَطِيعُونِ

كه خدا را بپرستيد و [خودتان را] از [عذاب‌] او حفظ كنيد و [مرا] اطاعت كنيد.

يَغۡفِرۡ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمۡ وَ يُؤَخِّرۡكُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمًّى إِنَّ أَجَلَ ٱللَّهِ إِذَا جَآءَ لَا يُؤَخَّرُ لَوۡ كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

تا بخشى از پيامدهاى (گناهان) تان را براى شما بيامرزد، و (مرگ) شما را تا سرآمد معينى به تأخير اندازد؛ [چرا] كه هنگامى كه سرآمد (مرگ حتمى) الهى فرارسد، به تاخير افتاده نمى‌شود اگر شما مى‌دانستيد. »

قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوۡتُ قَوۡمِي لَيۡلٗا وَ نَهَارٗا

(نوح) گفت:« پروردگارا! در واقع من قوم خود را شب و روز فراخواندم.

فَلَمۡ يَزِدۡهُمۡ دُعَآءِيٓ إِلَّا فِرَارٗا

و [لى‌] فراخواندن من (چيزى) جز بر فرار آنان نيفزود.

وَ إِنِّي كُلَّمَا دَعَوۡتُهُمۡ لِتَغۡفِرَ لَهُمۡ جَعَلُوٓاْ أَصَٰبِعَهُمۡ فِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَ ٱسۡتَغۡشَوۡاْ ثِيَابَهُمۡ وَ أَصَرُّواْ وَ ٱسۡتَكۡبَرُواْ ٱسۡتِكۡبَارٗا

و در حقيقت من هر گاه آنان را فراخواندم تا آنان را بيامرزى، انگشتانشان را در گوش‌هايشان قرار داده و لباس‌هايشان را بر سر مى‌كشيدند، و (در مخالفت) پافشارى مى‌كردند و با استكبار تكبر مى‌ورزيدند.

ثُمَّ إِنِّي دَعَوۡتُهُمۡ جِهَارٗا

سپس در واقع من آنان را با صداى بلند فراخواندم،

ثُمَّ إِنِّيٓ أَعۡلَنتُ لَهُمۡ وَ أَسۡرَرۡتُ لَهُمۡ إِسۡرَارٗا

سپس براستى من (حقايق را) برايشان آشكار كردم و پنهانى برايشان رازگويى كردم.

فَقُلۡتُ ٱسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّكُمۡ إِنَّهُۥ كَانَ غَفَّارٗا

و گفتم:« از پروردگارتان آمرزش بخواهيد [چرا] كه او بسيار آمرزنده است،

يُرۡسِلِ ٱلسَّمَآءَ عَلَيۡكُم مِّدۡرَارٗا

تا (باران) آسمان را پى در پى بر شما [فرو] فرستد،

وَ يُمۡدِدۡكُم بِأَمۡوَٰلٖ وَ بَنِينَ وَ يَجۡعَل لَّكُمۡ جَنَّٰتٖ وَ يَجۡعَل لَّكُمۡ أَنۡهَٰرٗا

و شما را با اموال و پسران مدد رساند و براى شما باغ هايى قرار دهد و براى شما نهرهايى قرار دهد.

مَّا لَكُمۡ لَا تَرۡجُونَ لِلَّهِ وَقَارٗا

شما را چه شده كه به عظمت خدا اميدى نداريد؟!

وَ قَدۡ خَلَقَكُمۡ أَطۡوَارًا

در حالى كه بيقين شما را گوناگون آفريد.

أَلَمۡ تَرَوۡاْ كَيۡفَ خَلَقَ ٱللَّهُ سَبۡعَ سَمَٰوَٰتٖ طِبَاقٗا

آيا نظر نكرده‌ايد كه خدا چگونه هفت آسمان را طبقه‌بندى شده آفريده است،

وَ جَعَلَ ٱلۡقَمَرَ فِيهِنَّ نُورٗا وَ جَعَلَ ٱلشَّمۡسَ سِرَاجٗا

و ماه را در آن (آسمان) ها نورانى قرارداد، و خورشيد را چراغى قرارداد؟!

وَ ٱللَّهُ أَنۢبَتَكُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ نَبَاتٗا

و خدا شما را با روييدنى (همچون گياه) از زمين رويانيد.

ثُمَّ يُعِيدُكُمۡ فِيهَا وَ يُخۡرِجُكُمۡ إِخۡرَاجٗا

سپس شما را به آن (زمين) باز مى‌گرداند، و (در رستاخيز) بطور كامل بيرون مى‌آورد.

وَ ٱللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ بِسَاطٗا

و خدا زمين را براى شما گسترده قرارداد،

لِّتَسۡلُكُواْ مِنۡهَا سُبُلٗا فِجَاجٗا

تا از آن به راه‌ها (ى وسيع) دره‌ها، راه يابيد. »

قَالَ نُوحٞ رَّبِّ إِنَّهُمۡ عَصَوۡنِي وَ ٱتَّبَعُواْ مَن لَّمۡ يَزِدۡهُ مَالُهُۥ وَ وَلَدُهُۥٓ إِلَّا خَسَارٗا

نوح گفت:« پروردگارا! در حقيقت آنان مرا نافرمانى كردند و از كسى پيروى كردند كه مالش و فرزندش جز زيان بر او نيفزوده است.

وَ مَكَرُواْ مَكۡرٗا كُبَّارٗا

و با فريبى بسيار بزرگ فريبكارى كردند.

وَ قَالُواْ لَا تَذَرُنَّ ءَالِهَتَكُمۡ وَ لَا تَذَرُنَّ وَدّٗا وَ لَا سُوَاعٗا وَ لَا يَغُوثَ وَ يَعُوقَ وَ نَسۡرٗا

و گفتند: حتما معبودتان را رها مكنيد و البته (بت‌هاى)« ود »و« سواع »و« يغوث »و« يعوق »و« نسر »را رها نكنيد.

وَ قَدۡ أَضَلُّواْ كَثِيرٗا وَ لَا تَزِدِ ٱلظَّٰلِمِينَ إِلَّا ضَلَٰلٗا

و بيقين بسيارى را گمراه كردند. (خدايا) ستمكاران را جز گمراهى ميفزا! »

مِّمَّا خَطِيٓـَٰٔتِهِمۡ أُغۡرِقُواْ فَأُدۡخِلُواْ نَارٗا فَلَمۡ يَجِدُواْ لَهُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ أَنصَارٗا

بخاطر خطاهايشان غرقه شدند و به آتشى درآورده شدند، و جز خدا هيچ ياورانى براى خود نيافتند.

وَ قَالَ نُوحٞ رَّبِّ لَا تَذَرۡ عَلَى ٱلۡأَرۡضِ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ دَيَّارًا

و نوح گفت:« پروردگارا! بر زمين از كافران هيچ ساكن خانه‌اى وا مگذار!

إِنَّكَ إِن تَذَرۡهُمۡ يُضِلُّواْ عِبَادَكَ وَ لَا يَلِدُوٓاْ إِلَّا فَاجِرٗا كَفَّارٗا

[چرا] كه تو اگر آنان را واگذارى، بندگانت را گمراه مى‌كنند و جز (نسل) بدكار بسيار ناسپاس نمى‌زايند.

رَّبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَ لِوَٰلِدَيَّ وَ لِمَن دَخَلَ بَيۡتِيَ مُؤۡمِنٗا وَ لِلۡمُؤۡمِنِينَ وَ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتِ وَ لَا تَزِدِ ٱلظَّٰلِمِينَ إِلَّا تَبَارَۢا

پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و كسى را كه با ايمان داخل خانه من شد و مردان مؤمن و زنان مؤمن را بيامرز؛ و ستمكاران را جز نابودى ميفزا! »