قرآن عثمان طه

سوره نوح

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi 'Innā 'Arsalnā Nūĥāan 'Ilá Qawmihi 'An 'Andhir Qawmaka Min Qabli 'An Ya'tiyahum `Adhābun 'Alīmun

1

به نام خدايى كه رحمتى عام و خاص و محدود و نامحدود دارد.؛ ما نوح را به سوى قومش فرستاديم و گفتيم كه قوم خود را قبل از آنكه عذابى دردناك فراشان گيرد انذار كن.


Qāla Yā Qawmi 'Innī Lakum Nadhīrun Mubīnun

2

او به قوم خود گفت: اى مردم من براى شما بيم‌رسانى روشنگرم.


'Ani A`budū Allaha Wa Attaqūhu Wa 'Aţī`ūni

3

و دعوتم اين است كه الله را بپرستيد و از عذابش پروا نموده مرا اطاعت كنيد.


Yaghfir Lakum Min Dhunūbikum Wa Yu'uakhkhirkum 'Ilá 'Ajalin Musamman 'Inna 'Ajala Allāhi 'Idhā Jā'a Lā Yu'uakhkharu Law Kuntum Ta`lamūna

4

تا گناهانى از شما را بيامرزد و تا اجلى كه برايتان مقدر كرده مهلت دهد، كه اگر چنين نكنيد قبل از رسيدن به اجل حتمى دچار اجل ديگر مى‌شويد آرى اگر بناى فهميدن داشته باشيد مى‌دانيد كه اجل خدايى وقتى برسد تاخير نمى‌پذيرد.


Qāla Rabbi 'Innī Da`awtu Qawmī Laylāan Wa Nahārāan

5

(اما هر چه بيشتر تذكر داد كمتر به نتيجه رسيد تا به كلى از هدايت قومش مايوس شد) گفت پروردگارا! من قوم خود را شب و روز دعوت كردم.


Falam Yazid/hum Du`ā'ī 'Illā Firārāan

6

ولى دعوتم جز زيادتر شدن فرارشان فايده‌اى نداد.


Wa 'Innī Kullamā Da`awtuhum Litaghfira Lahum Ja`alū 'Aşābi`ahum Fī 'Ādhānihim Wa Astaghshawā Thiyābahum Wa 'Aşarrū Wa Astakbarū Astikbārāan

7

و من هر چه دعوتشان كردم تا تو ايشان را بيامرزى انگشت‌ها به گوش نهاده جامه به سر كشيدند و بر عناد خود اصرار و به وجهى ناگفتنى استكبار ورزيدند.


Thumma 'Innī Da`awtuhum Jihārāan

8

اين بار به بانگ بلند دعوتشان كردم.


Thumma 'Innī 'A`lantu Lahum Wa 'Asrartu Lahum 'Isrārāan

9

و نوبتى علنى و گاهى سرى آن هم به چه زبانى دعوت نمودم.


Faqultu Astaghfirū Rabbakum 'Innahu Kāna Ghaffārāan

10

(مثلا به ايشان اينطور گفتم) كه از پروردگارتان طلب مغفرت كنيد كه او بسيار آمرزنده است.


Yursili As-Samā'a `Alaykum Midrārāan

11

كه اگر چنين كنيد ابر آسمان را مرتب بر شما مى‌باراند.


Wa Yumdidkum Bi'amwālin Wa Banīna Wa Yaj`al Lakum Jannātin Wa Yaj`al Lakum 'Anhārāan

12

و به وسيله اموال و فرزندان ياريتان مى‌كند و برايتان باغها رويانيده و نهرها جارى مى‌سازد.


Mā Lakum Lā Tarjūna Lillāh Waqārāan

13

راستى شما را چه مى‌شود كه براى خدا عظمتى قائل نيستيد.


Wa Qad Khalaqakum 'Aţwārāan

14

با اينكه اوست كه شما را به اشكال و احوالى مختلف آفريد.


'Alam Tarawā Kayfa Khalaqa Allāhu Sab`a Samāwātin Ţibāqāan

15

آيا نديديد كه چگونه خدا هفت طبقه آسمان را خلق كرد.


Wa Ja`ala Al-Qamara Fīhinna Nūrāan Wa Ja`ala Ash-Shamsa Sirājāan

16

و ماه را در آنها نور و خورشيد را چراغ فروزنده قرار داد.


Wa Allāhu 'Anbatakum Mina Al-'Arđi Nabātāan

17

آرى و خدا بود كه شما را چون گياه از زمين به نحوى ناگفتنى رويانيد.


Thumma Yu`īdukum Fīhā Wa Yukhrijukum 'Ikhrājāan

18

و سپس او است كه شما را به زمين برگردانيده و باز به نحوى ناگفتنى از زمين خارج مى‌كند.


Wa Allāhu Ja`ala Lakumu Al-'Arđa Bisāţāan

19

و خدا است كه زمين را برايتان گسترد.


Litaslukū Minhā Subulāan Fijājāan

20

تا بعضى از قسمت‌هاى آن را با راه‌هاى باريك و فراخ و يا كوهى و دشتى طى كنيد.


Qāla Nūĥun Rabbi 'Innahum `Aşawnī Wa Attaba`ū Man Lam Yazid/hu Māluhu Wa Waladuhu 'Illā Khasārāan

21

نوح سپس اضافه كرد پروردگارا! ايشان نافرمانيم كردند و فرمان كسانى را بردند كه مال و اولاد به جز خسارت برايشان بار نياورد.


Wa Makarū Makrāan Kubbārāan

22

(بار الها) نيرنگى عظيم كردند.


Wa Qālū Lā Tadharunna 'Ālihatakum Wa Lā Tadharunna Waddāan Wa Lā Suwā`āan Wa Lā Yaghūtha Wa Ya`ūqa Wa Nasrāan

23

و به مردم گفتند آلهه خود را ترك مى‌گوييد مخصوصا بت ود و سواع و يغوث و يعوق و نسر را.


Wa Qad 'Ađallū Kathīrāan Wa Lā Tazidi Až-Žālimīna 'Illā Đalālāan

24

و آنها گروه بسيارى را گمراه كردند، خداوندا! ستمگران را جز ضلالت بيشتر سزا مده.


Mimmā Khaţī'ātihim 'Ughriqū Fa'udkhilū Nārāan Falam Yajidū Lahum Min Dūni Allāhi 'Anşārāan

25

و آن قوم از كثرت كفر و گناه، عاقبت غرق شدند و به آتش دوزخ در افتادند و جز خدا براى خود هيچ يار و ياورى نيافتند.


Wa Qāla Nūĥun Rabbi Lā Tadhar `Alá Al-'Arđi Mina Al-Kāfirīna Dayyārāan

26

و نوح عرض كرد پروردگارا (اينك كه قوم از كفر و عناد دست نمى‌كشند) تو هم اين كافران را هلاك كن و از آنها ديارى بر روى زمين باقى مگذار.


'Innaka 'In Tadharhum Yuđillū `Ibādaka Wa Lā Yalidū 'Illā Fājirāan Kaffārāan

27

كه اگر از آنها هر كه را باقى گذارى بندگان پاك با ايمانت را گمراه مى‌كنند و فرزندى هم جز بدكار و كافر از آنان به ظهور نمى‌رسد.


Rabbi Aghfir Lī Wa Liwālidayya Wa Liman Dakhala Baytiya Mu'umināan Wa Lilmu'uminīna Wa Al-Mu'umināti Wa Lā Tazidi Až-Žālimīna 'Illā Tabārāan

28

(آن گاه به درگاه خدا دعا كرد كه) بار الها! مرا و پدر و مادر من و هر كه با ايمان به خانه (يا بكشتى) من داخل شود و همه مردان و زنان با ايمان عالم را ببخش و بيامرز و ستمكاران را جز بر هلاك و عذابشان ميفزاى.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان