قرآن عثمان طه

سوره نوح

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi 'Innā 'Arsalnā Nūĥāan 'Ilá Qawmihi 'An 'Andhir Qawmaka Min Qabli 'An Ya'tiyahum `Adhābun 'Alīmun

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ ما نوح را به سوى قومش فرستاديم كه: «قومت را، پيش از آنكه عذابى دردناك به آنان رسد، هشدار ده.»


Qāla Yā Qawmi 'Innī Lakum Nadhīrun Mubīnun

2

[نوح‌] گفت: «اى قوم من، من شما را هشداردهنده‌اى آشكارم،


'Ani A`budū Allaha Wa Attaqūhu Wa 'Aţī`ūni

3

كه خدا را بپرستيد و از او پروا داريد و مرا فرمان بريد.


Yaghfir Lakum Min Dhunūbikum Wa Yu'uakhkhirkum 'Ilá 'Ajalin Musamman 'Inna 'Ajala Allāhi 'Idhā Jā'a Lā Yu'uakhkharu Law Kuntum Ta`lamūna

4

[تا] برخى از گناهانتان را بر شما ببخشايد و [اجل‌] شما را تا وقتى معيّن به تأخير اندازد. اگر بدانيد، چون وقت مقرّر خدا برسد، تأخير بر نخواهد داشت.»


Qāla Rabbi 'Innī Da`awtu Qawmī Laylāan Wa Nahārāan

5

[نوح‌] گفت: «پروردگارا، من قوم خود را شب و روز دعوت كردم،


Falam Yazid/hum Du`ā'ī 'Illā Firārāan

6

و دعوت من جز بر گريزشان نيفزود.


Wa 'Innī Kullamā Da`awtuhum Litaghfira Lahum Ja`alū 'Aşābi`ahum Fī 'Ādhānihim Wa Astaghshawā Thiyābahum Wa 'Aşarrū Wa Astakbarū Astikbārāan

7

و من هر بار كه آنان را دعوت كردم تا ايشان را بيامرزى، انگشتانشان را در گوشهايشان كردند و رداى خويشتن بر سر كشيدند و اصرار ورزيدند و هر چه بيشتر بر كبر خود افزودند.


Thumma 'Innī Da`awtuhum Jihārāan

8

سپس من آشكارا آنان را دعوت كردم.


Thumma 'Innī 'A`lantu Lahum Wa 'Asrartu Lahum 'Isrārāan

9

باز من به آنان اعلام نمودم و در خلوت [و] پوشيده نيز به ايشان گفتم.


Faqultu Astaghfirū Rabbakum 'Innahu Kāna Ghaffārāan

10

و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او همواره آمرزنده است.


Yursili As-Samā'a `Alaykum Midrārāan

11

[تا] بر شما از آسمان بارانِ پى در پى فرستد.


Wa Yumdidkum Bi'amwālin Wa Banīna Wa Yaj`al Lakum Jannātin Wa Yaj`al Lakum 'Anhārāan

12

و شما را به اموال و پسران، يارى كند، و برايتان باغها قرار دهد و نهرها براى شما پديد آورد.


Mā Lakum Lā Tarjūna Lillāh Waqārāan

13

شما را چه شده است كه از شكوه خدا بيم نداريد؟


Wa Qad Khalaqakum 'Aţwārāan

14

و حال آنكه شما را مرحله به مرحله خلق كرده است.


'Alam Tarawā Kayfa Khalaqa Allāhu Sab`a Samāwātin Ţibāqāan

15

مگر ملاحظه نكرده‌ايد كه چگونه خدا هفت آسمان را تو بر تو آفريده است؟


Wa Ja`ala Al-Qamara Fīhinna Nūrāan Wa Ja`ala Ash-Shamsa Sirājāan

16

و ماه را در ميان آنها روشنايى‌بخش گردانيد و خورشيد را [چون‌] چراغى قرار داد.


Wa Allāhu 'Anbatakum Mina Al-'Arđi Nabātāan

17

و خدا [ست كه‌] شما را [مانند] گياهى از زمين رويانيد


Thumma Yu`īdukum Fīhā Wa Yukhrijukum 'Ikhrājāan

18

سپس شما را در آن بازمى‌گرداند و بيرون مى‌آورد بيرون‌آوردنى [عجيب‌]!


Wa Allāhu Ja`ala Lakumu Al-'Arđa Bisāţāan

19

و خدا زمين را براى شما فرشى [گسترده‌] ساخت،


Litaslukū Minhā Subulāan Fijājāan

20

تا در راههاى فراخ آن برويد.»


Qāla Nūĥun Rabbi 'Innahum `Aşawnī Wa Attaba`ū Man Lam Yazid/hu Māluhu Wa Waladuhu 'Illā Khasārāan

21

نوح گفت: «پروردگارا، آنان نافرمانى من كردند و كسى را پيروى نمودند كه مال و فرزندش جز بر زيان وى نيفزود.


Wa Makarū Makrāan Kubbārāan

22

و دست به نيرنگى بس بزرگ زدند.


Wa Qālū Lā Tadharunna 'Ālihatakum Wa Lā Tadharunna Waddāan Wa Lā Suwā`āan Wa Lā Yaghūtha Wa Ya`ūqa Wa Nasrāan

23

و گفتند: زنهار، خدايان خود را رها مكنيد، و نه «وَدّ» را واگذاريد و نه «سُواع» و نه «يَغُوث» و نه «يَعُوق» و نه «نَسْر» را.


Wa Qad 'Ađallū Kathīrāan Wa Lā Tazidi Až-Žālimīna 'Illā Đalālāan

24

و بسيارى را گمراه كرده‌اند. [بار خدايا،] جز بر گمراهى ستمكاران ميفزاى.»


Mimmā Khaţī'ātihim 'Ughriqū Fa'udkhilū Nārāan Falam Yajidū Lahum Min Dūni Allāhi 'Anşārāan

25

[تا] به سبب گناهانشان غرقه گشتند و [پس از مرگ‌] در آتشى درآورده شدند و براى خود، در برابر خدا يارانى نيافتند.


Wa Qāla Nūĥun Rabbi Lā Tadhar `Alá Al-'Arđi Mina Al-Kāfirīna Dayyārāan

26

و نوح گفت: «پروردگارا، هيچ كس از كافران را بر روى زمين مگذار،


'Innaka 'In Tadharhum Yuđillū `Ibādaka Wa Lā Yalidū 'Illā Fājirāan Kaffārāan

27

چرا كه اگر تو آنان را باقى گذارى، بندگانت را گمراه مى‌كنند و جز پليدكارِ ناسپاس نزايند.


Rabbi Aghfir Lī Wa Liwālidayya Wa Liman Dakhala Baytiya Mu'umināan Wa Lilmu'uminīna Wa Al-Mu'umināti Wa Lā Tazidi Až-Žālimīna 'Illā Tabārāan

28

پروردگارا، بر من و پدر و مادرم و هر مؤمنى كه در سرايم درآيد، و بر مردان و زنان باايمان ببخشاى، و جز بر هلاكت ستمگران ميفزاى.»


قاری
ترجمه گویا
انصاریان