سوره نوح
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi 'Innā 'Arsalnā Nūĥāan 'Ilá Qawmihi 'An 'Andhir Qawmaka Min Qabli 'An Ya'tiyahum `Adhābun 'Alīmun
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ ما نوح را به سوى قومش فرستاديم كه: «قومت را، پيش از آنكه عذابى دردناك به آنان رسد، هشدار ده.»
Qāla Yā Qawmi 'Innī Lakum Nadhīrun Mubīnun
2[نوح] گفت: «اى قوم من، من شما را هشداردهندهاى آشكارم،
'Ani A`budū Allaha Wa Attaqūhu Wa 'Aţī`ūni
3كه خدا را بپرستيد و از او پروا داريد و مرا فرمان بريد.
Yaghfir Lakum Min Dhunūbikum Wa Yu'uakhkhirkum 'Ilá 'Ajalin Musamman 'Inna 'Ajala Allāhi 'Idhā Jā'a Lā Yu'uakhkharu Law Kuntum Ta`lamūna
4[تا] برخى از گناهانتان را بر شما ببخشايد و [اجل] شما را تا وقتى معيّن به تأخير اندازد. اگر بدانيد، چون وقت مقرّر خدا برسد، تأخير بر نخواهد داشت.»
Qāla Rabbi 'Innī Da`awtu Qawmī Laylāan Wa Nahārāan
5[نوح] گفت: «پروردگارا، من قوم خود را شب و روز دعوت كردم،
Falam Yazid/hum Du`ā'ī 'Illā Firārāan
6و دعوت من جز بر گريزشان نيفزود.
Wa 'Innī Kullamā Da`awtuhum Litaghfira Lahum Ja`alū 'Aşābi`ahum Fī 'Ādhānihim Wa Astaghshawā Thiyābahum Wa 'Aşarrū Wa Astakbarū Astikbārāan
7و من هر بار كه آنان را دعوت كردم تا ايشان را بيامرزى، انگشتانشان را در گوشهايشان كردند و رداى خويشتن بر سر كشيدند و اصرار ورزيدند و هر چه بيشتر بر كبر خود افزودند.
Thumma 'Innī Da`awtuhum Jihārāan
8سپس من آشكارا آنان را دعوت كردم.
Thumma 'Innī 'A`lantu Lahum Wa 'Asrartu Lahum 'Isrārāan
9باز من به آنان اعلام نمودم و در خلوت [و] پوشيده نيز به ايشان گفتم.
Faqultu Astaghfirū Rabbakum 'Innahu Kāna Ghaffārāan
10و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او همواره آمرزنده است.
Yursili As-Samā'a `Alaykum Midrārāan
11[تا] بر شما از آسمان بارانِ پى در پى فرستد.
Wa Yumdidkum Bi'amwālin Wa Banīna Wa Yaj`al Lakum Jannātin Wa Yaj`al Lakum 'Anhārāan
12و شما را به اموال و پسران، يارى كند، و برايتان باغها قرار دهد و نهرها براى شما پديد آورد.
Mā Lakum Lā Tarjūna Lillāh Waqārāan
13شما را چه شده است كه از شكوه خدا بيم نداريد؟
Wa Qad Khalaqakum 'Aţwārāan
14و حال آنكه شما را مرحله به مرحله خلق كرده است.
'Alam Tarawā Kayfa Khalaqa Allāhu Sab`a Samāwātin Ţibāqāan
15مگر ملاحظه نكردهايد كه چگونه خدا هفت آسمان را تو بر تو آفريده است؟
Wa Ja`ala Al-Qamara Fīhinna Nūrāan Wa Ja`ala Ash-Shamsa Sirājāan
16و ماه را در ميان آنها روشنايىبخش گردانيد و خورشيد را [چون] چراغى قرار داد.
Wa Allāhu 'Anbatakum Mina Al-'Arđi Nabātāan
17و خدا [ست كه] شما را [مانند] گياهى از زمين رويانيد
Thumma Yu`īdukum Fīhā Wa Yukhrijukum 'Ikhrājāan
18سپس شما را در آن بازمىگرداند و بيرون مىآورد بيرونآوردنى [عجيب]!
Wa Allāhu Ja`ala Lakumu Al-'Arđa Bisāţāan
19و خدا زمين را براى شما فرشى [گسترده] ساخت،
Litaslukū Minhā Subulāan Fijājāan
20تا در راههاى فراخ آن برويد.»
Qāla Nūĥun Rabbi 'Innahum `Aşawnī Wa Attaba`ū Man Lam Yazid/hu Māluhu Wa Waladuhu 'Illā Khasārāan
21نوح گفت: «پروردگارا، آنان نافرمانى من كردند و كسى را پيروى نمودند كه مال و فرزندش جز بر زيان وى نيفزود.
Wa Makarū Makrāan Kubbārāan
22و دست به نيرنگى بس بزرگ زدند.
Wa Qālū Lā Tadharunna 'Ālihatakum Wa Lā Tadharunna Waddāan Wa Lā Suwā`āan Wa Lā Yaghūtha Wa Ya`ūqa Wa Nasrāan
23و گفتند: زنهار، خدايان خود را رها مكنيد، و نه «وَدّ» را واگذاريد و نه «سُواع» و نه «يَغُوث» و نه «يَعُوق» و نه «نَسْر» را.
Wa Qad 'Ađallū Kathīrāan Wa Lā Tazidi Až-Žālimīna 'Illā Đalālāan
24و بسيارى را گمراه كردهاند. [بار خدايا،] جز بر گمراهى ستمكاران ميفزاى.»
Mimmā Khaţī'ātihim 'Ughriqū Fa'udkhilū Nārāan Falam Yajidū Lahum Min Dūni Allāhi 'Anşārāan
25[تا] به سبب گناهانشان غرقه گشتند و [پس از مرگ] در آتشى درآورده شدند و براى خود، در برابر خدا يارانى نيافتند.
Wa Qāla Nūĥun Rabbi Lā Tadhar `Alá Al-'Arđi Mina Al-Kāfirīna Dayyārāan
26و نوح گفت: «پروردگارا، هيچ كس از كافران را بر روى زمين مگذار،
'Innaka 'In Tadharhum Yuđillū `Ibādaka Wa Lā Yalidū 'Illā Fājirāan Kaffārāan
27چرا كه اگر تو آنان را باقى گذارى، بندگانت را گمراه مىكنند و جز پليدكارِ ناسپاس نزايند.
Rabbi Aghfir Lī Wa Liwālidayya Wa Liman Dakhala Baytiya Mu'umināan Wa Lilmu'uminīna Wa Al-Mu'umināti Wa Lā Tazidi Až-Žālimīna 'Illā Tabārāan
28پروردگارا، بر من و پدر و مادرم و هر مؤمنى كه در سرايم درآيد، و بر مردان و زنان باايمان ببخشاى، و جز بر هلاكت ستمگران ميفزاى.»