قرآن عثمان طه

سوره یس

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Yā-Sīn

1

به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ يا، سين.


Wa Al-Qur'āni Al-Ĥakīmi

2

سوگند به قرآن حكمت آميز.


'Innaka Lamina Al-Mursalīna

3

براستى كه تو از [جمله‌] فرستادگانى؛


`Alá Şirāţin Mustaqīmin

4

بر راه راستى.


Tanzīla Al-`Azīzi Ar-Raĥīmi

5

و (اين قرآن) فرو فرستاده (خداى) شكست‌ناپذير مهرورز است.


Litundhira Qawmāan Mā 'Undhira 'Ābā'uuhum Fahum Ghāfilūna

6

تا گروهى را هشدار دهى كه پدرانشان هشدار داده نشدند، و آنان غافلند.


Laqad Ĥaqqa Al-Qawlu `Alá 'Aktharihim Fahum Lā Yu'uminūna

7

بيقين گفتار (سنت گونه‌اى) درباره بيشترشان تحقق يافته، چرا كه آنان ايمان نمى‌آورند.


'Innā Ja`alnā Fī 'A`nāqihim 'Aghlālāan Fahiya 'Ilá Al-'Adhqāni Fahum Muqmaĥūna

8

در حقيقت ما در گردن‌هايشان غل‌هايى قرار داديم، و آن (غل‌ها) تا چانه‌هاست، و سرهاى آنان به بالا نگاه داشته شده است.


Wa Ja`alnā Min Bayni 'Aydīhim Saddāan Wa Min Khalfihim Saddāan Fa'aghshaynāhum Fahum Lā Yubşirūna

9

و پيش روى آنان سد، و در پشت سرشان سدى قرار داديم؛ و (چشمانشان را) پوشانده‌ايم، پس آنان نمى‌بينند.


Wa Sawā'un `Alayhim 'A'andhartahum 'Am Lam Tundhirhum Lā Yu'uminūna

10

براى آنان يكسان است كه هشدارشان بدهى، يا هشدارشان ندهى، ايمان نمى‌آورند.


'Innamā Tundhiru Mani Attaba`a Adh-Dhikra Wa Khashiya Ar-Raĥmana Bil-Ghaybi Fabashshirhu Bimaghfiratin Wa 'Ajrin Karīmin

11

[تو] فقط به كسى هشدار (سودمند) مى‌دهى كه از آگاه كننده (قرآن) پيروى كند؛ و از (خداى) گسترده‌مهر در نهان بهراسد؛ پس او را به آمرزش و پاداشى ارجمند مژده ده.


'Innā Naĥnu Nuĥyi Al-Mawtá Wa Naktubu Mā Qaddamū Wa 'Āthārahum Wa Kulla Shay'in 'Aĥşaynāhu Fī 'Imāmin Mubīnin

12

در حقيقت ما خود مردگان را زنده مى‌كنيم؛ و آنچه را از پيش فرستاده‌اند و آثارشان را مى‌نويسيم؛ و همه چيز را در (كتاب) پيشواى روشنگر بر شمرده‌ايم.


Wa Ađrib Lahum Mathalāan 'Aşĥāba Al-Qaryati 'Idh Jā'ahā Al-Mursalūna

13

و براى آن (مشرك) ان مثلى بزن: اهل آبادى (انطاكيه) را هنگامى كه فرستادگان (الهى) بدان (آبادى) آمدند؛


'Idh 'Arsalnā 'Ilayhimu Athnayni Fakadhdhabūhumā Fa`azzaznā Bithālithin Faqālū 'Innā 'Ilaykum Mursalūna

14

(همان) هنگامى كه دو (فرستاده) را به سوى آنان فرستاديم، و [لى‌] آن دو را تكذيب كردند، و با (فرستاده) سومى (آن دو را) تقويت كرديم، و گفتند:« مسلما ما فقط به سوى شما فرستاده شده‌ايم. »


Qālū Mā 'Antum 'Illā Basharun Mithlunā Wa Mā 'Anzala Ar-Raĥmānu Min Shay'in 'In 'Antum 'Illā Takdhibūna

15

(اهل آبادى) گفتند:« شما جز بشرى همانند ما نيستيد، و (خداى) گسترده‌مهر هيچ چيزى فرو نفرستاده است، شما جز دروغ نمى‌گوييد! »


Qālū Rabbunā Ya`lamu 'Innā 'Ilaykum Lamursalūna

16

(فرستادگان الهى) گفتند:« پروردگار ما مى‌داند كه قطعا ما تنها به سوى شما فرستاده شده‌ايم،


Wa Mā `Alaynā 'Illā Al-Balāghu Al-Mubīnu

17

و بر ما [وظيفه‌اى‌] جز رساندن [پيام روشنگر و] آشكار نيست. »


Qālū 'Innā Taţayyarnā Bikum La'in Lam Tantahū Lanarjumannakum Wa Layamassannakum Minnā `Adhābun 'Alīmun

18

(اهل آبادى) گفتند:« در واقع ما به شما فال بد زديم، اگر به (اين كار) پايان ندهيد، قطعا شما را سنگسار خواهيم كرد، و حتما عذاب دردناكى از سوى ما به شما خواهد رسيد! »


Qālū Ţā'irukum Ma`akum 'A'in Dhukkirtum Bal 'Antum Qawmun Musrifūna

19

(فرستادگان) گفتند:« فال (نيك و) بد شما با شماست، آيا اگر تذكر داده شويد (پاسخ آن چنين است)؟! بلكه شما گروهى اسرافكار (و متجاوز) يد. »


Wa Jā'a Min 'Aqşá Al-Madīnati Rajulun Yas`á Qāla Yā Qawmi Attabi`ū Al-Mursalīna

20

و مردى با كوشش از دورترين (نقطه) شهر آمد، گفت:« اى قوم [من‌]! از فرستادگان (خدا) پيروى كنيد.


Attabi`ū Man Lā Yas'alukum 'Ajrāan Wa Hum Muhtadūna

21

از كسانى پيروى كنيد كه از شما هيچ پاداشى نمى‌خواهند و آنان ره يافته‌اند.


Wa Mā Liya Lā 'A`budu Al-Ladhī Faţaranī Wa 'Ilayhi Turja`ūna

22

و مرا چه شده كه كسى را نپرستم كه مرا آفريده است؟ و فقط به سوى او بازگردانده مى‌شويد.


'A'attakhidhu Min Dūnihi 'Ālihatan 'In Yuridni Ar-Raĥmānu Biđurrin Lā Tughni `Annī Shafā`atuhum Shay'āan Wa Lā Yunqidhūni

23

آيا جز او معبودانى برگزينم كه اگر (خداى) گسترده‌مهر بخواهد زيانى [به من‌] برساند، شفاعت آنان چيزى (از عذاب) را از من دفع نمى‌كند، و مرا نجات نخواهد داد.


'Innī 'Idhāan Lafī Đalālin Mubīnin

24

در آن صورت قطعا من در گمراهى آشكارى خواهم بود.


'Innī 'Āmantu Birabbikum Fāsma`ūni

25

در حقيقت من به پروردگار شما ايمان آورده‌ام، پس سخنان [مرا] گوش دهيد. »


Qīla Adkhuli Al-Jannata Qāla Yā Layta Qawmī Ya`lamūna

26

(پس از شهادت به او) گفته شد:« وارد بهشت شو. »گفت:« اى كاش قوم من مى‌دانستند،


Bimā Ghafara Lī Rabbī Wa Ja`alanī Mina Al-Mukramīna

27

كه پروردگارم مرا آمرزيد و مرا از گرامى داشته‌شدگان قرار داد! »


Wa Mā 'Anzalnā `Alá Qawmihi Min Ba`dihi Min Jundin Mina As-Samā'i Wa Mā Kunnā Munzilīna

28

و بعد از او بر قومش هيچ لشكرى از آسمان نفرستاديم و فرو فرستنده (آن) نبوديم.


'In Kānat 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Fa'idhā Hum Khāmidūna

29

(عذاب آنان) جز يك بانگ (مرگبار) نبود، پس ناگهان آنان خاموش (و بى جان) شدند.


Yā Ĥasratan `Alá Al-`Ibādi Mā Ya'tīhim Min Rasūlin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ūn

30

اى افسوس بر بندگان كه هيچ فرستاده‌اى به سراغ آنان نيامد، مگر اينكه همواره او را ريشخند مى‌كردند!


'Alam Yarawā Kam 'Ahlaknā Qablahum Mina Al-Qurūni 'Annahum 'Ilayhim Lā Yarji`ūna

31

آيا اطلاع نيافته‌اند كه پيش از آنان چه بسيار گروه‌هايى را هلاك كرديم كه آنان به سوى ايشان باز نمى‌گردند؟!


Wa 'In Kullun Lammā Jamī`un Ladaynā Muĥđarūna

32

هيچ كس نيست مگر اينكه همگى نزد ما احضار شده‌اند.


Wa 'Āyatun Lahumu Al-'Arđu Al-Maytatu 'Aĥyaynāhā Wa 'Akhrajnā Minhā Ĥabbāan Faminhu Ya'kulūna

33

و براى آنان نشانه (خدا) است، در زمين مرده‌اى كه آن را زنده كرديم و دانه از آن بر آورديم و از آن مى‌خورند.


Wa Ja`alnā Fīhā Jannātin Min Nakhīlin Wa 'A`nābin Wa Fajjarnā Fīhā Mina Al-`Uyūni

34

و در آن بوستان‌هايى از درختان خرما و انگورها قرار داديم، و چشمه ساران را در آن شكافتيم (و روان ساختيم)،


Liya'kulū Min Thamarihi Wa Mā `Amilat/hu 'Aydīhim 'Afalā Yashkurūna

35

تا از ميوه آن بخورند در حالى كه دستانشان آن را نساخته است؛ پس آيا سپاسگزارى نمى‌كنند؟!


Subĥāna Al-Ladhī Khalaqa Al-'Azwāja Kullahā Mimmā Tunbitu Al-'Arđu Wa Min 'Anfusihim Wa Mimmā Lā Ya`lamūna

36

منزه است كسى كه همه آن زوج‌ها را آفريد، از آنچه زمين مى‌روياند، و از خودشان و از آنچه نمى‌دانند.


Wa 'Āyatun Lahumu Al-Laylu Naslakhu Minhu An-Nahāra Fa'idhā Hum Mužlimūna

37

و براى آنان نشانه (خدا) است در شب، كه روز را از آن برمى‌كنيم، و ناگهان آنان در تاريكى فرو روند؛


Wa Ash-Shamsu Tajrī Limustaqarrin Lahā Dhālika Taqdīru Al-`Azīzi Al-`Alīmi

38

و خورشيد كه تا قرارگاهش روان است؛ اين اندازه‌گيرى (خداى) شكست‌ناپذير داناست.


Wa Al-Qamara Qaddarnāhu Manāzila Ĥattá `Āda Kāl`urjūni Al-Qadīmi

39

و ماه را برايش منزلگاه‌هايى قرار داديم، تا اينكه همچون شاخك ديرينه [قوسى شكل زرد رنگ‌] برگردد.


Lā Ash-Shamsu Yanbaghī Lahā 'An Tudrika Al-Qamara Wa Lā Al-Laylu Sābiqu An-Nahāri Wa Kullun Fī Falakin Yasbaĥūna

40

نه خورشيد برايش سزاوار است كه ماه را دريابد، و نه شب بر روز پيشى گيرنده است؛ در حالى كه هر يك در مدارى شناورند.


Wa 'Āyatun Lahum 'Annā Ĥamalnā Dhurrīyatahum Fī Al-Fulki Al-Mashĥūni

41

و براى آنان نشانه (خدا) است كه ما نسل آنان را در كشتى انباشته (از بارها) حمل كرديم.


Wa Khalaqnā Lahum Min Mithlihi Mā Yarkabūna

42

و براى آنان همانند آن چيزى آفريديم كه (بر آن) سوار مى‌شوند.


Wa 'In Nasha' Nughriqhum Falā Şarīkha Lahum Wa Lā Hum Yunqadhūna

43

و اگر بخواهيم آنان را غرق مى‌كنيم پس هيچ فريادرسى براى شان نيست، و (نيز) آنان نجات داده نمى‌شوند.


'Illā Raĥmatan Minnā Wa Matā`āan 'Ilá Ĥīnin

44

مگر رحمتى از جانب ما، و بهره‌اى (از دنيا) تا مدتى (معين شامل حالشان شود).


Wa 'Idhā Qīla Lahumu Attaqū Mā Bayna 'Aydīkum Wa Mā Khalfakum La`allakum Turĥamūna

45

و هنگامى كه به آن (مشرك) ان گفته شود:« [خودتان را] از آنچه [از عذاب‌] در پيش‌رويتان و آنچه در پشت سرتان است حفظ كنيد، باشد كه شما (مشمول) رحمت شويد (روى بر مى‌تابند.) »


Wa Mā Ta'tīhim Min 'Āyatin Min 'Āyāti Rabbihim 'Illā Kānū `Anhā Mu`riđīna

46

و هيچ نشانه‌اى از نشانه‌هاى پروردگارشان براى آنان نمى‌آيد، مگر اينكه از آن روى گردانند.


Wa 'Idhā Qīla Lahum 'Anfiqū Mimmā Razaqakumu Allāhu Qāla Al-Ladhīna Kafarū Lilladhīna 'Āmanū 'Anuţ`imu Man Law Yashā'u Allāhu 'Aţ`amahu 'In 'Antum 'Illā Fī Đalālin Mubīnin

47

و هنگامى كه به آنان گفته شود:« از آنچه خدا به شما روزى داده [در راه خدا] مصرف كنيد. »كسانى كه كفر ورزيدند به كسانى كه ايمان آوردند، مى‌گويند:« آيا كسى را غذا دهيم، كه اگر (بر فرض) خدا مى‌خواست او را غذا مى‌داد؟! شما جز در گمراهى آشكارى نيستيد. »


Wa Yaqūlūna Matá Hādhā Al-Wa`du 'In Kuntum Şādiqīna

48

(كافران) مى‌گويند:« اگر راست گوييد، اين وعده (قيامت) چه وقت است؟! »


Mā Yanžurūna 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Ta'khudhuhum Wa Hum Yakhişşimūna

49

جز يك بانگ (مرگبار) را انتظار نمى‌كشند، كه آنان را فرو گيرد در حالى كه آنان [با يكديگر] كشمكش مى‌كنند.


Falā Yastaţī`ūna Tawşiyatan Wa Lā 'Ilá 'Ahlihim Yarji`ūna

50

پس نه مى‌توانند سفارش (و وصيتى) كنند، و نه به سوى خانواده‌شان باز مى‌گردند.


Wa Nufikha Fī Aş-Şūri Fa'idhā Hum Mina Al-'Ajdāthi 'Ilá Rabbihim Yansilūna

51

و (بار ديگر) در شيپور دميده مى‌شود، پس ناگهان آنان از قبرها به سوى پروردگارشان به سرعت سرازير مى‌شوند.


Qālū Yā Waylanā Man Ba`athanā Min Marqadinā Hādhā Mā Wa`ada Ar-Raĥmānu Wa Şadaqa Al-Mursalūna

52

مى‌گويند:« اى واى بر ما! چه كسى ما را از خوابگاه‌مان بر انگيخت؟! اين چيزى است كه (خداى) گسترده‌مهر وعده داده است. و فرستادگان (او) راست گفتند. »


'In Kānat 'Illā Şayĥatan Wāĥidatan Fa'idhā Hum Jamī`un Ladaynā Muĥđarūna

53

(اين) جز يك بانگ (بزرگ) نبود، و [لى‌] ناگهان آنان همگى در نزد ما احضار شده‌اند.


Fālyawma Lā Tužlamu Nafsun Shay'āan Wa Lā Tujzawna 'Illā Mā Kuntum Ta`malūna

54

پس امروز چيزى بر كسى ستم نمى‌شود و جز (بر طبق) آنچه همواره انجام مى‌داديد، جزا داده نمى‌شويد.


'Inna 'Aşĥāba Al-Jannati Al-Yawma Fī Shughulin Fākihūna

55

مسلما امروز اهل بهشت به شادمانى مشغولند؛


Hum Wa 'Azwājuhum Fī Žilālin `Alá Al-'Arā'iki Muttaki'ūna

56

آنان و همسرانشان در سايه‌ها بر تخت‌ها تكيه كرده‌اند؛


Lahum Fīhā Fākihatun Wa Lahum Mā Yadda`ūna

57

براى آنان در آنجا ميوه‌اى است؛ و آنچه فرا خوانند برايشان (آماده) است.


Salāmun Qawlāan Min Rabbin Raĥīmin

58

سلام (بر شما، اين) سخنى از جانب پرودرگار مهرورز است.


Wa Amtāzū Al-Yawma 'Ayyuhā Al-Mujrimūna

59

و (ندا آيد:) اى خلافكاران امروز جدا شويد.


'Alam 'A`had 'Ilaykum Yā Banī 'Ādama 'An Lā Ta`budū Ash-Shayţāna 'Innahu Lakum `Adūwun Mubīnun

60

اى فرزندان آدم! آيا با شما پيمان نبستم كه شيطان را نپرستيد، [چرا] كه او دشمن آشكارى براى شماست؟!


Wa 'Ani A`budūnī Hādhā Şirāţun Mustaqīmun

61

و اينكه مرا بپرستيد كه اين راه راست است؟


Wa Laqad 'Ađalla Minkum Jibillāan Kathīrāan 'Afalam Takūnū Ta`qilūna

62

و بيقين گروه زيادى از شما را گمراه كرد، و آيا خردورزى نكرده‌ايد؟!


Hadhihi Jahannamu Allatī Kuntum Tū`adūna

63

اين جهنمى است كه همواره (بدان) وعده داده مى‌شديد؛


Aşlawhā Al-Yawma Bimā Kuntum Takfurūna

64

امروز به سبب كفر ورزيدنتان وارد آن شويد (و مى‌سوزيد).


Al-Yawma Nakhtimu `Alá 'Afwāhihim Wa Tukallimunā 'Aydīhim Wa Tash/hadu 'Arjuluhum Bimā Kānū Yaksibūna

65

امروز بر دهان‌هايشان مهر مى‌نهيم، و دست‌هايشان با ما سخن مى‌گويند و پاهايشان به آنچه همواره كسب مى‌كردند گواهى مى‌دهند!


Wa Law Nashā'u Laţamasnā `Alá 'A`yunihim Fāstabaqū Aş-Şirāţa Fa'anná Yubşirūna

66

و اگر (بر فرض) بخواهيم حتما چشمانشان را محو مى‌كنيم؛ و به (سوى) راه بر يكديگر پيشى گيرند، و [لى‌] چگونه مى‌بينند؟!


Wa Law Nashā'u Lamasakhnāhum `Alá Makānatihim Famā Astaţā`ū Muđīyan Wa Lā Yarji`ūna

67

و اگر (بر فرض) بخواهيم، حتما آنان را بر جايشان مسخ (و زمينگير) مى‌كنيم، پس توان رفتن ندارند و بر نمى‌گردند.


Wa Man Nu`ammirhu Nunakkis/hu Fī Al-Khalqi 'Afalā Ya`qilūna

68

و هر كس را عمر درازش دهيم، وى را در آفرينش (وجود) نگون سار مى‌سازيم؛ و آيا خردورزى نمى‌كنند؟!


Wa Mā `Allamnāhu Ash-Shi`ra Wa Mā Yanbaghī Lahu 'In Huwa 'Illā Dhikrun Wa Qur'ānun Mubīnun

69

شعر به او [پيامبر] نياموختيم، و شايسته او نيست؛ اين (سخن) جز ياد آورى و قرآن روشنگر نيست.


Liyundhira Man Kāna Ĥayyan Wa Yaĥiqqa Al-Qawlu `Alá Al-Kāfirīna

70

تا هر كس را كه زنده (دل) است هشدار دهد؛ و گفتار (سنت گونه و وعده عذاب) بر كافران تحقق يابد.


'Awalam Yarawā 'Annā Khalaqnā Lahum Mimmā `Amilat 'Aydīnā 'An`āmāan Fahum Lahā Mālikūna

71

و آيا نظر نكرده‌اند كه از آنچه دستان (قدرت) ما بر ساخته است، دام‌هايى براى آنان آفريديم و آنان مالك آنها هستند؟!


Wa Dhallalnāhā Lahum Faminhā Rakūbuhum Wa Minhā Ya'kulūna

72

و آنها را براى‌شان فروتن (و رام) ساختيم، پس [وسيله‌] سوارى‌شان از برخى آنهاست و از برخى آنها مى‌خورند؛


Wa Lahum Fīhā Manāfi`u Wa Mashāribu 'Afalā Yashkurūna

73

و براى آنان در آنها سودها و و نوشيدنى‌هاست؛ پس آيا سپاسگزارى نمى‌كنند؟!


Wa Attakhadhū Min Dūni Allāhi 'Ālihatan La`allahum Yunşarūna

74

غير از خدا معبودانى (براى پرستش) گزيده‌اند، باشد كه آنان يارى شوند؛


Lā Yastaţī`ūna Naşrahum Wa Hum Lahum Jundun Muĥđarūna

75

(ولى آنها) نمى‌توانند آنان را يارى رسانند، و آنان براى آن (بت) ان لشكرى احضار شده‌اند.


Falā Yaĥzunka Qawluhum 'Innā Na`lamu Mā Yusirrūna Wa Mā Yu`linūna

76

پس سخن آن (مشرك) ان تو را اندوهگين نسازد؛ كه ما آنچه را پنهان مى‌كنند و آنچه را آشكار مى‌سازند مى‌دانيم.


'Awalam Yara Al-'Insānu 'Annā Khalaqnāhu Min Nuţfatin Fa'idhā Huwa Khaşīmun Mubīnun

77

و آيا انسان نظر نكرده كه ما او را از آب اندك سيال آفريديم؟! و بناگاه وى دشمنى آشكار است.


Wa Đaraba Lanā Mathalāan Wa Nasiya Khalqahu Qāla Man Yuĥyī Al-`Ižāma Wa Hiya Ramīmun

78

و براى ما مثلى زد و آفرينش خود را فراموش كرده و گفت:« چه كسى اين استخوان را در حالى كه آن پوسيده است زنده مى‌سازد؟! »


Qul Yuĥyīhā Al-Ladhī 'Ansha'ahā 'Awwala Marratin Wa Huwa Bikulli Khalqin `Alīmun

79

بگو:« كسى آن را زنده مى‌كند، كه نخستين بار وى را پديد آورد؛ و او به هر آفرينشى داناست؛


Al-Ladhī Ja`ala Lakum Mina Ash-Shajari Al-'Akhđari Nārāan Fa'idhā 'Antum Minhu Tūqidūna

80

(همان) كسى كه براى شما از درخت سبز، آتشى قرار داد، و شما در هنگام (نياز) از آن (آتش) مى‌افروزيد. »


'Awalaysa Al-Ladhī Khalaqa As-Samāwāti Wa Al-'Arđa Biqādirin `Alá 'An Yakhluqa Mithlahum Balá Wa Huwa Al-Khallāqu Al-`Alīmu

81

و آيا كسى كه آسمان‌ها و زمين را آفريد، نمى‌تواند كه همانند آن (مردگ) ان را بيافريند؟! آرى (مى‌تواند)، و او فراوان آفرين داناست.


'Innamā 'Amruhu 'Idhā 'Arāda Shay'āan 'An Yaqūla Lahu Kun Fayakūnu

82

هنگامى كه چيزى را بخواهد، فرمان او فقط اين است كه به آن مى‌گويد:« باش! »پس [فورا موجود] مى‌شود.


Fasubĥāna Al-Ladhī Biyadihi Malakūtu Kulli Shay'in Wa 'Ilayhi Turja`ūna

83

پس منزه است كسى كه فرمانروايى مطلق همه چيز تنها به دست اوست؛ و فقط به سوى او بازگردانده مى‌شويد.


قاری
ترجمه گویا
انصاریان