رابطه با خدا

حديث (1) امام على عليه السلام:
إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَقْرَأَ أَوْ يَعْمَلَ عَمَلًا [وَ] يَقُولُ:... «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‎» فَإِنَّهُ يُبَارَكُ لَهُ فِيهِ.
هرگاه بنده اى بخواهد چيزى بخواند و يا كارى انجام دهد و بسم اللّه الرحمن الرحيم بگويد در كارش بركت داده مى شود.
تفسير منسوب به امام حسن عسکري ص 25

حديث (2) امام صادق عليه السلام:
الْمُفَوِّضُ أَمْرَهُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى فِي رَاحَةِ الْأَبَدِ وَ الْعَيْشِ الدَّائِمِ الرَّغَدِ وَ الْمُفَوِّضُ حَقّاً هُوَ الْعَالِي عَنْ كُلِّ هِمَّةٍ دُونَ اللَّهِ تَعَالَى‎
كسى كه كارهاى خود را به خدا بسپارد همواره از آسايش و خير و بركت در زندگى برخوردار است و واگذارنده حقيقى كارها به خدا، كسى است كه تمام همّتش تنها بسوى خدا باشد.
مصباح الشريعة ص 175

حديث (3) امام على عليه السلام:
مَن أَصلَحَ فيما بَينَهُ و َبَينَ اللّه أَصلَحَ اللّه فيما بَينَهُ وَ بَينَ النّاسِ؛
هر كس رابطه اش را با خدا اصلاح كند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود.
من لا يحضره الفقيه ج 4 ، ص 396 ، ح 5845 - تنبيه الخواطر يا مجموعه ورام ج 2 ، ص 163 - بحارالأنوار(ط-بيروت) ج 68، ص 366، ح 12

حديث (4) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
إِنَّ اللَّهَ (تَبَارَكَ وَ تَعَالَى) لَا يَنْظُرُ إِلَى صُوَرِكُمْ وَ لَا إِلَى أَمْوَالِكُمْ وَ لَكِنْ يَنْظُرُ إِلَى قُلُوبِكُمْ وَ أَعْمَالِكُمْ.
خداوند به شكل شما و اموال شما نگاه نمى كند بلكه به دلها و اعمال شما توجه مى نمايد.
امالى (طوسى) ص 536 {شبيه اين حديث در مجموعه ورام ج 2 ، ص 228 و مستدرک الوسايل ج 11 ، ص 264 ، ح 12951 }

حديث (5) امام على عليه السلام:
طُوبى لِمَن أَخلَصَ لِلّهِ عَمَلَهُ و َعِلمَهُ و َحُبَّهُ وَ بُغضَهُ و َأَخذَهُ و َتَركَهُ وَ كَلامَهُ و َصَمتَهُ و َفِعلَهُ وَ قَولَهُ؛
خوشا به سعادت كسيكه عمل، علم، دوستى، دشمنى، گرفتن، رها كردن، سخن، سكوت ، كردار و گفتارش را براى خدا خالص گرداند.
تحف العقول ص 100

حديث (6) امام على عليه السلام:
مَن تَرَكَ لِلّهِ سُبحانَهُ شَيئا عَوَّضَهُ اللّه خَيرا مِمّا تَرَكَ؛
هر كس به خاطر خداى سبحان از چيزى بگذرد، خداوند بهتر از آن را به او عوض خواهد داد.
تصنيف غررالحکم و دررالکلم ص 240 ، ح 4855

حديث (7) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
لَيسَ مِن عَبدٍ يَظُنُّ بِاللّه خَيرا إلاّ كانَ عِندَ ظَنِّهِ بِهِ؛
بنده اى نيست كه به خداوند خوش گمان باشد مگر آن كه خداوند نيز طبق همان گمان با او رفتار كند.
تفسير قمي ج 2 ، ص 265 - بحارالأنوار(ط-بيروت) ج 67، ص 384، ح 42

حديث (8) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
مَن أخلَصَ لِلّهِ أربَعينَ صَباحا ظَهَرَت يَنابيعُ الحِكمَةِ مِن قَلبِهِ عَلى لِسانِهِ؛
هر كس چهل روز خود را براى خدا خالص كند چشمه هاى حكمت از قلب وى بر زبانش جارى مى شود.
نهج الفصاحه ص 738 ، ح 2836 - جامع الاخبار(شعيري) ص 94

حديث (9) امام صادق عليه السلام:
مَنِ استَخارَ اللّه راضِيا بِما صَنَعَ اللّه لَهُ خارَ اللّه لَهُ حَتما؛
هر كس از خدا خير بخواهد و به آنچه خدا خواسته راضى باشد، خداوند حتما براى او خير خواهد خواست.
كافى(ط-الاسلاميه) ج8، ص241، ح330

حديث (10) حضرت زهرا سلام الله عليها:
نَحنُ وَسيلَتُهِ فِي خَلقِه وَ نَحنُ خاصَّتُه وَ مَحَلُّ قُدسِه وَ نَحنُ حُجَّتُه في غَيبِه وَ نَحنُ وَرَثَهُ أنبيائِه؛
ما اهل بيت رسول خدصلي الله عليه و آله وسيله ارتباط خدا با مخلوقاتيم ما برگزيدگان خداييم و جايگاه پاکي ها، ما دليل هاي روشن خداييم و وارث پيامران الهي
منهاج البراعه في شرح نهج البلاغه(خوئي) ج 20 ، ص 97

حديث (11) پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله:
لا تَخَفْ فِي اللَّهِ لَومَةَ لائمٍ.
در راه خدا از ملامت و نكوهش ملامتگران نترس.
تحف العقول ص 26 و ص 180 - خصال ص 526 - امالي(مفيد) ص 269 - معانى الأخبار ص 335

حديث (12) پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله:
إيّاکَ أن تَمنَعَ في طاغةِ اللهِ فَتُنفُقَ مُثلَيهِ في مَعصيةِ اللهِ.
از خرج کردن در راه طاعت خدا دريغ مکن و گرنه دو برابرش را در راه معصيت او خرج خواهي کرد
تحف العقول ص 408 - بحار الانوار(ط-بيروت) ج 75 ، ص 320

حديث (13) پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله:
إِنَّ أَحَبَّ النَّاسِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ - يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَطْوَعُهُمْ لَهُ
روز قيامت محبوب‎ترين آدميان نزد خداوند فرمان‎برترينِ آنها از او است
کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 340

حديث (14) امام هادى عليه السلام:
مَن أطاعَ الخالِقَ لَم يُبالِ سَخَطَ المَخلوقينَ.
كسى كه از خدا اطاعت مى‎كند، از خشم مردم باكى ندارد.
بحارالأنوار(ط-بيروت) ج 68 ، ص 182 ، ح 41

حديث (15) پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله:
خَصلَتانِ ليسَ فَوقَهُما مِنَ البِرِّ شَيءٌ الإيمانُ بِاللّه و النَّفعُ لِعبادِ اللّه
دو خصلت است كه هيچ كار خوبى بالاتر از آن دو نيست: ايمان به خدا و سود رساندن به بندگان خدا.
تحف العقول ص 35 - نهج الفصاحه ص 457 ، ح 1446 - بحار الانوار(ط-بيروت) ج 74 ، ص 137 ، ح 2

حديث (16) پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله:
مَنِ استَعمَلَ غُلاماً في عِصابَةٍ فيها مَن هو أرضَي لِلّهِ مِنهُ فَقَد خانَ اللهَ.
هر که از بين گروهي، کسي را به کار گمارد در حاليکه در بين آنها خدا پسندتر از او وجود داشته باشد به خدا خيانت کرده است
بحار الانوار(ط-بيروت) ج 23 ، ص 75 ، ح 24 - مناقب آل ابي طالب ج 1 ، ص 258

حديث (17) امام حسين عليه السلام:
مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِي‎ءِ مَا يَحْذَر
آن که در کاري که نافرماني خداست بکوشد اميدش را از دست مي دهد و نگرانيها به او رو مي آورد.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 2 ، ص 373 ، ح 3 - تحف العقول ص 248