نماز

حديث (1) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
لا تَزالُ اُمَّتى بِخَيرٍ ما تَحابّوا وَ اَقامُوا الصَّلاةَ و َآتَوُا الزَكاةَ و َقَروا الضَّيفَ...؛
امّتم همواره در خير و خوبى اند تا وقتى كه يكديگر را دوست بدارند، نماز را برپا دارند، زكات بدهند و ميهمان را گرامى بدارند...
امالى (طوسى) ص 647، ح 1340

حديث (2) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
الدّعاء مفتاح الرّحمة و الوضوء مفتاح الصّلاة و الصّلاة مفتاح الجنّة
دعا كليد رحمت و وضو كليد نماز و نماز کليد بهشت است.
نهج الفصاحه ص 485 ، ح1588

حديث (3) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
أَوَّلُ الْوَقْتِ رِضْوَانُ اللَّهِ وَ آخِرُهُ عَفْوُ اللَّه‎
نماز در اول وقت خشنودى خداوند و پايان وقت عفو خداوند است.
من لا يحضره الفقيه ج1 ، ص 217 ، ح 651

حديث (4) امام على عليه السلام:
لَو يَعلَمُ المُصَلّى ما يَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ؛
اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهى است هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت.
تصنيف غررالحکم و دررالکلم ص 175 ، ح 3347

حديث (5) امام على عليه السلام:
اُنظُر فيما تُصَلّى و َعَلى ما تُصَلّى اِن لَم يَكُن مِن وَجهِهِ و َحِلِّهِ فَلا قَبولَ؛
بنگر در چه (لباسى) و بر چه (چيزى) نماز مى گزارى، اگر از راه صحيح و حلالش نباشد، قبول نخواهد بود.
تحف العقول ص 174

حديث (6) امام صادق عليه السلام:
مَن قَبِلَ اللّه مِنهُ صَلاةً واحِدَةً لَم يُعَذِّبهُ و َمَن قَبِلَ مِنهُ حَسَنَهً لَم يُعَذِّبهُ؛
خداوند از هر كس يك نماز و يا يك كار نيك را قبول كند، عذابش نمى نمايد.
كافى(ط-الاسلاميه) ج 3، ص 266، ح 11

حديث (7) امام صادق عليه السلام:
تَسبيحُ فاطِمَةَ عليهاالسلام فى كُلِّ يَومٍ فى دُبُرِ كُلِّ صَلاةٍ اَحَبُّ اِلَىَّ مِن صَلاةِ اَلفِ رَكعَةٍ فى كُلِّ يَومٍ؛
تسبيحات فاطمه زهرا عليهاالسلام در هر روز پس از هر نماز نزد من محبوب تر از هزار ركعت نماز در هر روز است.
كافى(ط-الاسلاميه) ج 3، ص 343، ح 15

حديث (8) امام صادق عليه السلام:
سَجدةُ الشُكرِ واجِبَةٌ عَلى كُلِّ مُسلِمٍ تُتِمُّ بِها صَلاتَكَ و َتُرضى بِها رَبَّكَ وَ تُعجِبُ المَلائِكَةَ مِنكَ...؛
سجده شكر بر هر مسلمانى واجب است، با آن نمازت را كامل و پروردگارت را خشنود مى سازى و فرشتگان را به شگفتى مى آورى.
من لا يحضره الفقيه ج1 ، ص 333 ، ح 979 - تهذيب الاحکام(تحقيق خرسان) ج 2، ص 110، ح 183

حديث (9) امام صادق عليه السلام:
يُعرَفُ مَن يَصِفُ الحَقَّ بِثَلاثِ خِصالٍ: يُنظَرُ اِلى اَصحابِهِ مَن هُم؟ و َاِلى صَلاتِهِ كَيفَ هىَ؟ و َفى اَىِّ وَقتٍ يُصَلّيها؟؛
كسى كه از حق دَم مى زند با سه ويژگى شناخته مى شود: ببينيد دوستانش چه كسانى هستند؟ نمازش چگونه است؟ و در چه وقت آن را مى خواند؟
محاسن ص 254، ح 281

حديث (10) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّينِ وَ فيها مَرضاةُ الرَّبِّ عَز َّوَ جَلَّ وَ هِىَ مِنهاجُ النبياءِ وَ لِلمُصَلّى حُبُّ المَلائِكَةِ وَ هُدىً و ايمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَكَةٌ فِى الرِّزقِ؛
نماز، از آيين هاى دين است و رضاى پروردگار، در آن است. و آن راه پيامبران است. براى نمازگزار، محبت فرشتگان، هدايت، ايمان، نور معرفت و بركت در روزى است.
خصال ص 522، ح 11

حديث (11) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
اِعلَموا اَنَّ اللّه تعالى قَد فَرَضَ عَلَيكُم الجُمُعَةَ فَمَن تَرَكَها فى حَياتى وَ بَعدَ مَماتى وَ لَهُم اِمامٌ عادِلٌ اِستِخفافا بِها وَ جُحودا لَها فَلا جَمَعَ اللّه شَملَهُ وَ لا بارَكَ لَهُ فى اَمرِهِ اَلا وَ لا صَلاةَ لَهُ اَلا وَ لا زَكاةَ لَهُ اَلا وَ لا حَجَّ لَهُ اَلا وَ لا صَومَ لَهُ اَلا وَ لا بَرَكَةَ لَهُ حَتّى يَتوبَ؛
بدانيد كه خداوند متعال نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است پس آنان كه در زندگى و پس از مرگ من، از روى سبك شمردن و يا انكار، آن را ترك كنند، با وجود اين كه پيشواى عادلى دارند، خداوند وحدتشان نبخشد و در كارشان بركت ندهد، آگاه باشيد نه زكات، نه نماز، نه حج و نه روزه آنان پذيرفته است. بدانيد كه زندگى آنان بركتى نخواهد داشت، مگر توبه كنند.
عوالى اللالى ج 2، ص 54، ح 146

حديث (12) امام على عليه السلام:
اَلنَّظيفُ مِنَ الثِّيابِ يُذهِبُ الهَمَّ و َالحُزنَ وَ هُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ؛
لباس پاكيزه غم و اندوه را برطرف مى كند و باعث پاكيزگى نماز است.
كافى(ط-الاسلاميه) ج 6، ص 444، ح 14

حديث (13) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
اَلا اُخبِرُكُم بِاَفضَلَ مِن دَرَجَةِ الصّيامِ وَ الصّلوةِ وَ الصَّدَقَةِ؟ صَلاحُ ذاتِ البَينِ، فَاِنَّ فَسادَ ذاتِ البَينِ هِىَ الحالِقَةُ؛
آيا به چيزى با فضيلت تر از نماز و روزه و صدقه (زكات) آگاهتان نكنم؟ و آن اصلاح ميان مردم است، زيرا تيره شدن رابطه بين مردم ريشه كن كننده دين است.
نهج الفصاحه ص 240 ، ح 458

حديث (14) امام صادق عليه السلام:
كُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ بِغَيْرِ أَلْسِنَتِكُمْ لِيَرَوْا مِنْكُمُ الْوَرَعَ وَ الِاجْتِهَادَ وَ الصَّلَاةَ وَ الْخَيْرَ فَإِنَّ ذَلِكَ دَاعِيَةٌ.
مردم را به غير از زبان خود، دعوت كنيد، تا پرهيزكارى و كوشش در عبادت و نماز و خوبى را از شما ببينند، زيرا اينها خود دعوت كننده است.
كافى(ط-الاسلاميه) ج 2، ص 78، ح 14

حديث (15) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
لا تَنظُروا إِلى كَثرَةِ صَلاتِهِم و َصَومِهِم وَ كَثرَةِ الحَجِّ و َالمَعروفِ و َطَنطَنَتِهِم بِاللَّيلِ، و َلكِنِ انظُروا إِلى صِدقِ الحَديثِ و َأَداءِ الامانَةِ؛
به زيادى نماز و روزه و حج و احسان و مناجات شبانه مردم نگاه نكنيد، بلكه به راستگويى و امانتدارى آنها توجه كنيد.
عيون اخبار الرضا ج 2 ، ص 51 ، ح 197 - بحارالأنوار(ط-بيروت) ج 72، ص 114، ح 5

حديث (16) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
مَنِ اغتابَ مُسلِما أَو مُسلِمَةً لَم يَقبَلِ اللّه صَلاتَهُ وَ لا صيامَهُ أَربَعينَ يَوما و َلَيلَةً إِلاّ أَن يَغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ؛
هر كس از مرد يا زن مسلمانى غيبت كند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذيرد مگر اين كه غيبت شونده او را ببخشد.
بحارالأنوار(ط-بيروت) ج 72، ص 258، ح 53

حديث (17) امام باقر عليه السلام:
قَالَ لَهُ رَجُلٌ إِنِّي ضَعِيفُ الْعَمَلِ قَلِيلُ الصَّلَاةِ قَلِيلُ الصَّوْمِ وَ لَكِنْ أَرْجُو أَنْ لَا آكُلَ إِلَّا حَلَالًا وَ لَا أَنْكَحَ إِلَّا حَلَالًا فَقَالَ وَ أَيُّ جِهَادٍ أَفْضَلُ مِنْ عِفَّةِ بَطْنٍ وَ فَرْجٍ
در پاسخ به كسى كه عرض كرد: من در عمل ناتوانم و نماز و روزه كم به جا مى آورم اما سعى مى كنم جز حلال نخورم و جز با حلال نزديكى نكنم فرمودند: چه جهادى برتر از پاك نگهداشتن شكم و شرمگاه؟!
محاسن ص 292، ح 448

حديث (18) امام صادق عليه السلام:
لا تَغتَرّوا بِصَلاتِهِم وَ لا بِصيامِهِم، فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَما لَهِجَ بِالصَّلاةِ و َالصَّومِ حَتّى لَو تَرَكَهُ استَوحَشَ، و َلكِنِ اختَبِروهُم عِندَ صِدقِ الحَديثِ و أداءُ الأمانَةِ؛
فريب نماز و روزه مردم را نخوريد، زيرا آدمى گاه چنان به نماز و روزه خو مى كند كه اگر آنها را ترك گويد، احساس ترس مى كند، بلكه آنها را به راستگويى و امانتدارى بيازماييد.
كافى(ط-الاسلاميه) ج 2، ص 104، ح 2

حديث (19) امام حسن عسکري عليه السلام:
لَيسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصيّامِ وَ الصَّلاةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر في أمر اللهِ؛
عبادت کردن به زيادي روزه و نماز نيست، بلکه (حقيقت) عبادت، زياد در کار خدا انديشيدن است.
تحف العقول ص 442

حديث (20) امام صادق عليه السلام:
أَقرَبُ ما يَکُونُ العَبدُ إلَي اللهِ وَ هُوَ ساجِدٌ؛
نزديکترين حالات بنده به پروردگارت حالت سجده است.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 3 ، ص 324 ، ح 11

حديث (21) امام صادق عليه السلام:
أَثَافِيُّ الْإِسْلَامِ ثَلَاثَةٌ الصَّلَاةُ وَ الزَّكَاةُ وَ الْوَلَايَةُ لَا تَصِحُّ وَاحِدَةٌ مِنْهُنَّ إِلَّا بِصَاحِبَتَيْهَا.
سنگهاى زيربناى اسلام سه چيز است: نماز، زکات و ولايت که هيچ يک از آنها بدون ديگرى درست نمى شود.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 2 ، ص 18 ، ح 4

حديث (22) امام صادق عليه السلام:
اِنَّ مِن تَمامِ الصَّومِ اِعطاءُ الزَّکاةِ يَعنى الفِطرَة کَما اَنَّ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِى (صلي الله عليه و آله و سلم) مِن تَمامِ الصَّلَاةِ؛
تکميل روزه به پرداخت زکاة يعنى فطره است، همچنان که صلوات بر پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) کمال نماز است.
من لا يحضره الفقيه ج 2 ، ص 183 ، ح 2085

حديث (23) امام کاظم عليه السلام:
اَفضَلُ ما يَتَقَرَّبُ به العَبدُ اِلي اللهِ بَعدِ المَعرِفَةِ به، الصَلاةُ؛
بهترين چيزي که بنده بعد از شناخت خدا به وسيله آن به درگاه الهي تقرب پيدا مي کند، نماز است.
تحف العقول ص 391

حديث (24) امام علي عليه السلام:
لِکُلِّ شَيءٍ وَجهٌ وَ وَجهُ دينِکم الصَّلاةُ؛
هر چيز داراي سيماست، سيماي دين شما نماز است.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 3 ، ص 270 ، ح 16

حديث (25) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
لا يَنالُ شَفاعَتي مَن اَخَّرَ الصَّلاةَ بَعدَ وَقتِها؛
کسي که نماز را از وقتش تأخير بيندازد، (فرداي قيامت) به شفاعت من نخواهد رسيد.
محاسن ص 80 ، ح 5 - بحارالانوار(ط-بيروت) ج80، ص20 ، ح 35

حديث (26) امام محمدباقر عليه السلام:
مَن تَرَکَ الجَماعَةَ رَغبَةً عَنها وَ عَن جَماعَةِ المُسلِمينَ مِن غَيرِ عِلَّةِ فَلا صَلاةَ لَه؛
کسي که از روي بي ميلي، بدون عذر و علت نماز جماعت را که اجتماع مسلمانان است ترک کند، نمازي براي او نيست.
امالي(صدوق) ص 485 ، ح 13

حديث (27) امام علي عليه السلام:
مَن صَلّي رَکعَتَينِ يَعلَمُ مايَقولُ فِيهما اِنصَرَفَ وَ لَيسَ بَينَه وَ بَينَ اللهِ - عَزَّ وَ جَلَّ - ذَنبٌ؛
هر کس دو رکعت نماز بخواند و بداند چه مي گويد، از نماز فارغ مي شود، درحالي که ميان او و ميان خداي عز و جل گناهي نيست.
مکارم الاخلاق ص 300

حديث (28) پيامبر صلى الله عليه و آله:
إِنَّ المُؤمِنَ هِمَّتُهُ فِي الصَّلاةِ و َالصِّيامِ و َالعِبادَةِ و َالمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِي الطَّعامِ وَ الشَّرابِ كَالبَهيمَةِ؛
همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشيدن؛ مانند حيوانات.
تنبيه الخواطر يا مجموعه ورام ج1، ص 99

حديث (29) امام صادق عليه السلام:
لا تَغتَرّوا بِصَلاتِهِم وَ لا بِصيامِهِم، فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَما لَهِجَ بِالصَّلاةِ و َالصَّومِ حَتّى لَو تَرَكَهُ استَوحَشَ ، وَ لكِنِ اختَبِروهُم عِندَ صِدقِ الحَديثِ و َأداءُ الأمانَةِ؛
فريب نماز و روزه مردم را نخوريد، زيرا آدمى گاه چنان به نماز و روزه خو مى كند كه اگر آنها را ترك گويد، احساس ترس مى كند، بلكه آنها را به راستگويى و امانتدارى بيازماييد.
كافى(ط-الاسلاميه) ج2، ص 104، ح2

حديث (30) امام على عليه السلام:
اَلنَّظيفُ مِنَ الثِّيابِ يُذهِبُ الهَمَّ وَ الحُزنَ و َهُوَ طَهورٌ لِلصَّلاةِ؛
لباس پاكيزه غم و اندوه را مى برد و موجب پاكيزگى نماز است.
كافى(ط-الاسلاميه) ج6 ، ص 444، ح 14

حديث (31) امام صادق عليه السلام:
ما يَمنَعُ اَحَدَكُم اِذا دَخَل عَلَيهِ غَمٌّ مِن غُمُومِ الدُّنيا اَن يَتَوَضَّاَ ثُمَّ يَدخُلَ مَسجِدَهُ وَ يَركَعَ رَكعَتَينِ فَيَدعُوَ اللّه فيهِما؟ اَما سَمِعتَ اللّه يَقُولُ: «و َاستَعينوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ»؟
چه چيز مانع مى شود كه هر گاه بر يكى از شما غم و اندوه دنيايى رسيد، وضو بگيرد و به سجده گاه خود رود و دو ركعت نماز گزارد و در آن دعا كند؟ مگر نشنيده اى كه خداوند مى فرمايد: «از صبر و نماز مدد بگيريد»؟
تفسير عياشى ج 1، ص 43، ح 39

حديث (32) امام صادق عليه السلام:
مَا خَسِرَ وَ اللَّهِ مَنْ أَتَى بِحَقِيقَةِ السُّجُودِ... ِ وَ لَا بَعُدَ أَبَداً عَنِ اللَّهِ مَنْ أَحْسَنَ تَقَرُّبَهُ فِي السُّجُودِ وَ لَا قَرُبَ إِلَيْهِ أَبَداً مَنْ أَسَاءَ أَدَبَهُ وَ ضَيَّعَ حُرْمَتَهُ بِتَعْلِيقِ قَلْبِهِ بِسِوَاه‎
سوگند به خدا ، هر كس كه حقيقت سجده را به جاى آورد ، زيان نكرد و كسى كه در سجده، به خوبى به خداوند نزديك شد، هرگز از خداوند دور نيست. و آن كه به {ساحت مقدس} او بى ادبى كرد و حرمتش را زير پا گذاشت ، و به غير او دل بست، هرگز به او نزديك نشد.
بحار الأنوار(ط-بيروت) ج 82، ص 136، ح 16

حديث (33) امام على عليه السلام:
كانَ رَسولُ اللّه (صلى الله عليه و آله) لا يُؤثِرُ عَلَى الصَّلاةِ عَشاءً وَ لا غَيرَهُ وَ كانَ اِذا دَخَلَ وَقتُها كَاَنـَّهُ لا يَعرِفُ اَهلاً وَ لا حَميما؛
رسول اكرم صلى الله عليه و آله چيزى مثل شام و غير آن را بر نماز مقدم نمى داشتند و هنگامى كه وقت نماز مى رسيد، گويى كه هيچ يك از اهل خانه و دوستان را نمى شناختند.
مجموعه ورام ج 2، ص 78

حديث (34) الغزالى فى احياء العلوم:
كانَ (صلى الله عليه و آله) لا يَجلِسُ اِلَيهِ اَحَدٌ و هُوَ يُصَلّى اِلاّ خَفَّفَ صَلاتَهُ و اَقبَلَ عَلَيهِ فَقالَ: اَ لَكَ حاجَةٌ؟
هرگاه رسول اكرم صلى الله عليه و آله نماز مى خواندند و كسى نزد ايشان مى نشست، ايشان نماز خود را كوتاه مى كردند و به او رو مى نمودند و مى فرمودند: آيا خواسته اى دارى؟
مناقب آل ابي طالب(ابن شهر آشوب) ج 1 ، ص 147

حديث (35) امام صادق عليه السلام:
فَضْلُ الْوَقْتِ الْأَوَّلِ عَلَى الْأَخِيرِ كَفَضْلِ الْآخِرَةِ عَلَى الدُّنْيَا
فضيلت خواندن نماز در اول وقت نسبت به تأ خير انداختن آن، مثل فضيلت آخرت بر دنياست.
ثواب الاعمال ص 36 - بحارالأنوار(ط-بيروت) ج 79 ، ص 359 ، ح 43

حديث (36) امام صادق عليه السلام:
لا يَنالُ شَفاعَتَنا مَن استَخَفَّ بِالصَّلاةِ؛
هرکس نماز را سبک بشمارد ، بشفاعت ما دست نخواهد يافت.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 3 ، ص 270 ، ح 15

حديث (37) امام علي عليه السلام:
الصَّلاةُ حِصنٌ مِن سَطَواتِ الشَّيطانِ؛
نماز قلعه و دژ محکمي است که نمازگزار را از حملات شيطان نگاه مي دارد.
تصنيف غررالحکم و دررالکلم ص 175 ، ح 3343

حديث(38) حضرت زهرا سلام الله عليها:
فَجَعلَ اللهُ الايمانَ تَطهيراً لَکم مِنَ الشِّرکِ ، وَ الصَّلاةَ تَنزيهاً لَکم عَن الکِبرِ؛
خداي تعالي ايمان را براي پاکيزگي از شرک قرار داد ، و نماز را براي دوري از تکبر و خودخواهي.
احتجاج(طبرسي) ج1، ص 99

حديث (39) پيامبراکرم صلي الله عليه و آله:
اَحَبُّ الاعمالِ اِلَي اللهِ الصَّلاةُ لِوَقتِها ثُمَّ بِرُّ الوالِدَين ثُمَّ الجِهادُ في سَبيلِ اللهِ؛
بهترين کارها در نزد خدا نماز به وقت است ، آنگاه نيکي به پدر و مادر ، آنگاه جنگ در راه خدا.
نهج الفصاحه ص 167 ، ح 70

حديث (40) پيامبراکرم صلي الله عليه و آله:
إذا قُمتَ في صَلاتِكَ فَأَقبِل عَلَى اللَّهِ بِوَجهِكَ يُقبِل عَلَيكَ.
هرگاه به نماز ايستادى، با دل به خدا رو كن تا او نيز به تو رو كند.
بحارالأنوار(ط-بيروت) ج 81 ، ص 221

حديث (41) پيامبراکرم صلي الله عليه و آله:
لا يَقبَلُ اللَّهُ صَلاةَ عَبدٍ لا يَحضُرُ قَلبُهُ مَعَ بَدَنِهِ.
خداوند نماز بنده ‎اى را كه دلش همراه بدنش نيست نمى‎ پذيرد.
محاسن ص 261 ، ح 317

حديث (42) امام باقر عليه السلام:
مَن اَتَمَّ رُکوعَهُ لَم تَدخُلهُ وَحشَةٌ في القَبر.
هر که رکوع نمازش را کامل انجام دهد هيچ ترس و وحشتي در قبر با سراغش نمي آيد.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 3 ، ص 321 ، ح 7