بهشت

1-پيامبر صلى الله عليه و آله:
اَلجَنَّةُ بَناؤُها لَبِنَةٌ مِن فِضَّةٍ و َلَبِنَةٌ مِن ذَهَبٍ و َمِلاطُهَا المِسكُ الأَذفَرُ وَ حَصباؤُهَا اللُّؤلُؤُ وَ الياقوتُ و َتُربَتُهَا الزَّعفرانُ...؛
ساختمان بهشت خشتى از نقره و خشتى از طلاست، گِل آن مُشك بسيار خوشبو و سنگريزه آن لؤلؤ و ياقوت و خاك آن زغفران است....
نهج الفصاحه ص 434 ، ح 1327

2- پيامبر صلى الله عليه و آله:
فِى الجَنَّةِ ما لا عَينٌ رَأَت وَ لا اُذُنٌ سَمِعَت وَ لا خَطَرَ عَلى قَلبِ بَشَرٍ؛
در بهشت چيزهايى هست كه نه چشمى ديده و نه گوشى شنيده و نه به خاطر كسى گذشته.
نهج الفصاحه ص 590 ، ح 2060

3- امام صادق عليه السلام:
إِنَّ أَدْنَى أَهْلِ الْجَنَّةِ مَنْزِلًا لَوْ نَزَلَ بِهِ الثَّقَلَانِ الْجِنُّ وَ الْإِنْسُ لَوَسِعَهُمْ طَعَاماً وَ شَرَاباً وَ لَا يَنْقُصُ مِمَّا عِنْدَهُ شَيْ‎ء
كمترين فرد بهشت چنان است كه اگر جن و انس ميهمان او شوند همه را با خوردنى و آشاميدنى پذيرايى كند و از آنچه دارد چيزى كم نشود.
بحارالأنوار(ط-بيروت) ج 8، ص 120، ح 11

4- امام على عليه السلام:
لَذَّاتُهَا لَا تُمِلُّ وَ مُجْتَمَعُهَا لَا يَتَفَرَّقُ سُكَّانُهَا قَدْ جَاوَرُوا الرَّحْمَنَ وَ قَامَ بَيْنَ أَيْدِيهِمُ الْغِلْمَانُ بِصِحَافٍ مِنَ الذَّهَبِ فِيهَا الْفَاكِهَةُ وَ الرَّيْحَان‎
لذتها و خوشيهاى بهشت دل را نمى زند، انجمن آن از هم نمى پاشد، ساكنانش در پناه خداى رحمانند و در برابر آنان غلامانى با طبق هاى زرين پر از ميوه و گل هاى خوشبو ايستاده اند.
امالي(مفيد) ص 266 - امالى(طوسى) ص 29 ، ح 31

5- پيامبر صلى الله عليه و آله:
مَنِ اشتاقَ اِلَى الجَنَّةِ سارَعَ فِى الخَيراتِ؛
هر كس مشتاق بهشت است براى انجام خوبى ها سبقت مى گيرد.
بحارالأنوار(ط-بيروت) ج 74 ، ص 94

6- امام على عليه السلام:
اِنَّهُ لَيسَ لاَنفُسِكُم ثَمَنٌ اِلاّ الجَنَّةُ فَلا تَبيعوها اِلاّ بِها؛
براى جان هاى شما بهايى جز بهشت نيست، پس آنها را جز به بهشت مفروشيد.
نهج البلاغه(صبحي صالح) ص 556 ، ح 456 - بحارالأنوار(ط-بيروت) ج 75 ، ص 13 ، ح 71

7- پيامبر صلى الله عليه و آله:
اضْمَنُوا لِي سِتّاً مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَضْمَنْ لَكُمُ الْجَنَّةَ اصْدُقُوا إِذَا حَدَّثْتُمْ وَ أَوْفُوا إِذَا وَعَدْتُمْ وَ أَدُّوا إِذَا اؤْتُمِنْتُمْ وَ احْفَظُوا فُرُوجَكُمْ وَ غُضُّوا أَبْصَارَكُمْ وَ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ.
شش چيز را براى من ضمانت كنيد تا من بهشت را براى شما ضمانت كنم، راستى در گفتار، وفاى به عهد، بر گرداندن امانت، پاكدامنى، چشم بستن از گناه و نگه داشتن دست (از غير حلال).
کنز الفؤاد ج 2 ، ص 11 - نهج الفصاحه ص 216 ، ح 321

8- پيامبر صلى الله عليه و آله:
وَ الَّذى نَفسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لا تَدخُلُوا الجَنَّةَ حَتّى تُؤمِنوا وَ لا تُؤمِنوا حَتّى تَحابّوا اَفَلا اُنَبِّئُكُم بِشَىْ ءٍ اِذا فَعَلتُموهُ تَحابَبتُم؟ اَفشُوا السَّلامَ بَينَكُم؛
به خدايى كه جان محمد در دست (قدرت) اوست به بهشت نمى رويد تا مؤمن شويد و مؤمن نمى شويد تا يكديگر را دوست بداريد، آيا مى خواهيد شما را به چيزى خبر دهم كه با انجام آن، يكديگر را دوست بداريد؟ سلام كردن بين يكديگر را رواج دهيد.
نهج الفصاحه ص 479 ، ح 1555

9- پيامبر صلى الله عليه و آله:
اِنَّ فِى الجَنَّةِ دارا يُقالُ لَها دارُ الفَرَحِ لا يَدخُلُها اِلاّ مَن فَرَّحَ يَتامَى المُؤمِنينَ؛
در بهشت خانه اى هست كه آن را شادى سرا گويند و جز آنان كه يتيمان مؤمنان را شاد كرده اند وارد آن نمى شوند.
نهج الفصاحه ص 329 ، ح 864

10- امام على عليه السلام:
لا يَفوزُ بِالجَنَّةِ اِلاّ مَن حَسُنَت سَريرَتُهُ وَ خَلُصَت نيَّتُهُ؛
به پاداش بهشت نمى رسد مگر آن كس كه باطنش نيكو و نيّتش خالص باشد.
عيون الحکم و المواعظ(ليثي) ص 535 ، ح 9806

11- پيامبر صلى الله عليه و آله:
أَنَا زَعِيمٌ بِبَيْتٍ فِي رَبَضِ الْجَنَّةِ وَ بَيْتٍ فِي وَسَطِ الْجَنَّةِ وَ بَيْتٍ فِي أَعْلَى الْجَنَّةِ لِمَنْ تَرَكَ الْمِرَاءَ وَ إِنْ كَانَ مُحِقّاً وَ لِمَنْ تَرَكَ الْكَذِبَ وَ إِنْ كَانَ هَازِلًا وَ لِمَنْ حَسُنَ خُلُقُهُ.
من براى كسى كه بگومگو را رها كند، هر چند حق با او باشد و براى كسى كه دروغ گفتن را اگر چه به شوخى باشد، ترك گويد و براى كسى كه اخلاقش را نيكو گرداند، خانه اى در حومه بهشت و خانه اى در مركز بهشت و خانه اى در بالاى بهشت ضمانت مى كنم.
خصال ص 144، ح 170

12- امام رضا عليه السلام:
مَن سألَ اللهَ الجَنَّهَ وَ لَم يَصبِر عَلَي الشَّدائِدِ فَقَدِ استَهَزا بِنَفسِه.
هر که از خدا بهشت خواهد و در برابر سختي ها پايداري نورزد بي گمان خود را ريشخند کرده است.
معدن الجواهر ص 59 - بحارالانوار(ط-بيروت) ج 75 ، ص 356

13- امام صادق عليه السلام:
لا يَدخُلُ الجَنَّهَ مَن فِي قَلبهِ مِثقالَ ذَرَّهٍ مِن کِبر؛
کسي که در قلبش به اندازه ذره اي کبر و خود بزرگ بيني باشد به بهشت وارد نمي شود.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 2 ، ص 310 ، ح 6

14- پيامبر صلى الله عليه و آله:
يَا عَلِيُّ الْعَقْلُ مَا اكْتُسِبَتْ بِهِ الْجَنَّةُ وَ طُلِبَ بِهِ رِضَا الرَّحْمَن‎
يا على عقل چيزى است كه با آن بهشت و خشنودى خداوند رحمان به دست مى آيد.
من لا يحضره الفقيه ج 4 ، ص 369

15- پيامبر صلى الله عليه و آله:
تنظّفوا بكلّ ما استطعتم فإنّ اللَّه تعالى بنى الإسلام على النّظافة و لن يدخل الجنّة إلّا كلّ نظيف.
خودتان را با هر وسيله اى كه مى توانيد پاكيزه كنيد، زيرا كه خداى متعال اسلام را برپايه پاكيزگى بنا كرده است و هرگز به بهشت نمى رود، مگر كسى كه پاكيزه باشد.
نهج الفصاحه ص 391 ، ح 1182

16- پيامبر صلى الله عليه و آله:
لَنْ يَشْبَعَ الْمُؤْمِنُ مِنْ خَيْرٍ يَسْمَعُهُ حَتّى يَكونَ مُنْتَهاهُ الْجَنَّةَ؛
هرگز مؤمن از شنيدن خير و خوبى سير نمى ‎شود، تا آن‎كه سرانجامش بهشت گردد.
نهج الفصاحه ص 639 ، ح 2292

17- امام على عليه السلام:
اَلا وَ مَن اَكَلَهُ الحَقُّ فَاِلَى الجَنَّةِ وَ مَن اَكَلَهُ الباطِلُ فَاِلَى النّارِ؛
بدانيد كه هر كس در راه حق از دنيا برود، به بهشت و هر كس در راه باطل از دنيا برود، به جهنم مى رود.
نهج البلاغه(صبحي صالح) ص 374 ، نامه 17

18- پيامبر صلى الله عليه و آله:
لا يَدخُلُ الجَنَّةَ عَبدٌ لا يَأَمَنُ جارُهُ بَوائِقَهُ؛
كسى كه همسايه از شرش در امان نباشد به بهشت نمى رود.
نهج الفصاحه ص 681 ، ح 2532

19-امام كاظم عليه السلام:
الْحَيَاءُ مِنَ الْإِيمَانِ وَ الْإِيمَانُ فِي الْجَنَّةِ وَ الْبَذَاءُ مِنَ الْجَفَاءِ وَ الْجَفَاءُ فِي النَّار
حيا از ايمان و ايمان در بهشت است و بدزبانى از بى مهرى و بدرفتارى است و بدرفتارى در جهنم است.
تحف العقول ص 394 - بحارالأنوار(ط-بيروت) ج 75 ، ص 309 ، ح 1

20- امام على عليه السلام:
إنَّ الجِهادَ بابٌ مِن أبوابِ الجَنَّةِ فَتَحهُ اللَّهُ لِخاصَّةِ أوليائِهِ، و هو لِباسُ التَّقوى و دِرْعُ اللَّهِ الحَصِينَةُ و جُنَّتُهُ الوَثِيقَةُ،
براستى كه جهاد يكى از درهاى بهشت است كه خداوند آن را براى اولياى خاص خود گشوده است. جهاد جامه تقوا و زره استوار خداوند و سپر محكم اوست.
مکاتيب الائمه ج 2 ، ص 108

21- امام صادق عليه السلام:
لَا يَزَالُ الْمُؤْمِنُ يُورِثُ أَهْلَ بَيْتِهِ الْعِلْمَ وَ الْأَدَبَ الصَّالِحَ حَتَّى يُدْخِلَهُمُ الْجَنَّةَ جَمِيعا
مؤمن همواره خانواده خود را از دانش و تربيت شايسته بهره مند مى سازد تا همه آنان را وارد بهشت كند.
مستدرك الوسايل ج 12 ، ص 201 ، ح 13881

22- پيامبر صلى الله عليه و آله:
اَلنِّيَّةُ الحَسَنَةُ تُدخِلُ صاحِبَهَا الجَنَّةَ؛
نيت خوب صاحب خويش را به بهشت مى برد.
نهج الفصاحه ص 791 ، ح 3163

23- پيامبر صلى الله عليه و آله:
اِنَّ لِلجَنَّةِ بابا يُدعى اَلرَّيّانَ لايَدخُلُ مِنهُ اِلاّ الصّائِمونَ؛
بهشت را درى است كه ريّان ناميده مى شود از آن در، جز روزه داران وارد نشوند.
معانى الأخبار ص 409 ، ح 90

24- پيامبر صلى الله عليه و آله:
مَنِ اشْتاقَ اِلَى الْجَنَّةِ سارَعَ اِلَى الْخَيْراتِ وَ مَنْ اَشْفَقَ مِنَ النّارِ لَهى عَنِ الشَّهَواتِ؛
هر كس مشتاق بهشت است، به سوى نيكى‎ها مى‎شتابد و هر كس از جهنم بترسد، از هوا و هوس روى مى‎گرداند.
نهج الفصاحه ص 726 ، ح 2768

25-امام حسين عليه السلام:
أَيُّمَا اثْنَيْنِ جَرَى بَيْنَهُمَا كَلَامٌ فَطَلَبَ أَحَدُهُمَا رِضَى الْآخَرِ كَانَ سَابِقَهُ إِلَى الْجَنَّة
هر يک از دو نفـرى که ميان آنها نزاعى واقع و يکـى از آن دو رضايت ديگرى را بجـويـد، سبقت گيـرنـده اهل بهشت خـواهـد بــود.
کشف الغمه(ط-القديمه) ج 2 ، ص 33

26-پيامبر صلى الله عليه و آله:
مَن رَدَّ عَن عِرضِ اَخيهِ المُسلِمِ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ اَلبَتَّةَ؛
هرکس آبروي مؤمني را حفظ کند، بدون ترديد بهشت بر او واجب مي شود.
ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 145 - جعفريات(اشعثيات) ص 198

27-پيامبر صلى الله عليه و آله:
مَنْ أَخَذَ لِلْمَظْلُومِ مِنَ الظَّالِمِ كَانَ مَعِي فِي الْجَنَّةِ مُصَاحِبا
هر كس داد مظلوم را از ظالم بگيرد، در بهشت با من يار و هم‎نشين باشد.
بحارالأنوار(ط-بيروت) ج 72، ص 359، ح 74

28- امام على عليه السلام:
مَنْ باعَ نَفْسَهُ بِغَيْرِ نَعيمِ الْجَنَّةِ فَقَدْ ظَلَمَها؛
هر كس خودش را جز به نعمت بهشت بفروشد، براستى كه به خويشتن ظلم كرده است.
تصنيف غررالحکم و دررالکلم ص 232 ، ح 4628

29- امام صادق عليه السلام:
قِيلَ لَهُ أَيْنَ طَرِيقُ الرَّاحَةِ فَقَالَ ع فِي خِلَافِ الْهَوَى قِيلَ فَمَتَى يَجِدُ عَبْدٌ الرَّاحَةَ فَقَالَ ع عِنْدَ أَوَّلِ يَوْمٍ يَصِيرُ فِي الْجَنَّةِ.
در پاسخ به اين سؤال كه راه رسيدن به آسايش چيست؟ فرمودند: مخالفت با هوا و هوس. عرض شد: پس، چه وقت انسان به آسايش مى‎رسد؟ فرمودند: در نخستين روز ورودش به بهشت.
تحف العقول ص 370

30- پيامبر صلى الله عليه و آله:
مَنْ قَالَ إِنِّي خَيْرُ النَّاسِ فَهُوَ مِنْ شَرِّ النَّاسِ وَ مَنْ قَالَ إِنِّي فِي الْجَنَّةِ فَهُوَ فِي النَّار
هر كس بگويد: من از همه مردم بهترم، او بدترين مردم است و هر كس بگويد: من بهشتى هستم، او جهنمى است.
نوادر(راوندى) ص 11

31- امام على عليه السلام:
مَا خَيْرٌ بِخَيْرٍ بَعْدَهُ النَّارُ وَ مَا شَرٌّ بِشَرٍّ بَعْدَهُ الْجَنَّةُ وَ كُلُّ نَعِيمٍ دُونَ الْجَنَّةِ فَهُوَ مَحْقُور وَ كُلُّ بَلَاءٍ دُونَ النَّارِ عَافِيَة
خيرى كه به دنبال آن آتش باشد، خير نيست و شرى كه به دنبال آن بهشت باشد، شر نيست. هر نعمتى جز بهشت ناچيز است و هر بلايى جز آتش، سلامتى.
نهج البلاغه(صبحي صالح) ص 544 ، حكمت 387

32- امام صادق عليه السلام:
الْخَيْرُ كُلُّهُ أَمَامَكَ وَ إِنَّ الشَّرَّ كُلَّهُ أَمَامَكَ وَ لَنْ تَرَى الْخَيْرَ وَ الشَّرَّ إِلَّا بَعْدَ الْآخِرَةِ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ الْخَيْرَ كُلَّهُ فِي الْجَنَّةِ وَ الشَّرَّ كُلَّهُ فِي النَّار
همه خوبى ‎ها و بدى‎ ها در مقابل توست و هرگز خوبى و بدى واقعى را جز در آخرت نمى‎ بينى، زيرا خداوند همه خوبى‎ ها را در بهشت و همه بدى ‎ها را در جهنم قرار داده است.
تحف العقول ص 306

33- امام صادق عليه السلام:
إِنَّ لِأَهْلِ الْجَنَّةِ أَرْبَعَ عَلَامَاتٍ وَجْهٌ مُنْبَسِطٌ وَ لِسَانٌ لَطِيفٌ وَ قَلْبٌ رَحِيمٌ وَ يَدٌ مُعْطِيَة
بهشتى ‎ها چهار نشانه دارند: روى گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده.
امالي(طوسي) ص 683 ، ح 1454 - مجموعه ورام ج 2، ص 91 {شبيه اين حديث در اختصاص ص 335 }

34- امام صادق عليه السلام:
ثَلَاثٌ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِوَاحِدَةٍ مِنْهُنَّ أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ الْإِنْفَاقُ مِنْ إِقْتَارٍ وَ الْبِشْرُ لِجَمِيعِ الْعَالَمِ وَ الْإِنْصَافُ مِنْ نَفْسِهِ.
هر كس يكى از اين كارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند بهشت را براى او واجب مى‎ گرداند: انفاق در تنگدستى، گشاده ‎رويى با همگان و رفتار منصفانه.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 2 ، ص 103 ، ح 2