ازدواج

حديث (1) پيامبر صلي الله عليه و آله:
إِذَا تَزَوَّجَ الرَّجُلُ أَحْرَزَ نِصْفَ دِينِهِ فَلْيَتَّقِ اللَّهَ فِي النِّصْفِ الْآخَر
شخصي که ازدواج مي کند. در حقيقت نصف دين و آئين خود را حفظ کرده است. پس بر او لازم است که براي حفظ باقيمانده ي آن. تقواي الهي را پيشه ي خود سازد
مستدرک الوسايل ج 14 ، ص 154 ، ح 16351

حديث (2) امام صادق عليه عليه السلام:
مَنْ تَرَكَ التَّزْوِيجَ مَخَافَةَ الْفَقْرِ فَقَدْ أَسَاءَ الظَّنَّ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ
هر کس از ترس فقر ازدواج نکند نسبت‎به لطف خداوند بدگمان شده است. چرا که خداوند مي‎فرمايد: اگر آنان فقير باشند خداوند از فضل و کرم خود بي نيازشان مي‎کند.
من لايحضر الفقيه ج 3 ، ص 385 ، ح 4353

حديث (3) پيامبر صلي الله عليه و آله:
يُفَتَّحُ أَبْوَابُ السَّمَاءِ بِالرَّحْمَةِ فِي أَرْبَعِ مَوَاضِعَ عِنْدَ نُزُولِ الْمَطَرِ وَ عِنْدَ نَظَرِ الْوَلَدِ فِي وَجْهِ الْوَالِدَيْنِ وَ عِنْدَ فَتْحِ بَابِ الْكَعْبَةِ وَ عِنْدَ النِّكَاح‎
درهاي رحمت آسمان در چهار وقت گشوده مي‎شود: 1- موقع بارش باران. 2- زماني که فرزند به چهره پدر و مادرش مي‎نگرد. 3- هنگام گشوده شدن در کعبه. 4- هنگام برپايي مراسم عقد و عروسي.
جامع الاخبار (شعيري) ص 101 – بحار الانوار (ط-بيروت) ج 100 ، ص 221

حديث (4) پيامبر صلي الله عليه و آله:
اکثر اهل النار العزاب.
بيشترين اهل جهنم انسانهاي بي همسر هستند.
من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 384 ، ح 4349

حديث (5) امام صادق عليه السلام:
مَنْ زَوَّجَ أَعْزَباً، كَانَ مِمَّنْ يَنْظُرُ اللَّهُ إِلَيْهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.
کسي که مجردي را تزويج کند و امکان ازدواج او را فراهم نمايد از کساني است که در قيامت‎خداوند به آنان نظر لطف مي ‎کند.
وسايل الشيعه ج 20 ، ص 45 ، ح 1938

حديث (6) امام موسي کاظم عليه السلام:
ثَلَاثَةٌ يَسْتَظِلُّونَ بِظِلِّ عَرْشِ اللَّهِ يَوْمَ لَا ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ رَجُلٌ زَوَّجَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ أَوْ أَخْدَمَهُ أَوْ كَتَمَ لَهُ سِرّا
سه دسته در روز قيامت، روزي که سايه و پناهي جزء سايه خداوند نيست، در سايه و پناه خدا هستند: 1-مردي که زمينه ازدواج برادر مسلمانش را آماده نمايد. 2- مردي که (به برادر مسلمانش خدمت کند.) 3-کسي که سر برادر مسلمانش را بپوشاند.
خصال ص 141 – وسايل الشيعه ج 20 ، ص 46 ، ح 24994 – بحار الانوار(ط-بيروت) ج 71 ، ص 356

حديث (7) امام صادق عليه السلام:
اربعة ينظر الله اليهم يوم القيامة من اقال نادما او اغاث لهفان او اعتق نسمة او زوج عزبا
چهار کس در قيامت مورد نظر پروردگارند: 1-آنکه چون طرف معامله پشيمان شود، معامله را برگرداند. 2- کسي که غم از دلي برگيرد. 3- کسي که برده‎ اي را آزاد کند. 4- کسي که بي همسران را به ازدواج درآورد.
وسايل الشيعه ج 20 ، ص 46 ، ح 24995

حديث (8) امير المومنين علي ابن ابي طالب عليه السلام:
أَفْضَلُ الشَّفَاعَاتِ أَنْ تَشْفَعَ بَيْنَ اثْنَيْنِ فِي نِكَاحٍ حَتَّى يَجْمَعَ اللَّهُ بَيْنَهُمَا.
از بهترين شفاعتها، شفاعت‎بين دو نفر در امر ازدواج است تا اينکه خداوند آنان را مجذوب يکديگر گرداند.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 331 – تهذيب الاحکام (تحقيق خرسان) ج 7 ، ص 405 – مکارم الاخلاق ص 196

حديث (9) حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم:
مَنْ تَزَوَّجَ امْرَأَةً لِمَالِهَا وَكَلَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ وَ مَنْ تَزَوَّجَهَا لِجَمَالِهَا رَأَى فِيهَا مَا يَكْرَهُ وَ مَنْ تَزَوَّجَهَا لِدِينِهَا جَمَعَ اللَّهُ لَهُ ذَلِكَ.
هر که با زني به خاطر مالش ازدواج کند، خداوند او را به مال وي واگذار مي‎کند، و هر که با او به خاطر جمال و زيبائي‎اش ازدواج نمايد، در او چيزي را که خوشايند او نيست، خواهد ديد، و هر که با وي به خاطر دينش ازدواج کند، خداوند تمامي اين مزايا را براي او جمع مي‎ کند.
تهذيب الاحکام(تحقيق خرسان) ج 7 ، ص 400 – وسايل الشيعه ج 20 ، ص 51 ، ح 25008

حديث (10) امام صادق عليه السلام:
لَا بَأْسَ بِأَنْ يَنْظُرَ الرَّجُلُ إِلَى الْمَرْأَةِ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَتَزَوَّجَهَا يَنْظُرَ إِلَى خَلْفِهَا وَ إِلَى وَجْهِهَا
مانعي ندارد که مرد قامت و صورت زني را که قصد ازدواج با او دارد، ببيند.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 365 ، ح 3

حديث (11) محمد بن مسلم:
سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عليه السلام عَنِ الرَّجُلِ يُرِيدُ أَنْ يَتَزَوَّجَ الْمَرْأَةَ أَ يَنْظُرُ إِلَيْهَا قَالَ نَعَمْ إِنَّمَا يَشْتَرِيهَا بِأَغْلَى الثَّمَنِ.
از امام باقر عليه السلام پرسيدم: مردي که مي‎خواهد با زني ازدواج کند آيا حق دارد او را ببيند؟ امام عليه السلام فرمودند: آري، چون در برابر آن بهاي سنگيني مي‎پردازد.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 365 ، ح 1

حديث (12) امام علي عليه السلام:
إِذَا أَرَادَ أَحَدُكُمْ أَنْ يَتَزَوَّجَ فَلْيَسْأَلْ عَنْ شَعْرِهَا كَمَا يَسْأَلُ عَنْ وَجْهِهَا فَإِنَّ الشَّعْرَ أَحَدُ الْجَمَالَيْن‎
هر وقت‎يکي از شما، بخواهد، ازدواج کند، از اوصاف موي سر زن نيز سؤال کند همچنانکه از چگونگي رخسار او مي ‎پرسد. چون که موي زن يکي از دو زيبايي (مو و صورت) اوست.
من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 388 ، ح 4364 – مکارم الاخلاق ص 200

حديث (13) پيامبر صلي الله عليه و آله:
إِنْ خَطَبَ إِلَيْكَ رَجُلٌ رَضِيتَ دِينَهُ وَ خُلُقَهُ فَزَوِّجْهُ وَ لَا يَمْنَعْكَ فَقْرُه‎
هنگامي که مردي از شما خواستگاري کرد که از دين و اخلاق او راضي بوديد به ازدواج با او رضايت دهيد. و مبادا فقر او ترا از اين رضايت‎باز دارد
مستدرک الوسايل ج 14 ، ص 188 ، ح 16468

حديث (14) پيامبر صلي الله عليه و آله:
إذا جاءكم الأكفاء فأنكحوهنّ و لا تربّصوا بهنّ الحدثان‎
وقتي که اشخاص هم شان به خواستگاري دختران شما آمدند، به آنها دختر دهيد و در کار آنها منتظر حوادث نباشيد.
نهج الفصاحه، ص 191، ح 193

حديث (15) پيامبر صلي الله عليه و آله:
مَا اسْتَفَادَ امْرُؤٌ مُسْلِمٌ فَائِدَةً بَعْدَ الْإِسْلَامِ أَفْضَلَ مِنْ زَوْجَةٍ مُسْلِمَةٍ تَسُرُّهُ إِذَا نَظَرَ إِلَيْهَا وَ تُطِيعُهُ إِذَا أَمَرَهَا وَ تَحْفَظُهُ إِذَا غَابَ عَنْهَا فِي نَفْسِهَا وَ مَالِه
پس از اسلام، هيچ نعمتي براي مرد بهتر از زن مسلماني نيست که هر گاه به او بنگرد، مسرورش کند و هر گاه به او فرمان دهد، اطاعتش نمايد و در غياب او حافظ ناموس و مالش باشد.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 327 ، ح 1 - من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 389 ، ح 4368 – تهذيب الاحکام (تحقيق خرسان) ج 7 ، ص 240

حديث (16) امام صادق عليه السلام:
إِنَّمَا الْمَرْأَةُ قِلَادَةٌ فَانْظُرْ مَا تَتَقَلَّد
زن همانا گردنبندي است، نيک بنگر که چه گردنبندي را به گردنت آويزان مي‎کني.
معاني الاخبار ص 144 – وسايل الشيعه ج 20 ، ص 33 ، ح 24956

حديث (17) پيامبر صلي الله عليه و آله:
إِيَّاكُمْ وَ خَضْرَاءَ الدِّمَنِ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا خَضْرَاءُ الدِّمَنِ قَالَ الْمَرْأَةُ الْحَسْنَاءُ فِي مَنْبِتِ السَّوْءِ.
بپرهيزيد از سبزه‎ هايي که در مزبله مي‎ رويد. عرض شد: يا رسول الله! سبزه‎ هايي که در مزبله مي‎رويد چيست؟ حضرت صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند:زن زيبايي که در خانواده پست و ناشايست‎ به وجود آمده باشد.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 332 – من لا يحضره الفقيه ج 3 ، ص 391 ، ح 4377 – مکارم الاخلاق ص 203

حديث (18) پيامبر صلي الله عليه و آله:
تَزَوَّجُوا الْأَبْكَارَ فَإِنَّهُنَّ أَعْذَبُ أَفْوَاهاً وَ أَرْتَقُ أَرْحَاماً وَ أَسْرَعُ تَعَلُّماً وَ أَثْبَتُ لِلْمَوَدَّة
با دختران باکره ازدواج کنيد زيرا که دهان آنان شيرين و رحمشان مناسبتر است و زود چيزي را ياد مي‎گيرند و محبتشان پايدارتر است.
نوادر(راوندي) ص 12 – بحار الانوار(ط-بيروت) ج 100 ، ص 237 ، ح 30

حديث (19) امام صادق عليه السلام:
إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أَتَزَوَّجَ امْرَأَةً وَ إِنَّ أَبَوَيَّ أَرَادَا غَيْرَهَا قَالَ تَزَوَّجِ الَّتِي هَوِيتَ وَ دَعِ الَّتِي يَهْوَى أَبَوَاكَ.
من مي‎خواهم با زني ازدواج کنم ولي پدر و مادرم مايلند با ديگري ازدواج کنم. امام عليه السلام فرمودند: با زني که خودت مايل هستي ازدواج کن، و زني را که پدر و مادرت [بدون رضايت تو] انتخاب کرده‎اند، رها کن.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 401 – تهذيب الاحکام (تحقيق خرسان) ج 7 ، ص 392 – وسايل الشيعه ج 20 ، ص 293

حديث (20) حضرت محمد صلي الله و آله و سلم:
إنّ من يمن المرأة تيسير خطبتها و تيسير صداقها
از نشانه‎هاي برکت زن آن است که خواستگاريش بي تکلف و آسان انجام گيرد.
نهج الفصاحه ص 342 ، ح 929

حديث (21) حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم:
لا يخطب احدکم علي خطبة اخيه
هيچ يک از شما زني را که ديگري خواستگاري مي‎ کند، خواستگاري نکند. [تا اينکه با او ازدواج کند و يا اينکه منصرف شود. اگر منصرف شد خواستگاريش بلامانع است.]
الفائق في غريب الحديث ج 1 ، ص 126

حديث (22) حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم:
شَارِبَ الْخَمْرِ لَا يُزَوَّجُ إِذَا خَطَب
شرابخوار اگر تقاضاي ازدواج کرد قبول نکنيد.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 300 – تهذيب الاحکام(تحقيق خرسان) ج 7 ، ص 398 ، ح 1591

حديث (23) امام رضا عليه ‎السلام:
مِنَ السُّنَّةِ التَّزْوِيجُ بِاللَّيْلِ لِأَنَّ اللَّهَ جَعَلَ اللَّيْلَ سَكَناً وَ النِّسَاءُ إِنَّمَا هُنَّ سَكَنٌ.
مراسم عروسي در شب، سنت پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم است، چرا که خداوند شب را مايه آرامش قرار داده و زن هم آرامش خاطر است.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 366 ، ح 1 – تهذيب الاحکام (تحقيق خرسان) ج 7 ، ص 418

حديث (24) حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم:
لَا وَلِيمَةَ إِلَّا فِي خَمْسٍ فِي عُرْسٍ أَوْ خُرْسٍ أَوْ عِذَارٍ أَوْ وِكَارٍ أَوْ رِكَاز
سور و وليمه در پنج مورد است: 1- عروسي 2- تولد اولاد 3- ختنه کردن نوزاد 4- خريدن خانه 5- بازگشت از سفر مکه.
من لا يحضره الفقيه ج 3 ، ص 402 – خصال ص 313

حديث (25) امام صادق عليه ‎السلام:
إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلي الله و آله و سلم) حِينَ تَزَوَّجَ مَيْمُونَةَ بِنْتَ الْحَارِثِ أَوْلَمَ عَلَيْهَا وَ أَطْعَمَ النَّاسَ الْحَيْسَ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم در هنگام تزويج «ميمونه‎» دختر «حارث‎» وليمه داد و با غذاي معجون خرما از حاضرين پذيرايي فرمود.
محاسن ص 418 – کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 368 - تهذيب الاحکام (تحقيق خرسان) ج 7 ، ص 409

حديث (26) امام رضا عليه السلام:
إِنَّ مِنْ سُنَنِ الْمُرْسَلِينَ الْإِطْعَامَ عِنْدَ التَّزْوِيج‎
سور دادن و اطعام در ازدواج، از سنت پيامبران است.
محاسن ص 418 – کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 367

حديث (27) حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم:
أَفْضَلُ نِسَاءِ أُمَّتِي أَصْبَحُهُنَّ وَجْهاً وَ أَقَلُّهُنَّ مَهْراً.
بهترين زنان امت من زناني هستند که خوشروتر و مهريه ايشان کمتر باشد.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 324 – من لا يحضره الفقيه ج 3 ، ص 386

حديث (28) امام صادق عليه السلام:
أَنَّ مِنْ بَرَكَةِ الْمَرْأَةِ قِلَّةَ مَهْرِهَا وَ مِنْ شُؤْمِهَا كَثْرَةَ مَهْرِهَا
از برکات زن کمي مهريه اوست ، و از شومي اش زيادي مهريه
من لا يحضر الفقيه ج 3 ، ص 387 – مکارم الاخلاق ص 198

حديث (29) امام علي عليه السلام:
لَا تُغَالُوا بِمُهُورِ النِّسَاءِ فَتَكُونَ عَدَاوَة
مهريه زنها را سنگين نگيريد که موجب کدورت و دشمني گردد.
وسايل الشيعه ج 21 ، ص 253

حديث (30) حضرت محمد صلي اله عليه و آله و سلم:
لَوْ أَنَّ جَمِيعَ مَا فِي الْأَرْضِ مِنْ ذَهَبٍ وَ فِضَّةٍ حَمَلَتْهُ الْمَرْأَةُ إِلَى بَيْتِ زَوْجِهَا ثُمَّ ضَرَبَتْ عَلَى رَأْسِ زَوْجِهَا يَوْماً مِنَ الْأَيَّامِ تَقُولُ مَنْ أَنْتَ إِنَّمَا الْمَالُ مَالِي حَبِطَ عَمَلُهَا وَ لَوْ كَانَتْ مِنْ أَعْبَدِ النَّاسِ إِلَّا أَنْ تَتُوبَ وَ تَرْجِعَ وَ تَعْتَذِرَ إِلَى زَوْجِهَا
اگر تمام چيزهايي که در روي زمين از طلا و نقره وجود دارد و زن آنها را به خانه شوهرش بياورد. آنگاه يک روز از روزها بر سر شوهرش منت ‎بگذارد و بگويد تو کيستي؟ اين اموال مال من است. در اين صورت اجر و عمل زن از بين مي‎رود اگر چه از عابدترين مردم باشد. مگر اينکه توبه کند و برگردد و از شوهرش عذرخواهي کند.
مکارم الاخلاق ص 202

حديث (31) امام محمد باقر عليه ‎السلام:
الصَّدَاقُ مَا تَرَاضَيَا عَلَيْهِ مِنْ قَلِيلٍ أَوْ كَثِيرٍ فَهَذَا الصَّدَاقُ.
مهريه همان چيزي است که طرفين بر آن توافق مي‎کنند، کم باشد يا زياد.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 378 – وسايل الشيعه ج 21 ، ص 240 ، ح 26989

حديث (32) امام صادق عليه‎ السلام:
مَنْ أَمْهَرَ مَهْراً ثُمَّ لَا يَنْوِي قَضَاءَهُ كَانَ بِمَنْزِلَةِ السَّارِقِ.
کسي که مهريه‎اي (براي زن قرار دهد) و قصدش اين باشد که به او ندهد او همانند دزد است.
کافي(ط-الاسلاميه) ج5 ، ص 383

حديث (33) امام صادق عليه ‎السلام:
إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُحِبُّ الْبَيْتَ الَّذِي فِيهِ الْعُرْسُ وَ يُبْغِضُ الْبَيْتَ الَّذِي فِيهِ الطَّلَاقُ وَ مَا مِنْ شَيْ‎ءٍ أَبْغَضَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنَ الطَّلَاقِ.
همانا خداوند عز و جل خانه اي که در آن عروسي باشد را دوست مي دارد و از خانه اي که در آن طلاق است مبغوض است و همانا چيزي مبغوض تر از طلاق نزد خداي عز و جل نيست.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 6 ، ص 54 – وسايل الشيعه ج 22 ، ص 7 ، ح 27875

حديث (34) حضرت محمد صلي الله و عليه و آله و سلم:
لَا سَهَرَ إِلَّا فِي ثَلَاثٍ مُتَهَجِّدٍ بِالْقُرْآنِ أَوْ طَالِبِ الْعِلْمِ أَوْ عَرُوسٍ تُهْدَى إِلَى زَوْجِهَا.
شب بيداري روا نيست، مگر در سه مورد: 1-تلاوت قرآن. 2-تحصيل علم. 3-بردن عروس به خانه داماد.
خصال ص 112 – دعائم الاسلام ج 2 ، ص 210 – جعفريات(اشعثيات) ص 94

حديث (35) ابن بابويه رضي الله عنه:
أنّ النبيّ صلّى اللّه عليه و آله أمر بنات عبد المطّلب و نساء المهاجرين و الأنصار أن يمضين في صحبة فاطمة عليها السلام، و أن يفرحن و يرجزن و يكبّرن و يحمدن، و لا يقلن ما لا يرضي اللّه.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم امر فرمود، دختران عبدالمطلب و زنان مهاجر و انصار در شب عروسي حضرت فاطمه عليها السلام به همراه او بروند و شادي کنند، شعر و سرود بخوانند، تکبير و حمد بگويند. و از گفتن حرفهايي که خدا بدان راضي نيست، بپرهيزند
تسلية المجالس ج 1 ، ص 542

حديث (36) امام صادق عليه‎ السلام:
زُفُّوا عَرَائِسَكُمْ لَيْلًا وَ أَطْعِمُوا ضُحًى‎
مراسم عروسي را در شب و مهماني را در روز انجام دهيد.
کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 366 ، ح 2 – جعفريات(اشعثيات) ص 110 – مکارم الاخلاق ص 208

حديث (37)امام صادق عليه السلام:
إِذَا أُدْخِلَتْ عَلَيْكَ أَهْلُكَ فَخُذْ بِنَاصِيَتِهَا وَ اسْتَقْبِلْ بِهَا الْقِبْلَةَ وَ قُلْ- اللَّهُمَّ بِأَمَانَتِكَ أَخَذْتُهَا وَ بِكَلِمَاتِكَ اسْتَحْلَلْتُ فَرْجَهَا فَإِنْ قَضَيْتَ لِي مِنْهَا وَلَداً فَاجْعَلْهُ مُبَارَكاً سَوِيّاً وَ لَا تَجْعَلْ لِلشَّيْطَانِ فِيهِ شِرْكاً وَ لَا نَصِيباً.
چون همسرت به خانه تو آمد، دست‎بر پيشانيش بگذار، و رو به قبله ‎اش برگردان و [دعا کن و] بگو: خداوندا!... اگر از اين همسرم، فرزندي براي من تقدير نمايي، فرزند مبارک و سالم عنايت فرماي.
من لايحضره افقيه ج 3 ، ص 402 ، ح 4405

حديث (38)امام صادق عليه السلام:
فِي الرَّجُلِ يَتَزَوَّجُ الْبِكْرَ قَالَ يُقِيمُ عِنْدَهَا سَبْعَةَ أَيَّام‎
از امام صادق عليه السلام سؤال شد در مورد مردي که با دختر باکره‎ اي ازدواج مي‎کند، امام عليه السلام فرمودند: شوهر يک هفته در پيش او باشد
کافي(ط-الاسلاميه) ج 5 ، ص 565 ، ح 39 – من لا يحضره الفقيه ج 3 ، ص 427

حديث (39)امام باقر عليه السلام:
مَا مِنِ امْرَأَةٍ تَسْقِي زَوْجَهَا شَرْبَةً مِنْ مَاءٍ إِلَّا كَانَ خَيْراً لَهَا مِنْ عِبَادَةِ سَنَة
هر زني که به شوهرش قدري آب آشاميدني بدهد، پاداش آن از عبادت يک ساله بالاتر است.
وسائل الشيعه ج 20، ص 172 ، ح 25343

حديث (40)امام صادق عليه السلام:
الْعَبْدُ كُلَّمَا ازْدَادَ لِلنِّسَاءِ حُبّاً ازْدَادَ فِي الْإِيمَانِ فَضْلًا.
هر چه محبت مرد بر زن بيشتر گردد، بر فضيلت ايمانش افزوده مي‎شود.
من لايحضره الفقيه ج 3 ، ص 384 ، ح 4350 – وسايل الشيعه ج 20 ، ص 24 ، ح 24931

حديث (41)حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم:
ما مِن شابٍ تَزَوَّجَ فى حَداثَةِ سِنِّهِ اِلاّ عَجَّ شَيطانُهُ: يا وَيلَهُ ، يا وَيلَهُ! عَصَمَ مِنّى ثُلُـثَى دينِهِ ، فَليَتَّقِ اللّه‎ العَبدُ فِى الثُّـلُثِ الباقى؛
هر جوانى كه در سن كم ازدواج كند ، شيطان فرياد بر مى‎آورد كه: واى برمن ، واى بر من! دو سوم دينش را از دستبرد من ، مصون نگه داشت. پس بنده بايد براى حفظ يك سومِ باقى مانده دينش ، تقواى الهى پيشه سازد
نوادر (راوندي) ص12

حديث (42)حضرت محمد صلي الله عليه و آله و سلم:
مَن تَزَوَّجَ فقد اُعطِيَ نِصفَ العِبادَةِ.
هر كه ازدواج كند، نصف عبادت به او داده شده است.
بحار الانوار (ط-بيروت)ج100 ، ص220

حديث (43)امام صادق عليه السلام:
مَنْ تَرَكَ التَّزْوِيجَ مَخَافَةَ الْعَيْلَةِ فَقَدْ أَسَاءَ بِاللَّهِ الظَّنَّ.
هر كه از ترس تنگدستى ازدواج نكند، همانا به خداوند سوء ظن دارد.
کافي(ط-الاسلاميه)ج 5 ، ص330