سوره النبأ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه استو مهربانىاش هميشگى.
'Inna Lilmuttaqīna Mafāzāan
31بىترديد براى پرهيزكاران پيروزى و كاميابى است.
Ĥadā'iqa Wa 'A`nābāan
32باغهايى [سرسبز و خرم] و انواع انگورها
Wa Kawā`iba 'Atrābāan
33و دخترانى نو رسيده و هم سن
Wa Ka'sāan Dihāqāan
34و جامهايى لبريز [از باده طهور]
Lā Yasma`ūna Fīhā Laghwan Wa Lā Kidhdhābāan
35در آنجا نه سخن بيهودهاى مىشنوند و نه دروغ و تكذيبى.
Jazā'an Min Rabbika `Aţā'an Ĥisābāan
36[اين] پاداشى كافى و به اندازه از سوى پروردگار توست.
Rabbi As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Ar-Raĥmani Lā Yamlikūna Minhu Khiţābāan
37همان پروردگار آسمان ها و زمين و آنچه ميان آنهاست، آن مهربانى كه هيچ كس را اختيار چون و چراى با او نيست.
Yawma Yaqūmu Ar-Rūĥu Wa Al-Malā'ikatu Şaffāan Lā Yatakallamūna 'Illā Man 'Adhina Lahu Ar-Raĥmānu Wa Qāla Şawābāan
38روزى كه روح و فرشتگان در يك صف مىايستند و سخن نمىگويند مگر كسى كه [خداى] رحمان به او اجازه دهد و سخن حق و درست گويد.
Dhālika Al-Yawmu Al-Ĥaqqu Faman Shā'a Attakhadha 'Ilá Rabbihi Ma'ābāan
39آن [روز] روز حق است، پس هركه بخواهد راه بازگشتى به سوى پروردگارش برگزيند؛
'Innā 'Andharnākum `Adhābāan Qarībāan Yawma Yanžuru Al-Mar'u Mā Qaddamat Yadāhu Wa Yaqūlu Al-Kāfiru Yā Laytanī Kuntu Turābāan
40ما شما را از عذابى نزديك هشدار داديم، روزى كه آدم آنچه را [از خير و شر] پيش فرستاده است بنگرد و كافر گويد: اى كاش من خاك بودم [و موجودى مكلف آفريده نمىشدم تا چنين روز سختى را ببينم!]
سوره الشمس
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Ash-Shamsi Wa Đuĥāhā
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ سوگند به خورشيد و گسترش روشنىاش
Wa Al-Qamari 'Idhā Talāhā
2و به ماه هنگامى كه از پى آن برآيد
Wa An-Nahāri 'Idhā Jallāhā
3و به روزچون خورشيد را به خوبى آشكار كند
Wa Al-Layli 'Idhā Yaghshāhā
4و به شب هنگامى كه خورشيد را فرو پوشد
Wa As-Samā'i Wa Mā Banāhā
5و به آسمان و آنكه آن را بنا كرد
Wa Al-'Arđi Wa Mā Ţaĥāhā
6و به زمين و آنكه آن را گستراند
Wa Nafsin Wa Mā Sawwāhā
7و به نفس و آنكه آن را درست و نيكو نمود،
Fa'alhamahā Fujūrahā Wa Taqwāhā
8پس بزهكارى و پرهيزكارىاش را به او الهام كرد.
Qad 'Aflaĥa Man Zakkāhā
9بىترديد كسى كه نفس را [از آلودگى پاك كرد و] رشد داد، رستگار شد.
Wa Qad Khāba Man Dassāhā
10و كسى كه آن را [به آلودگىها و امور بازدارنده از رشد] بيالود [از رحمت حق] نوميد شد.
Kadhdhabat Thamūdu Biţaghwāhā
11قوم ثمود به سبب سركشى و طغيانش [پيامبرشان را] تكذيب كرد،
'Idhi Anba`atha 'Ashqāhā
12زمانى كه بدبختترينشان بهپا خاست.
Faqāla Lahum Rasūlu Allāhi Nāqata Allāhi Wa Suqyāhā
13پس فرستاده خدا به آنان گفت: ناقه خدا و آبشخورش را [واگذاريد]
Fakadhdhabūhu Fa`aqarūhā Fadamdama `Alayhim Rabbuhum Bidhanbihim Fasawwāhā
14ولى به تكذيب او برخاستند و ناقه را پى كردند، و در نتيجه پروردگارشان به خاطر گناهشان عذاب سختى بر آنان فرو ريخت و همه قوم را با خاك يكسان و برابر ساخت؛
Wa Lā Yakhāfu `Uqbāhā
15و خدا از سرانجام آن كار [كه نابودى ستمكاران است] پروايى ندارد.