سوره النبأ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان


'Inna Lilmuttaqīna Mafāzāan

31

مسلّماً پرهيزگاران را رستگارى است:


Ĥadā'iqa Wa 'A`nābāan

32

باغچه‌ها و تاكستانها،


Wa Kawā`iba 'Atrābāan

33

و دخترانى همسال با سينه‌هاى برجسته،


Wa Ka'sāan Dihāqāan

34

و پياله‌هاى لبالب.


Lā Yasma`ūna Fīhā Laghwan Wa Lā Kidhdhābāan

35

در آنجا نه بيهوده‌اى شنوند، و نه [يكديگر را] تكذيب [كنند].


Jazā'an Min Rabbika `Aţā'an Ĥisābāan

36

[اين است‌] پاداشى از پروردگار تو، عطايى از روى حساب.


Rabbi As-Samāwāti Wa Al-'Arđi Wa Mā Baynahumā Ar-Raĥmani Lā Yamlikūna Minhu Khiţābāan

37

پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است، بخشايشگرى كه كس را ياراى خطاب با او نيست.


Yawma Yaqūmu Ar-Rūĥu Wa Al-Malā'ikatu Şaffāan Lā Yatakallamūna 'Illā Man 'Adhina Lahu Ar-Raĥmānu Wa Qāla Şawābāan

38

روزى كه «روح» و فرشتگان به صف مى‌ايستند، و [مردم‌] سخن نگويند، مگر كسى كه [خداى‌] رحمان به او رخصت دهد، و سخن راست گويد.


Dhālika Al-Yawmu Al-Ĥaqqu Faman Shā'a Attakhadha 'Ilá Rabbihi Ma'ābāan

39

آن [روز]، روز حقّ است پس هر كه خواهد، راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجويد.


'Innā 'Andharnākum `Adhābāan Qarībāan Yawma Yanžuru Al-Mar'u Mā Qaddamat Yadāhu Wa Yaqūlu Al-Kāfiru Yā Laytanī Kuntu Turābāan

40

ما شما را از عذابى نزديك هشدار داديم: روزى كه آدمى آنچه را با دست خويش پيش فرستاده است بنگرد و كافر گويد: «كاش من خاك بودم.»


سوره الشمس

Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Ash-Shamsi Wa Đuĥāhā

1

به نام خداوند رحمتگر مهربان‌؛ سوگند به خورشيد و تابندگى‌اش،


Wa Al-Qamari 'Idhā Talāhā

2

سوگند به مَه چون پى [خورشيد] رَوَد.


Wa An-Nahāri 'Idhā Jallāhā

3

سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند،


Wa Al-Layli 'Idhā Yaghshāhā

4

سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد،


Wa As-Samā'i Wa Mā Banāhā

5

سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت،


Wa Al-'Arđi Wa Mā Ţaĥāhā

6

سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد،


Wa Nafsin Wa Mā Sawwāhā

7

سوگند به نَفْس و آن كس كه آن را درست كرد


Fa'alhamahā Fujūrahā Wa Taqwāhā

8

سپس پليدكارى و پرهيزگارى‌اش را به آن الهام كرد،


Qad 'Aflaĥa Man Zakkāhā

9

كه هر كس آن را پاك گردانيد، قطعاً رستگار شد،


Wa Qad Khāba Man Dassāhā

10

و هر كه آلوده‌اش ساخت، قطعاً درباخت.


Kadhdhabat Thamūdu Biţaghwāhā

11

[قوم‌] ثمود به سبب طغيان خود به تكذيب پرداختند.


'Idhi Anba`atha 'Ashqāhā

12

آن گاه كه شقى‌ترينشان بر [پا] خاست.


Faqāla Lahum Rasūlu Allāhi Nāqata Allāhi Wa Suqyāhā

13

پس فرستاده خدا به آنان گفت: «زنهار! ماده شتر خدا و [نوبت‌] آب‌خوردنش را [حرمت نهيد]».


Fakadhdhabūhu Fa`aqarūhā Fadamdama `Alayhim Rabbuhum Bidhanbihim Fasawwāhā

14

و [لى‌] دروغزنش خواندند و آن [ماده شتر] را پى كردند، و پروردگارشان به [سزاى‌] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاك يكسان كرد.


Wa Lā Yakhāfu `Uqbāhā

15

و از پيامدِ كار خويش، بيمى به خود راه نداد.



قاری