سوره الانبیاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است‌و مهربانى‌اش هميشگى.
'Inna Al-Ladhīna Sabaqat Lahum Minnā Al-Ĥusná 'Ūlā'ika `Anhā Mub`adūna
101بى‌ترديد كسانى كه پيش‌تر از سوى ما وعده نيك به آنان داده‌اند، از دوزخ دورشان نگه مى‌دارند.
Lā Yasma`ūna Ĥasīsahā Wa Hum Fī Mā Ashtahat 'Anfusuhum Khālidūna
102كمترين صداى آن را [هم] نمى‌شنوند، و آنان در آنچه [از نعمت هاى الهى] دلشان بخواهد جاودانه‌اند.
Lā Yaĥzunuhumu Al-Faza`u Al-'Akbaru Wa Tatalaqqāhumu Al-Malā'ikatu Hādhā Yawmukumu Al-Ladhī Kuntum Tū`adūna
103[در آن روز] آن بزرگ ترين ترس و واهمه آنان را اندوهگين نمى‌كند و فرشتگان [با درود و سلام] به استقبالشان آيند [و گويند:] اين است روز شما كه شما را به آن وعده مى‌دادند.
Yawma Naţwī As-Samā'a Kaţayyi As-Sijilli Lilkutubi Kamā Bada'nā 'Awwala Khalqin Nu`īduhu Wa`dāan `Alaynā 'Innā Kunnā Fā`ilīna
104روزى كه آسمان را در هم مى‌پيچيم، مانند در هم پيچيدن طومار، همان گونه كه نخستين بار آفريده‌ها را آفريديم، دوباره آنان را باز مى‌گردانيم. وعده‌اى است [كه تحقق دادنش] بر عهده ما [ست]، به يقين آن را انجام مى‌دهيم.
Wa Laqad Katabnā Fī Az-Zabūri Min Ba`di Adh-Dhikri 'Anna Al-'Arđa Yarithuhā `Ibādiya Aş-Şāliĥūna
105و همانا ما پس از تورات در زبور نوشتيم كه: زمين را بندگان شايسته ما به ميراث مى‌برند.
'Inna Fī Hādhā Labalāghāan Liqawmin `Ābidīna
106بى‌ترديد در اين [حقايق] براى [رسانيدن] مردم عبادت پيشه [به نهايت مقصود و اوج مطلوب] كفايت است.
Wa Mā 'Arsalnāka 'Illā Raĥmatan Lil`ālamīna
107و تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم.
Qul 'Innamā Yūĥá 'Ilayya 'Annamā 'Ilahukum 'Ilahun Wāĥidun Fahal 'Antum Muslimūna
108بگو: به من فقط وحى مى‌شود كه معبود شما خداى يكتاست؛ پس آيا تسليم [فرمان‌ها و احكام او] مى‌شويد؟
Fa'in Tawallawā Faqul 'Ādhantukum `Alá Sawā'in Wa 'In 'Adrī 'Aqarībun 'Am Ba`īdun Mā Tū`adūna
109پس اگر روى برگرداندند بگو: من به شما به طور يكسان آگاهى و هشدار دادم، و نمى‌دانم آنچه شما را [از عذاب] به آن وعده داده‌اند، آيا نزديك است يا دور؟
'Innahu Ya`lamu Al-Jahra Mina Al-Qawli Wa Ya`lamu Mā Taktumūna
110بى‌ترديد او سخن آشكار را و آنچه را پنهان مى‌داريد، مى‌داند.
Wa 'In 'Adrī La`allahu Fitnatun Lakum Wa Matā`un 'Ilá Ĥīnin
111و من نمى‌دانم شايد اين [تأخير عذاب] آزمايشى براى شما و بهره‌مندى اندكى [از نعمت ها] تا مدتى معين است.
Qāla Rabbi Aĥkum Bil-Ĥaqqi Wa Rabbunā Ar-Raĥmānu Al-Musta`ānu `Alá Mā Taşifūna
112[پيامبر] گفت: پروردگارا! [ميان ما و مشركان] به حق داورى كن و پروردگار ما مهربان است و [مؤمنان] بر خلاف واقعيتى كه [شما مشركان درباره پيروزى خود وشكست ما] وصف مى‌كنيد، از او يارى مى‌خواهند.
سوره الفجر
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Al-Fajri
1به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى؛ سوگند به سپيده دم
Wa Layālin `Ashrin
2و به شب‌هاى ده‌گانه
Wa Ash-Shaf`i Wa Al-Watri
3و به زوج و فرد
Wa Al-Layli 'Idhā Yasri
4و به شب هنگامى كه مى‌گذرد.
Hal Fī Dhālika Qasamun Lidhī Ĥijrin
5آيا در آنچه گفته شد، سوگندى براى خردمند هست؟
'Alam Tara Kayfa Fa`ala Rabbuka Bi`ādin
6آيا ندانسته‌اى كه پروردگارت با قوم عاد چه كرد؟
'Irama Dhāti Al-`Imādi
7و [با آن شهر] ارم كه داراى كاخ‌هاى باعظمت و ساختمان‌هاى بلند بود؟
Allatī Lam Yukhlaq Mithluhā Fī Al-Bilādi
8همان كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟
Wa Thamūda Al-Ladhīna Jābū Aş-Şakhra Bil-Wādi
9و با قوم ثمود آنان كه در آن وادى [براى ساختن بناهاى استوار و محكم] تخته‌سنگ‌ها را مى‌بريدند؟
Wa Fir`awna Dhī Al-'Awtādi
10و با فرعون نيرومند كه داراى ميخ‌هاى شكنجه بود؟
Al-Ladhīna Ţaghawā Fī Al-Bilādi
11همانان كه در شهرها طغيان وسركشى كردند؟
Fa'aktharū Fīhā Al-Fasāda
12و در آنها فساد وتباه‌كارى فراوانى به بار آوردند؟
Faşabba `Alayhim Rabbuka Sawāa `Adhābin
13پس پروردگارت تازيانه عذاب‌هاى گوناگون را بر آنان فرو ريخت.
'Inna Rabbaka Labiālmirşādi
14بى‌ترديد پروردگارت در كمين‌گاه است؛
Fa'ammā Al-'Insānu 'Idhā Mā Abtalāhu Rabbuhu Fa'akramahu Wa Na``amahu Fayaqūlu Rabbī 'Akramani
15اما انسان، هنگامى كه پروردگارش او را بيازمايد و گرامى داردش و نعمتش بخشد، مى‌گويد: پروردگارم [چون شايسته و سزاوار بودم] مرا گرامى داشت،
Wa 'Ammā 'Idhā Mā Abtalāhu Faqadara `Alayhi Rizqahu Fayaqūlu Rabbī 'Ahānani
16و اما چون او را بيازمايد، پس روزى‌اش را بر او تنگ گيرد، گويد: پروردگارم مرا خوار و زبون كرد.
Kallā Bal Lā Tukrimūna Al-Yatīma
17اين چنين نيست كه مى‌پنداريد، بلكه [زبونى، خوارى و دور شدن شما از رحمت خدا براى اين است كه] يتيم را گرامى نمى‌داريد
Wa Lā Taĥāđđūna `Alá Ţa`āmi Al-Miskīni
18و يكديگر را بر طعام دادن به مستمند تشويق نمى‌كنيد
Wa Ta'kulūna At-Turātha 'Aklāan Lammāan
19و ميراث خود را [با ميراث ديگران بى‌توجه به حلال وحرام بودنش] يك‌جا و كامل مى‌خوريد
Wa Tuĥibbūna Al-Māla Ĥubbāan Jammāan
20وثروت را بسيار دوست داريد.
Kallā 'Idhā Dukkati Al-'Arđu Dakkāan Dakkāan
21اين چنين نيست كه مى‌پنداريد، هنگامى كه زمين را به شدت درهم كوبند
Wa Jā'a Rabbuka Wa Al-Malaku Şaffāan Şaffāan
22و [فرمان] پروردگارت برسد، وفرشتگان صف اندر صف حاضر شوند،
Wa Jī'a Yawma'idhin Bijahannama Yawma'idhin Yatadhakkaru Al-'Insānu Wa 'Anná Lahu Adh-Dhikrá
23در آن روز دوزخ را بياورند، در آن روز انسان متذكر شود و كجا اين تذكر براى او سودمند افتد؟!
Yaqūlu Yā Laytanī Qaddamtu Liĥayātī
24مى‌گويد: اى كاش براى اين زندگى‌ام [عبادت خالصانه و كار نيك] پيش فرستاده بودم.
Fayawma'idhin Lā Yu`adhdhibu `Adhābahu 'Aĥadun
25پس در آن روز هيچ كس چون عذاب كردن او عذاب نكند،
Wa Lā Yūthiqu Wathāqahu 'Aĥadun
26و هيچ‌كس چون به بند كشيدن او به بند نكشد.
Yā 'Ayyatuhā An-Nafsu Al-Muţma'innahu
27اى جان آرام گرفته و اطمينان يافته!
Arji`ī 'Ilá Rabbiki Rāđiyatan Marđīyahan
28به سوى پروردگارت در حالى كه از او خشنودى و او هم از تو خشنود است، باز گرد.
Fādkhulī Fī `Ibādī
29پس در ميان بندگانم درآى
Wa Adkhulī Jannatī
30و در بهشتم وارد شو.
