سوره الانبیاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1به نام خداوند رحمتگر مهربان
'Inna Al-Ladhīna Sabaqat Lahum Minnā Al-Ĥusná 'Ūlā'ika `Anhā Mub`adūna
101بى‌گمان كسانى كه قبلا از جانب ما به آنان وعده نيكو داده شده است از آن [آتش] دور داشته خواهند شد.
Lā Yasma`ūna Ĥasīsahā Wa Hum Fī Mā Ashtahat 'Anfusuhum Khālidūna
102صداى آن را نمى‌شنوند، و آنان در ميان آنچه دلهايشان بخواهد جاودانند.
Lā Yaĥzunuhumu Al-Faza`u Al-'Akbaru Wa Tatalaqqāhumu Al-Malā'ikatu Hādhā Yawmukumu Al-Ladhī Kuntum Tū`adūna
103دلهره بزرگ، آنان را غمگين نمى‌كند و فرشتگان از آنها استقبال مى‌كنند [و به آنان مى‌گويند:] اين همان روزى است كه به شما وعده مى‌دادند.
Yawma Naţwī As-Samā'a Kaţayyi As-Sijilli Lilkutubi Kamā Bada'nā 'Awwala Khalqin Nu`īduhu Wa`dāan `Alaynā 'Innā Kunnā Fā`ilīna
104روزى كه آسمان را همچون در پيچيدن صفحه نامه‌ها در مى‌پيچيم. همان گونه كه بار نخست آفرينش را آغاز كرديم، دوباره آن را بازمى‌گردانيم. وعده‌اى است بر عهده ما، كه ما انجام دهنده آنيم.
Wa Laqad Katabnā Fī Az-Zabūri Min Ba`di Adh-Dhikri 'Anna Al-'Arđa Yarithuhā `Ibādiya Aş-Şāliĥūna
105و در حقيقت، در زبور پس از تورات نوشتيم كه زمين را بندگان شايسته ما به ارث خواهند برد.
'Inna Fī Hādhā Labalāghāan Liqawmin `Ābidīna
106به راستى در اين [امور] براى مردم عبادت‌پيشه ابلاغى [حقيقى] است.
Wa Mā 'Arsalnāka 'Illā Raĥmatan Lil`ālamīna
107و تو را جز رحمتى براى جهانيان نفرستاديم.
Qul 'Innamā Yūĥá 'Ilayya 'Annamā 'Ilahukum 'Ilahun Wāĥidun Fahal 'Antum Muslimūna
108بگو: «جز اين نيست كه به من وحى مى‌شود كه خداى شما خدايى يگانه است. پس آيا مسلمان مى‌شويد؟»
Fa'in Tawallawā Faqul 'Ādhantukum `Alá Sawā'in Wa 'In 'Adrī 'Aqarībun 'Am Ba`īdun Mā Tū`adūna
109پس اگر روى برتافتند بگو: «به [همه] شما به طور يكسان اعلام كردم، و نمى‌دانم آنچه وعده داده شده‌ايد آيا نزديك است يا دور.»
'Innahu Ya`lamu Al-Jahra Mina Al-Qawli Wa Ya`lamu Mā Taktumūna
110[آرى،] او سخن آشكار را مى‌داند و آنچه را پوشيده مى‌داريد مى‌داند.
Wa 'In 'Adrī La`allahu Fitnatun Lakum Wa Matā`un 'Ilá Ĥīnin
111و نمى‌دانم، شايد آن براى شما آزمايشى و تا چندگاهى [وسيله] برخوردارى باشد.
Qāla Rabbi Aĥkum Bil-Ĥaqqi Wa Rabbunā Ar-Raĥmānu Al-Musta`ānu `Alá Mā Taşifūna
112گفت: «پروردگارا، [خودت] به حق داورى كن، و به رغم آنچه وصف مى‌كنيد، پروردگار ما همان بخشايشگر دستگير است.»
سوره الفجر
Bismi Allāhi Ar-Raĥmani Ar-Raĥīmi Wa Al-Fajri
1به نام خداوند رحمتگر مهربان؛ سوگند به سپيده‌دم،
Wa Layālin `Ashrin
2و به شبهاى دهگانه،
Wa Ash-Shaf`i Wa Al-Watri
3و به جُفت و تاق،
Wa Al-Layli 'Idhā Yasri
4و به شب، وقتى سپرى شود.
Hal Fī Dhālika Qasamun Lidhī Ĥijrin
5آيا در اين، براى خردمند [نياز به] سوگندى [ديگر] است؟
'Alam Tara Kayfa Fa`ala Rabbuka Bi`ādin
6مگر ندانسته‌اى كه پروردگارت با عاد چه كرد؟
'Irama Dhāti Al-`Imādi
7صاحب [بناهايى چون] تيرك‌هاى بلند،
Allatī Lam Yukhlaq Mithluhā Fī Al-Bilādi
8كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود؟
Wa Thamūda Al-Ladhīna Jābū Aş-Şakhra Bil-Wādi
9و با ثمود، همانان كه در درّه، تخته‌سنگها را مى‌بريدند؟
Wa Fir`awna Dhī Al-'Awtādi
10و با فرعون، صاحب خرگاه‌ها [و بناهاى بلند]؟
Al-Ladhīna Ţaghawā Fī Al-Bilādi
11همانان كه در شهرها سر به طغيان برداشتند،
Fa'aktharū Fīhā Al-Fasāda
12و در آنها بسيار تبهكارى كردند.
Faşabba `Alayhim Rabbuka Sawāa `Adhābin
13[تا آنكه] پروردگارت بر سر آنان تازيانه عذاب را فرونواخت،
'Inna Rabbaka Labiālmirşādi
14زيرا پروردگار تو سخت در كمين است.
Fa'ammā Al-'Insānu 'Idhā Mā Abtalāhu Rabbuhu Fa'akramahu Wa Na``amahu Fayaqūlu Rabbī 'Akramani
15امّا انسان، هنگامى كه پروردگارش وى را مى‌آزمايد، و عزيزش مى‌دارد و نعمت فراوان به او مى‌دهد، مى‌گويد: «پروردگارم مرا گرامى داشته است.»
Wa 'Ammā 'Idhā Mā Abtalāhu Faqadara `Alayhi Rizqahu Fayaqūlu Rabbī 'Ahānani
16و امّا چون وى را مى‌آزمايد و روزى‌اش را بر او تنگ مى‌گرداند، مى‌گويد: «پروردگارم مرا خوار كرده است.»
Kallā Bal Lā Tukrimūna Al-Yatīma
17ولى نه، بلكه يتيم را نمى‌نوازيد
Wa Lā Taĥāđđūna `Alá Ţa`āmi Al-Miskīni
18و بر خوراك [دادن] بينوا همديگر را بر نمى‌انگيزيد
Wa Ta'kulūna At-Turātha 'Aklāan Lammāan
19و ميراث [ضعيفان] را چپاولگرانه مى‌خوريد
Wa Tuĥibbūna Al-Māla Ĥubbāan Jammāan
20و مال را دوست داريد، دوست داشتنى بسيار.
Kallā 'Idhā Dukkati Al-'Arđu Dakkāan Dakkāan
21نه چنان است، آن گاه كه زمين، سخت در هم كوبيده شود،
Wa Jā'a Rabbuka Wa Al-Malaku Şaffāan Şaffāan
22و [فرمان] پروردگارت و فرشته [ها] صف در صف آيند،
Wa Jī'a Yawma'idhin Bijahannama Yawma'idhin Yatadhakkaru Al-'Insānu Wa 'Anná Lahu Adh-Dhikrá
23و جهنّم را در آن روز [حاضر] آورند، آن روز است كه انسان پند گيرد و [لى] كجا او را جاى پندگرفتن باشد؟
Yaqūlu Yā Laytanī Qaddamtu Liĥayātī
24گويد: «كاش براى زندگانى خود [چيزى] پيش فرستاده بودم.»
Fayawma'idhin Lā Yu`adhdhibu `Adhābahu 'Aĥadun
25پس در آن روز هيچ كس چون عذاب‌كردن او، عذاب نكند.
Wa Lā Yūthiqu Wathāqahu 'Aĥadun
26و هيچ كس چون دربندكشيدن او، دربند نكشد.
Yā 'Ayyatuhā An-Nafsu Al-Muţma'innahu
27اى نفس مطمئنّه،
Arji`ī 'Ilá Rabbiki Rāđiyatan Marđīyahan
28خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد،
Fādkhulī Fī `Ibādī
29و در ميان بندگان من درآى،
Wa Adkhulī Jannatī
30و در بهشت من داخل شو.
