سوره الرحمن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

1

بنام خداى رحمان رحيم


وَ ٱلۡأَرۡضَ وَضَعَهَا لِلۡأَنَامِ

10

خدا زمين را براى مردم نهاد.


فِيهَا فَٰكِهَةٞ وَ ٱلنَّخۡلُ ذَاتُ ٱلۡأَكۡمَامِ

11

در آن ميوه هست و خرما كه داراى غلافهاست.


وَ ٱلۡحَبُّ ذُو ٱلۡعَصۡفِ وَ ٱلرَّيۡحَانُ

12

و دانه برگدار و گل.


فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

13

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد.


خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِن صَلۡصَٰلٖ كَٱلۡفَخَّارِ

14

اى انس و جن انسان را از گل خشكيده‌اى همچون سفال، آفريد.


وَ خَلَقَ ٱلۡجَآنَّ مِن مَّارِجٖ مِّن نَّارٖ

15

و جن را از شعله خالص از آتش خلق كرد.


فَبِأَيِّ ءَالَآءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ

16

پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را تكذيب مى‌كنيد؟



قاری