بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

بنام خداى رحمان رحيم

وَ لَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

نوح ما را ندا كرد، بهتر جواب دهنده‌ايم.

وَ نَجَّيۡنَٰهُ وَ أَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

او و خانواده‌اش را از اندوه بزرگ نجات داديم.

وَ جَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

ذريه او را باقى مانده‌ها قرار داديم.

وَ تَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

دعوت او را در آيندگان بر او باقى گذاشتيم.

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

سلام بر نوح در ميان مردمان.

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ما نيكوكاران را بدينسان پاداش مى‌دهيم.

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

او از بندگان مؤمن ماست.

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

سپس آخر مانده‌ها را غرق كرديم.

وَ إِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

ابراهيم از شيعه نوح است.

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

ياد آر كه با قلبى سالم به طرح پروردگارش آمد.

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَ قَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

ياد آر كه به پدرش و قومش گفت چه چيز را بندگى مى‌كنيد؟

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

آيا به دروغ خدايانى جز خدا قصد مى‌كنيد؟

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

گمان شما به خداى جهان چيست؟

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

به ستارگان نگاه كرد.

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

گفت: من مريضم.

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

پشت‌كنان از او رو گرداندند.

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

به سوى معبودهاى آنها رفت و گفت آيا نميخوريد؟

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

چرا سخن نمى‌گوئيد؟

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

بر آنها رفت و با دست آنها را مى‌زد.

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

مردم شتابان رو به ابراهيم كردند.

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

گفت: آيا عبادت مى‌كنيد به آنچه مى‌تراشيد؟

وَ ٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَ مَا تَعۡمَلُونَ

خدا شما و آنچه را كه مى‌كنيد آفريده است.

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

گفتند براى او بنائى بسازيد و او را در آتش بزرگ بياندازيد.

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

به او قصد حيله كردند، مغلوبشان گردانديم.

وَ قَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

گفت: من به سوى پروردگارم مى‌روم حتما هدايتم مى‌كند.

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

خدايا فرزندى از نيكوكاران بر من عطا كن.

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

پسرى بردبار را به او مژده داديم.

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

چون با پدرش بجوانى رسيد، ابراهيم گفت: فرزند عزيزم من در خواب مى‌بينم كه تو را ذبح مى‌كنم، به بين چه نظرى دارى؟ گفت: پدرم آنچه را كه مأمور هستى بكن انشاء الله. مرا از صبر كنندگان مى‌يابى.

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَ تَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

چون هر دو تسليم شدند و او را بر پيشانى به خاك گذاشت.

وَ نَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

و ندايش كرديم كه اى ابراهيم.

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

حقا كه خوابت را خوب عمل كردى، ما نيكوكاران را بدينسان پاداش مى‌دهيم.

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

حقا كه اين امتحان آشكارى است.

وَ فَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

و قربانى بزرگ را از او عوض داديم.

وَ تَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

و دعوت او را در آيندگان بر او باقى گذاشتيم.

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

سلام از ما بر ابراهيم.

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

بدينسان نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم.

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

او از بندگان مؤمن ما بود

وَ بَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

ولادت اسحاق را به او مژده داديم كه پيامبرى از صالحان خواهد بود.

وَ بَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَ عَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَ وَ مِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَ ظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

بر او و بر اسحاق بركت گذاشتيم و از نسل آن دو نيكوكار و آشكارا ظالم به نفس هست.

وَ لَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَ هَٰرُونَ

حقا كه به موسى و هارون عنايت كرديم‌

وَ نَجَّيۡنَٰهُمَا وَ قَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

آن دو و قوم آنها را از غصه بزرگ نجات داديم.

وَ نَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

آنها را يارى كرديم تا پيروز شدند.