بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ عَبَسَ وَ تَوَلَّىٰٓ

بنام خداى رحمان رحيم؛ عبوس شد و رو گردانيد

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

از اينكه آن نابينا پيش او آمد

وَ مَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

چه چيز تو را دانا كرد شايد كه او پاك شود؟!

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

يا پند گيرد و تذكر به او نفع دهد؟!

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

كسى كه خود را بى‌نياز مى‌داند!