سوره النبأ
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ
1به نام خدا كه رحمتش بى‌اندازه است و مهربانى‌اش هميشگى؛ درباره چه چيز از يكديگر مى‌پرسند؟
عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ
2از آن خبر بزرگ [قيامت كبرى]
ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ
3كه همواره درباره آن با يكديگر اختلاف دارند [كه واقع مى‌شود يا نه؟]
كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
4نه چنين است [كه مى‌پندارند] به زودى [به حتمى بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد.
ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ
5باز هم نه چنين است [كه مى‌پندارند] به زودى [به حتمى بودن وقوع آن] آگاه خواهند شد.
أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا
6آيا زمين را بستر آرامش قرار نداديم؟
