بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

بنام خداى رحمان رحيم

وَ لَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

وعده نصرت ما بندگان فرستاده‌مان از پيش گذشته است،

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

آنها، فقط آنها هستند يارى شدگان.

وَ إِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

و لشكر ما فقط آنها هستند پيروزان.

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

از مشركان تا مدتى چشم به پوش.

وَ أَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

منتظرشان باش بزودى خواهند ديد.

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

آيا در عذاب ما عجله مى‌كنند؟!

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

چون به ديارشان نازل شود روزگار انذار شدگان بد خواهد بود.

وَ تَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

از آنها تا مدتى چشم به پوش.

وَ أَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

منتظر باش به زودى مى‌دانند.

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

منزه است پروردگارت كه صاحب عزت است از آنچه توصيف مى‌كنند.

وَ سَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

سلام از ما بر پيامبران.

وَ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

و حمد خدا را كه رب العالمين است.

بِّسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلتِّينِ وَ ٱلزَّيۡتُونِ

بنام خداى رحمان رحيم؛ قسم به انجير و قسم به زيتون‌

وَ طُورِ سِينِينَ

قسم به طور سينا

وَ هَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ٱلۡأَمِينِ

قسم به اين سرزمين امن‌

لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِيٓ أَحۡسَنِ تَقۡوِيمٖ

كه انسان را در بهترين اعتدال آفريديم‌

ثُمَّ رَدَدۡنَٰهُ أَسۡفَلَ سَٰفِلِينَ

سپس او را به پستترين پستها برگردانديم.

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونٖ

مگر كسانى كه ايمان آورده و اعمال شايسته كرده‌اند كه آنها راست پاداشى پيوسته‌

فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعۡدُ بِٱلدِّينِ

پس چه چيز به تكذيب جزا وادارت مى‌كند.

أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَحۡكَمِ ٱلۡحَٰكِمِينَ

آيا خدا بهترين داوران نيست.

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلَّذِي خَلَقَ

بنام خداى رحمان رحيم؛ بخوان قرآن را با شروع به نام پروردگارت كه آفريد

خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ

انسان را از خون بسته آفريد

ٱقۡرَأۡ وَ رَبُّكَ ٱلۡأَكۡرَمُ

بخوان قرآن را كه پروردگارت عطا كننده‌تر است‌

ٱلَّذِي عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ

خدايى كه با قلم تعليم كرد.

عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ يَعۡلَمۡ

انسان را آنچه نمى‌دانست آموخت‌

كَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَيَطۡغَىٰٓ

لكن انسان طغيان مى‌كند

أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ

زيرا كه خود را بى نياز مى‌پندارد

إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ

حقا كه بازگشت به سوى پروردگار تو است‌