سوره الجمعة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ يُسَبِّحُ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است تسبيح مىگويند براى خدا كه فرمانروا، كاملا پاك (از هر عيب و نقص و) شكستناپذير فرزانه است.
هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ
2او كسى است كه در ميان درس ناخواندگان فرستادهاى از خودشان برانگيخت؛ كه آياتش را بر آنان مىخواند [و پيروى مىكند] و رشدشان مىدهد [و پاكشان مىگرداند] و كتاب [خدا] و فرزانگى به آنان مىآموزد؛ در حالى كه قطعا پيش از [آن] در گمراهى آشكارى بودند.
وَ آخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
3و (نيز پيامبر را برانگيخت بر گروهى) ديگر از آنان كه هنوز به آنان نپيوستهاند؛ و او شكستناپذير فرزانه است.
ذٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ
4اين بخشش خداست آن را به هر كه بخواهد (و شايسته بداند) مىدهد؛ و خدا داراى بخشش بزرگ است.
مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْراةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوها كَمَثَلِ الْحِمارِ يَحْمِلُ أَسْفاراً بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ
5مثال كسانى كه تورات برآنان نهاده شده (و به آن مكلف شدهاند) سپس آن را حمل نكردهاند (و به كار نبستهاند) همانند مثال الاغى است كه كتابهايى حمل مىكند. بداست مثال گروهى كه آيات خدا را دروغ انگاشتند! و خدا گروه ستمكاران را راهنمايى نمىكند.
قُلْ يا أَيُّهَا الَّذِينَ هادُوا إِنْ زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِياءُ لِلَّهِ مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ
6بگو:« اى كسانى كه به (آيين) يهود گرويديد! اگر مىپنداريد كه شما دوستان خداييد نه ساير مردم، پس اگر راست مىگوييد آرزوى مرگ كنيد! »
وَ لا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَداً بِما قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ
7و [لى] آنان به سبب دستاورد پيشينشان، هرگز آن [مرگ] را آرزو نخواهند كرد؛ و خدا به [حال] ستمگران داناست.
قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقِيكُمْ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِليٰ عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
8بگو:« درواقع مرگى كه از آن فرار مىكنيد پس حتما آن شما را ملاقات مىكند؛ سپس به سوى داناى نهان و آشكار باز گردانده مىشويد؛ و شما را از آنچه همواره انجام مىداديد با خبر مىسازد. »
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا نُودِيَ لِلصَّلاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِليٰ ذِكْرِ اللَّهِ وَ ذَرُوا الْبَيْعَ ذٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ
9اى كسانى كه ايمان آوردهايد! هنگامى كه براى نماز در روز جمعه ندا داده شود، پس به سوى ياد خدا بكوشيد و معامله را رها كنيد، كه اين براى شما بهتر است اگر بدانيد!
فَإِذا قُضِيَتِ الصَّلاةُ فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَ اذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيراً لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
10و هنگامى كه نماز پايان يافت، پس در زمين پراكنده شويد و از بخشش خدا بجوييد، و خدا را فراوان ياد كنيد باشد كه شما رستگار (و پيروز) شويد.
وَ إِذا رَأَوْا تِجارَةً أَوْ لَهْواً انْفَضُّوا إِلَيْها وَ تَرَكُوكَ قائِماً قُلْ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَ مِنَ التِّجارَةِ وَ اللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ
11و هنگامى كه داد و ستد يا سرگرمى را مىبينند به سوى آن پراكنده مىشوند، در حالى كه تورا ايستاده وا مىگذارند؛ بگو:« آنچه نزد خداست از سرگرمى و از داد و ستد بهتر است؛ و خدا بهترين روزى دهندگان است. »