کتابخانه روایات شیعه
الإنصاف في النص على الأئمة الإثني عشرعليهم السلام
از آنها به بيش از 850 صفحه رحلى بزرگ با خطوط ريز و هر صفحه بيش از 37 سطر نوشته شده را به كسى عنايت كند «هنيئاً له».
تاريخ وفات
وفات آن بزرگمرد حديث در سال 1105 و يا 1107 در قريهاى به نام «نعيم» اتفاق افتاد، و بدن مطهرش را به قريه «توبل» منتقل كرده و در آنجا دفن كردند، و قبر مقدس او مزار شيعيان و ارادتمندان اهل بيت است، خداوند او را با مواليانش با حضرات معصومين عليهم السّلام محشور فرمايد.
در پايان تذكر اين مطلب نيز لازم است كه ما در تنظيم شرح حال مؤلف از مقدمه كتاب حلية الابرار به قلم دانشمند محترم آقاى سيد احمد حسينى وفقه اللَّه تعالى بيشترين بهره را برديم، خداوند بر توفيقات ايشان نيز بيفزايد.
و اينك چند تذكر
1- اين كتاب براى نخستين بار در سال 1386 ه. ق. با سرمايه مرحوم مغفور حاج أبو القاسم سالك و ترجمه اين جانب به چاپ رسيد، كه چاپ مزبور به خاطر جهاتى كه در پايان كتاب ذكر شده خالى از اغلاط نبود، و اكنون، با تجديد نظر و اصلاحات و مقابله و اعرابگذارى، و حروف زيبا به سبكى كه مىبينيد به چاپ رسيد كه اميد است مورد استفاده عموم قرار گيرد.
2- مؤلف بزرگوار در اين كتاب از كتاب نصوص و غيبت صدوق (ره) روايات زيادى نقل كرده كه چون اين دو كتاب در دسترس نبود، ما از برخى از فضلاى محترم قم كمك گرفته و با مراجعه ايشان به كتابهاى ديگر شيخ صدوق (ره) و كتابهاى حديثى ديگر معلوم شد تمامى اين احاديث در كتابهاى اكمال الدين و كفاية الاثر ذكر شده كه
همه آنها با كتابهاى مزبور مقابله و تصحيح شد، چنانچه حديثهاى ديگر كتاب نيز با مصادر آن همگى مقابله و تصحيح شده و در پاورقى شماره صفحه مصدر حديث ذكر شده است.
در خاتمه از همه دوستانى كه ما را در تجديد چاپ اين كتاب يارى كردند سپاسگزارى نموده و توفيق آنها را در انجام خدمتهاى بيشتر به اسلام و مسلمين از خداى تعالى مسألت داريم.
و الحمد للَّه اولًا و آخراً سيد هاشم رسولى محلاتى تهران 20 ذى حجة الحرام 1418- 29/ 1/ 77
[مقدمه مؤلف]
به نام خداوند بخشنده مهربان سپاس خداوندى را كه امامان دوازدهگانه را نشانههاى دين قرار داد، و پيروى ايشان را بر بندگان واجب فرمود و آنان را با قرآن قرين كرد. سلام و درود بر گرامىترين پيشينيان و آيندگان (حضرت) محمد صلّى اللَّه عليه و آله و آلش كه خدايشان از پليدى پاكيزه فرمود. و گواهى دهم كه جز خداى يگانه معبودى نيست و شريك ندارد، و گواهى دهم كه محمد بنده و رسول اوست، و اينكه خليفه بلا فصل پس از او على بن ابى طالب، سپس فرزندش حسن، و پس از او برادرش حسين، سپس فرزندش على بن الحسين زين العابدين، و پس از او فرزندش محمد باقر، سپس فرزندش جعفر صادق، و پس از او فرزندش موسى كاظم، سپس فرزندش على الرضا، و پس از او فرزندش محمد جواد، سپس فرزندش على الهادى، و پس از او فرزندش حسن عسكرى، سپس فرزندش حجت عليهم السّلام مىباشند و من به وسيله آن بزرگواران در زمره رستگارانم.
و بعد: چنين گويد بنده نيازمند به درگاه پروردگار بىنياز: هاشم بن سليمان بن اسماعيل بن عبد الجواد حسينى بحرانى كه من در اين كتاب بيش از سيصد حديث آوردم كه مشتمل نص بر امامت ائمه اطهار دوازدهگانه مىباشد، كه از بزرگان شيعه و سنى با سند بجز نادرى كه مرسل است از مشايخ معتبر نقل شده و آنان در كتابهاى خود روايت كردهاند، و زياده از آنچه نقل كردهام از اين احاديث در اين باره يافتم لكن به جهت رعايت اختصار از ذكر آنها خوددارى كردم؛ و در همين مقدار كه آوردم براى عاقل رشيد كفايت است (هم چنان كه خداى تعالى فرمايد) «همانا در اين است يادآورى براى هر كه او را دلى هست يا گوش فرا دهد و او گواه باشد» 536 و از خداى تعالى اميد دارم كسانى كه از زمره هواپرستان و تقليدكنندگان بدورند و در صدد استفاده هستند و هم چنين آنان كه از دور و نزديك در راه رسيدن به حق هستند به اين كتاب منتفع گردند، و آن را براى من و آنان كه از او نفع مىبرند وسيله نجاتى در روز جزا قرار دهد.
و براى اسامى راويان (احاديث) مقدمه جداگانه قرار دادم كه اسامى كتابهايى كه اين كتاب از آنها نقل شده و هم چنين نام مصنفين آنها را نيز در بر دارد و پس از تحصيل اين مقدمات از خداى متعال خير را طلب نمودم.
شيخ صدوق از جابر بن يزيد جعفى حديث كند كه گفت: به حضرت باقر عليه السّلام عرض كردم: بچه سبب نياز و احتياج به پيغمبر و امام هست؟ فرمود: براى آنكه جهان به صلاح خود باقى بماند، و اين براى آن است كه خداى تعالى تا زمانى كه پيغمبر و امام در زمين باشد عذاب را از اهل زمين بردارد، خداى تعالى فرمايد: «و خدا ايشان را عذاب نمىكند و حال اينكه تو در ميان ايشانى، سوره انفال آيه 33» و پيغمبر فرمود: ستارگان امان اهل آسمانند، و اهل بيت من امان اهل زمينند؛ چون ستارگان از ميان بروند به اهل آسمان رسد آنچه را ناخوش دارند، و چون اهل بيت من از ميان بروند به اهل زمين رسد آنچه را خوش ندارند. 537
و كتابهايى كه از آنها نقل شده بنام بعضى از آنها به رمز اشاره شد، بدين ترتيب:
«نص» رمز كتاب النصوص ابن بابويه قمى (ره).
«غب» رمز كتاب غيبت ايشان.
«خل» رمز كتاب خصال آن مرحوم.
«عض» رمز كتاب عيون اخبار الرضا عليه السّلام.
«غخ» رمز كتاب غيبت نعمانى.
«كا» رمز كتاب كافى كلينى (ره) و كتابهاى ديگر كه به نامهاى آنها تصريح شده است، و هر جا اول سند نام محمد بن على است منظور ابن بابويه (صدوق) است و هر جا ابن طاوس است منظور سيّد اجل سيد على بن موسى بن جعفر بن محمد بن طاوس (ره) مىباشد.
و گاهى از اوقات متن بعضى از احاديث را بواسطه اختلاف در عبارت يا راوى آن تكرار نمودم، و ناميدم آن را به نام كتاب «الانصاف في النص على الائمة الاثنى عشر من آل محمد الاشراف».