کتابخانه روایات شیعه
سند خود از جابر بن سمره همين حديث را با مختصر تفاوتى روايت كرده است. 664
نودم: صدوق در كتاب نصوص از اصبغ بن نباته از على عليه السّلام روايت كرده كه (ترجمه آن در حديث دويست و شش) در نام عبد الرحمن بن ابى ليلى (حرف عين) بيايد. 665
نود و يكم: و نيز در همان كتاب از اصبغ بن نباته حديث كند كه گفت: شنيدم از امام حسن عليه السّلام كه مىفرمود: امامان بعد از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله دوازده نفرند، نه نفر از صلب برادرم حسين عليه السّلام و
مهدى اين امّت از آنها است. 666
نود و دوم: و در كتاب غيبت از اصبغ بن نباته از عبد اللَّه بن عباس حديث كند كه گفت: شنيدم رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله مىفرمود: من و على و حسن و حسين و نه نفر از اولاد حسين پاكيزه و معصوم هستيم. 667
مؤلف گويد: و اين خبر را در كتاب نصوص 668 و كتاب عيون اخبار الرضا عليه السّلام 669 نيز روايت كرده و به جز يك نفر از راويان سند هيچ اختلافى در سند و متن آنها نيست.
نود و سوم: و در كتاب نصوص از اصبغ بن نباته حديث كند كه گفت: شنيدم عمران بن
حصين مىگفت: (ترجمه اين حديث در حديث 72 گذشت). 670
نود و چهارم: و در همان كتاب از اعرج از ابى هريره حديث كند كه گفت: از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله راجع به گفتار خداى تعالى: «و آن (امامت) را گفتارى پاينده در فرزندان وى نهاد، سوره زخرف آيه 27» پرسيدم؟ فرمود: امامت را در فرزندان حسين قرار داد، از صلب او نه نفر از امامان را بيرون خواهد آورد، و از آنها است مهدى اين امّت، سپس فرمود: اگر مردى بين ركن و مقام همچنان سر پا بايستد؛ سپس خدا را با دشمنى اهل بيت من ملاقات كند، داخل آتش شود. 671
نود و پنجم: و به همين سند روايت كرده از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله كه فرمود: من در ميان شما دو چيز سنگين مىگذارم، كتاب خداى عز و جل هر كه او را پيروى كند بر هدايت است؛ و هر كه او را واگذارد بر گمراهى است، و بعد (از آن) اهل بيتم در باره اهل بيتم خدا را به ياد شما مىآورم (كه آنها را اذيت نكنيد و از انجام دستوراتشان سرپيچى نكنيد)- و اين فرمايش را سه مرتبه فرمود- به أبى هريره گفتم: اهل بيتش كيانند آيا زنهاى اويند؟ گفت: نه. اهل بيت او اصل و ريشه و برگزيدگان اويند، و آنها امامان دوازدهگانهاى هستند كه خداوند ايشان را ياد كرده در گفتارش «و آن (امامت) را گفتارى پاينده در اولاد او نهاد، سوره زخرف آيه 27». 672
نود و ششم: و در كتاب غيبت از اعمش از حضرت صادق عليه السّلام در باب امامت حديثى نقل كرده كه ان شاء اللَّه تعالى در ضمن نام تميم بن بهلول (در حرف تاء در حديث 103) بيايد. 673
مؤلف گويد: اين حديث را در كتاب عيون اخبار الرضا عليه السّلام به همين نحو روايت كرده است. 674
نود و هفتم: و در كتاب نصوص از انس بن سيار از انس بن مالك روايت كرده كه گفت: شنيدم از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله كه مىفرمود: اوصياى پيمبران كسانى هستند كه به اداى ديون آنها، و وفاى به وعدههاى ايشان قيام كنند، و بر سنّت آنها جنگ كنند، سپس به سوى على عليه السّلام متوجه شد و فرمود: تو هستى وصى و برادر من در دنيا و آخرت، قرض مرا ادا كنى؛ و به وعدههاى من وفا كنى، و بر سنتم جنگ نمايى، تو بر تأويل (قرآن) جنگ كنى چنانچه من بر تنزيل آن جنگ كردم؛ پس من بهترين پيغمبرانم و تو بهترين اوصياء و دو سبط من (حسن و حسين) بهترين سبطهايند، و از صلب ايشان امامان نهگانه كه پاكيزه و معصوم و قائم به عدل و داد هستند بيرون آيند، و امامان
پس از من به عدد نقيبان بنى اسرائيل و حواريين عيسى مىباشند، ايشان عترت من و از گوشت و خون منند. 675
نود و هشتم: و از انس بن سيرين از انس بن مالك حديث كند كه گفت: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله نماز صبح را با ما خواند سپس به ما رو كرده فرمود: اى گروه اصحاب من هر كه اهل بيت مرا دوست بدارد با ما محشور شود، و هر كه به اوصياى بعد از من چنگ زند به دستاويزى محكم چنگ زده، پس ابو ذر برخاسته عرض كرد: اى رسول خدا امامان پس از تو چند نفرند؟ فرمود: به عدد نقيبان بنى اسرائيل. ابو ذر عرض كرد: همهشان از اهل بيت تو هستند؟ فرمود: همهشان از اهل بيت منند، نه نفر از صلب حسين و مهدى از ايشان است. 676
نود و نهم: و در همان كتب از اياس بن سلمه بن اكوع از أبى ايوب انصارى حديث كند كه گفت:
شنيدم از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله كه مىفرمود: من سيد پيغمبران و على سيد اوصياء و دو سبط من بهترين سبطهايند، و امامان معصوم از صلب حسين عليه السّلام از ما هستند، و مهدى اين امّت از ما است، عربى باديهنشين به پا خواست و عرض كرد: اى رسول خدا! امامان بعد از تو چند نفرند؟
فرمود: به عدد سبطهاى (يهود) و حواريين عيسى و نقيبان بنى اسرائيل هستند. 677 678
لف گويد: و در بعضى نسخهها، از اياس از سلمه اكوع نقل شده و اين به صحت نزديكتر است.