کتابخانه روایات شیعه
اطاعت كنيد و پيغمبر و زمامداران خويش را فرمان بريد؛ سوره نساء، آيه 60». و (نيز) خداى تعالى فرموده: «جز اين نيست كه ولىّ شما خدا است و پيغمبرش و آنان كه ايمان دارند كسانى كه نماز به پا داشته و در حالى كه در ركوعند زكات دهند، سوره مائده، آيه 55» آن كسى كه به ولايت خوانده شده و امامت براى او در روز غدير خم ثابت شده به گفتار رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله كه از جانب خداى عز و جل فرمود: آيا من سزاوارتر از شما به خودتان نيستم؟ عرض كردند: چرا. فرمود: هر كه من مولاى او هستم پس على مولاى اوست، بار خدايا! دوست بدار كسى كه او را دوست بدارد و دشمن بدار كسى كه با او دشمنى كند، و يارى كن هر كه او را يارى كند؛ و خوار گردان هر كه او را خوار كند؛ و عزيز كن هر كه به او عطا كند: آن (امام كه نشانههاى او را برايت بيان كردم) على بن ابى طالب است كه امير مؤمنان و پيشواى پرهيزكاران و زمامدار سفيدرويان، و برترين اوصياء و بهترين تمامى مخلوق پس از رسول خدا است، و پس از او حسن و حسين دو سبط رسول خدا و دو فرزند بهترين زنان هستند، سپس على بن الحسين و محمد بن على و جعفر بن محمد و
موسى بن جعفر و على بن موسى و محمد بن على و على بن محمد، سپس امام حسن، و بعد از او محمد بن حسن بن على- درود خدا بر او باد- تا به امروز يكى پس از ديگرى (امام و پيشوا هستند) ايشان عترت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله هستند، كه معروفند به وصيت و امامت و زمين در هيچ عصر و زمان و دوره و آنى خالى از آنان نيست،
و ايشانند ريسمان محكم و پيشوايان راهنما، و حجت بر اهل دنيا، تا اينكه خداوند زمين و اهل آن را به ارث برد، و هر كه مخالفت آنها كند گمراه و گمراهكننده و واگذارنده حق و هدايت است، و ايشانند مفسّر قرآن، و گويندگان از جانب رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و هر كه بميرد و آنها را به امامت نشناسد به مردن زمان جاهليت مرده است، آيين آنها:
پارسايى، پاكدامنى، راستى، صلاح، اداى امانت به صاحبش چه نيكوكار (باشد) يابد و زشت كردار، و طول سجده، و شبزندهدارى، پرهيز از محرمات، انتظار فرج با بردبارى، خوش سلوكى با مردم، خوش رفتارى با همسايه است، سپس تميم بن بهلول گفت: ابو معاويه از اعمش
از حضرت صادق عليه السّلام مانند همين حديث را در موضوع امامت برايم حديث كرده است. 683
مؤلف گويد: شيخ صدوق همين روايت را در كتاب خصال 684 و كتاب عيون اخبار الرضا عليه السّلام 685 نيز روايت كرده است.
حرف ثاء
صد و چهارم: صدوق در كتاب غيبت از ثابت بن دينار از حضرت سيد العابدين على بن الحسين از حضرت سيد الشهداء از امير المؤمنين عليهم السّلام حديث كند كه پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: امامان بعد از من دوازده نفرند كه اى علىّ اول ايشان تويى و آخرشان قائم است، كه خداوند به دست او شرق و غرب زمين را بگشايد. 686
مؤلف گويد: همين حديث را در كتاب امالى در مجلس بيست و سوم 687 و هم چنين در كتاب عيون
اخبار الرضا روايت كرده، 688 و ثابت بن دينار همان ابو حمزه محمد بن على ثمالى است كه پيش از اين نام او گذشت.
حرف جيم
صد و پنجم: شيخ طوسى در كتاب غيبت خود از جابر بن عبد اللَّه انصارى حديث كند كه گفت:
وارد شدم بر حضرت فاطمه عليها السّلام و در دست او (نامهاى بود) كه در آن اسامى اوصياء از اولاد او بود، پس دوازده اسم شمردم كه آخر آنها حضرت قائم بود، سه تن از آنها محمد و چهار نفر على در آنها بود. 689
صد و ششم: نعمانى در كتاب غيبت از جابر بن يزيد جعفى از حضرت باقر عليه السّلام از سالم بن
عبد اللَّه بن عمر از پدرش عبد اللَّه بن عمر روايت كرده كه گفت: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: شبى كه خداوند مرا به آسمانها برد به من وحى فرمود: اى محمد چه كسى را در زمين بر امّت خود خليفه قرار دادى؟- و خودش داناتر بود (به اين سؤال)- عرض كردم: پروردگارا برادرم را فرمود: