کتابخانه روایات شیعه
الإنصاف في النص على الأئمة الإثني عشرعليهم السلام
و اين پيش از آن بود كه خداوند آسمان افراشته و زمين پهناور يا هوا يا ملك يا آب يا بشرى را بيافريند، و ما به علم او نورى بوديم كه وى را تسبيح مىنموديم و (دستورات و فرامين او را) مىشنيديم و اطاعت مىكرديم.
سلمان عرض كرد: اى رسول خدا پدر و مادرم به فدايت، چه ثواب و اجرى است براى كسى كه ايشان را بشناسد؟ فرمود: اى سلمان هر كه ايشان را بشناسد و به حقيقت معرفت به آنان پيدا كند، و از ايشان پيروى كند، و دوست بدارد هر كه آنان را دوست دارد، و دشمن دارد دشمنان آنها را، او به خدا سوگند از ما است، وارد شود هر كجا كه ما وارد شويم، و منزل كند هر جا كه ما منزل كنيم، عرض كردم: اى رسول خدا آيا بدون شناختن نامهاى ايشان ايمان به آنها كافى است؟ فرمود: نه اى سلمان، عرض كردم: اى رسول خدا من تا حسين بيش نشناسم بقيّه را از چه راهى بشناسم؟ حضرت فرمود: پس از حسين آقاى عبادتكنندگان فرزندش على بن الحسين، سپس محمد بن على باقر (شكافنده) علم اولين و آخرين از پيغمبران و مرسلين، و پس از او جعفر بن محمد صادق زبان (گوياى) خدا، سپس موسى بن جعفر كاظم (فرو نشاننده) غيظ و غضب خود به بردبارى در راه خداى عز و جل، سپس على بن موسى الرضا
(راضى) به امر پروردگار، سپس محمد بن على برگزيده از خلق خدا، و پس از او على بن محمد راهنماى به سوى خدا، سپس حسن بن على صامت (خاموش) و امين بر اسرار خدا، پس از او محمد بن الحسن مهدى و هادى و ناطق و قائم به امر خداى عز و جل.
سلمان گويد: گريان شدم و عرض كردم: سلمان كجاست (كه او را درك كند)؟ به من فرمود: تو و امثال تو از كسانى كه به حقيقت شناسايى و معرفت، آنها را دوست داريد او را درك كنيد. سلمان گويد: خداى را بسيار سپاسگزارى كردم سپس عرض كردم: اى رسول خدا آيا من به زمان او مىرسم؟ فرمود: اى سلمان بخوان (اين آيه را) «پس گاهى كه آيد وعده نخستين آنها برانگيزيم بر شما بندگانى از ما دارندگان نيرويى سخت، پس بگردند ميان شهرها و بوده است وعده شدنى، پس بازگردانيم براى شما تاختن را بر ايشان و كمك داديم شما را به مالها و پسرانى و گردانيم شما را فزونتر در گروه، سوره اسراء آيه 5- 6» پس گريه شوقم شديد شد و عرض كردم: اى رسول خدا در حضور شما است؟ فرمود: آرى به خدايى كه محمد را فرستاده با حضور من و على و فاطمه و حسن و حسين
و نه امام، و هر مؤمنى كه در باره ما به او ستم شده است مىباشد، آرى به خدا سوگند اى سلمان سپس شيطان و لشكريانش، و هم چنين هر مؤمن خالص و هر كافر خالصى بيايند تا قصاص و انتقام ظلمها و خونها گرفته شود و خداوند احدى را ستم نكند، و مائيم تأويل (اين آيه شريفه) «و اراده كنيم كه منّت نهيم بر آنان كه ناتوان شمرده شدند در زمين و بگردانيمشان ارث برندگان و فرمانرواييشان دهيم در زمين و بنمايانيم فرعون و هامان و سپاهيان ايشان را از آنچه مىترسيدند، سوره قصص آيه 5- 6» سلمان گويد: از نزد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله برخاستم و عرض كردم: هر زمان مرگ بيايد سلمان باك ندارد. 730
حرف زاء
صد و سى و پنجم: كلينى عليه الرحمة در كافى از زرارة حديث كند كه گفت: شنيدم از حضرت ابى جعفر باقر عليه السلام كه مىفرمود: دوازده امام از آل محمد تمامى آنها كسانى هستند كه فرشتگان با آنها حديث كنند، و از فرزندان رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و على عليه السّلام هستند، و رسول خدا و على آن دو پدران (ائمه) هستند. على بن راشد كه برادر (رضاعى) مادرى حضرت على بن حسين عليه السّلام بود منكر (اين فرمايش) حضرت شد، پس حضرت باقر بر او بانگ زد و فرمود: هر آينه فرزند مادرت يكى از آنها است. 731
صد و بيست و ششم: و نيز در همان كتاب از زرارة حديث (ديگرى مانند حديث گذشته) روايت كرده است. 732
مؤلف گويد: اين حديث را شيخ طوسى در كتاب غيبت بدون تفاوت در متن و تفاوت مختصرى در سند روايت كرده است. 733
صد و سى و هفتم: و نيز در همان كتاب از زرارة از حضرت باقر عليه السّلام كه مىفرمود: ما دوازده نفر امام و پيشواييم كه از آنهاست حسن و حسين، سپس امامان از اولاد حسين عليهم السّلام. 734
و شيخ صدوق نيز به سند خود در كتاب خصال 735 و همچنين در كتاب عيون اخبار الرضا 736 اين حديث را بدون تفاوت در سند و متن مانند كتاب خصال روايت كرده است.
صد و سى و هشتم: نعمانى در كتاب غيبت از زرارة از حضرت باقر عليه السّلام و او از پدرانش از حضرت رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و آله حديث كند كه فرمود: از اهل بيت من دوازده نفر محدّثند (كه فرشتگان با آنها حديث كنند) مردى كه نامش عبد اللَّه بن زيد بود و برادر رضاعى حضرت على بن الحسين عليه السّلام بود عرض كرد: سبحان اللَّه: محدّثند (كه فرشتگان با آنها حديث كنند)؟- مانند كسى كه منكر اين فرمايش باشد؟- زرارة گويد: حضرت به جانب او متوجه شد و فرمود: هر آينه به خدا سوگند
فرزند مادرت يعنى على بن الحسين اين گونه بود. 737
صد و سى و نهم: على بن احمد مالكى كه از بزرگان اهل تسنن است در كتاب فصول المهمة از زرارة حديث كند كه گفت: شنيدم از حضرت ابى جعفر كه مىفرمود: امامان دوازده نفرند كه همگىشان از آل رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله هستند، على بن ابى طالب و يازده نفر از فرزندانش.
صد و چهلم: شيخ صدوق عليه الرحمة در كتاب خصال از زرارة حديث كند كه گفت: شنيدم از حضرت ابى جعفر باقر عليه السّلام كه مىفرمود: ما دوازده نفر امامان هستيم كه از آنها است على و حسن و حسين عليهم السّلام. 738