کتابخانه روایات شیعه
(آنگاه بگو): «بك يا اللَّه» ده مرتبه «يا محمد» ده مرتبه «يا على» ده مرتبه «يا فاطمة» ده مرتبه «يا حسن» ده مرتبه «يا حسين» ده مرتبه «يا على بن الحسين» ده مرتبه «يا محمد» ده مرتبه «يا جعفر بن محمد» ده مرتبه «يا موسى بن جعفر» ده مرتبه «يا على بن موسى» ده مرتبه «يا محمد بن على» ده مرتبه «يا على بن محمد» ده مرتبه «يا حسن بن على» ده مرتبه «يا ذا الحجة» ده مرتبه، آنگاه حاجتت را از خداوند بخواه، (راوى) گويد: آن مرد رفت و پس از مدتى به نزد آن حضرت آمد و دين او اداء شده بود، و سلطان با او نيك شده، و وسعت، زندگيش را فرا گرفته بود. 991
سيصد و بيست و پنجم: و از ابى صامت حديث كرده است كه گفت: حضرت صادق عليه السّلام فرمود:
شب و روز دوازده ساعت است و على بن ابى طالب عليه السّلام بهترين ساعت از دوازده ساعت است، و همين است گفتار خداى تعالى كه فرمايد: «بلكه تكذيب كردند به ساعت و آماده كرديم براى آنكه تكذيب كند به ساعت عذابى سوزان را، سوره فرقان آيه 11». 992
سيصد و بيست و ششم: محمد بن احمد بن على، معروف به ابن فارسى در كتاب روضة الواعظين حديث كند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله به على عليه السّلام فرمود: اى على مقام تو نزد من چون منزلت هبة اللَّه است (كه فرزند حضرت آدم عليه السّلام بود) از آدم، و به منزلت سام (فرزند نوح) است از نوح و به منزلت اسحاق (فرزند ابراهيم) است از ابراهيم، و به منزلت هارون (برادر موسى) است از موسى، و به منزلت شمعون (وصىّ عيسى) است از عيسى، جز اينكه پس از من پيغمبرى نيست، اى على تو وصىّ و جانشين منى، هر كه وصىّ بودن و جانشينى تو را انكار كند از من نيست و من از او نيستم، و من دشمن اويم در قيامت، اى على تو بهترين امّت من و پيشرو آنان در اسلام هستى، و در علم داناترين آنان، و در حلم و بردبارى، بردبارترينشان و از جهت دل و قلب شجاعترين ايشان، و در بذل و بخشش، جوانمردترين آنها هستى، اى على تو امام و امير پس از منى، و صاحب و وزير بعد از من هستى، و تو مانندى در ميان امّت من ندارى، اى على تو تقسيمكننده بهشت و دوزخى، به سبب دوستى تو نيكوكاران از بدكاران، و خوبان از ميان مؤمنين و كافران
شناخته شوند. رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: امامان پس از من دوازده نفرند كه اولشان تويى و آخرينشان قائمى است كه خداى تعالى به دست او مشرقهاى زمين و مغربهاى آن را بگشايد. 993
فصل در بيان قسمتى از آنچه از طريق اهل سنّت از رسول خدا عليه السّلام روايت شد كه امامان دوازده نفرند
حديث اول: احمد اخطب خوارزم كه نزد اهل سنّت به صدر الائمة (بالاترين پيشوايان)
ناميده شده است. از أبى سلمة چوپان رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله حديث كرده (و تمامى حديث با ترجمهاش در صفحه 103 گذشت). 994
مؤلف گويد: اين حديث را جماعتى از شيعه و سنى حديث كردهاند؛ و شيخ طوسى نيز در كتاب غيبت، 995 و ابن شاذان در كتاب مناقب، و صاحب كتاب مقتضب الاثر، 996 و هم چنين صاحب كتاب كنز خفى نيز حديث كردهاند.
دوم: بخارى در كتاب صحيح در جزء هشتم كه ثلث آخر كتاب است پيش از باب «اخراج خصوم» از جابر بن سمرة حديث كرده است (و آن در صفحه 204 گذشت). 997
سوم: و نيز از ابن عيينه حديث كند كه گفت: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: (و آن حديث در حديث هفتم، صفحه 39 گذشت). 998
چهارم: و نيز از عبد اللَّه بن عمر حديث كرده است كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود، هميشه اين امر (خلافت) در قريش است تا دو نفر از ايشان باقى است. 999
پنجم: مسلم بن حجاج نيشابورى در كتاب صحيح از عبد اللَّه (بن عمر مانند حديث گذشته را) روايت كرده است. 1000