کتابخانه روایات شیعه
دعاى آن حضرت عليه السّلام در روز بيست و هشتم ماه
خدايا بتو پناه ميبرم از هر چه جز تو است، خدايا توئى بزرگ و بزرگتر از هر چيز، خدايا مرا از خوبى و خير هر چه بمن عطا فرمودهاى محرومم مساز، و بدان چه از من بازداشتهاى شيفتهام مكن، خدايا از تو خواهم بهترين چيزى را كه به بندگانت دادهاى از خاندان و دارائى و فرزند و ايمان و امانت و فرزند سودمندى كه زيان نزند و زيان نباشد، خدايا من
بدرگاهت نيازمندم و از تو ترسانم و بتو پناهجويم، خدايا نامم را تبديل نكن، و تنم را دگرگون منما، و بلايم را زياده از حد طاقت مكن و بلائى دنبال بلائى برايم پيش نياور، خدايا بتو پناه برم از ثروتى كه طغيان و سركش آرد، يا هوا و هوسى كه هلاكت ببار آرد، يا كردارى كه موجب شرمسارى گردد خدايا گناهانم را بيامرز و توبهام را بپذير، و دليل قاطعم را آشكار ساز، و عيوبم را بپوشان، و محمد و خاندان برگزيده محمد را ياوران من گردان كه برايم آمرزش خواهند، خدايا بتو پناه برم از اينكه سخنى گويم كه بظاهر طاعت و فرمانبردارى تو باشد ولى منظور من جلب خاطر ذات تو نباشد، خدايا بتو پناه برم از اينكه ديگرى را در آنچه بمن دادهاى خوشبختتر از من باشد، خدايا بتو پناه برم از شر شيطان، و از شر سلطان، و از شر آنچه قلمها بدان جريان يابد، و از تو خواهم كردارى نيك، و زندگانى ثابت (يا زندگانى كه موجب چشم روشنى باشد) و روزئى ريزان و پر خيز، خدايا گناهان را يادداشت كردهاى و بر پنهانيهاى دل آگاهى، و ميان دلها حائل گشتهاى (و از ضمائر دل هر كس اطلاع دارى) و دلها بسوى تو توجه دارند، و هر نهانى پيش تو آشكار است، و فرمان تو بهر چه بخواهى همان است كه بدان بگوئى باش و باشد، خدايا از تو خواهم برحمتت كه طاعت و فرمانبردارى خود را در هر عضوى از اعضاء من در آورى كه بدان وسيله آن را انجام دهم و پس از آن هيچ گاه آن را از آن عضو بيرون نبرى، خدايا و از تو خواهم كه نافرمانيت را برحمت خود از هر عضوى از اعضاء من بيرون برى تا از آن نافرمانى خوددارى كنم و سپس هيچ گاه دوباره آن نافرمانى را بمن باز نگردانى، خدايا براستى تو گناه بخشى هستى كه بخشش گناه را دوست دارى پس از من درگذر (و گناهم ببخش) خدايا تو در أزل وجود داشتى و چيزى پيش از تو نبود و پس از تو نيز چيزى نخواهد بود، و توئى زنده پاينده، ديدگان بخواب رود و ستارگان ناپديد گردد ولى تو را چرت و خواب نگيرد، درود فرست بر محمد و خاندان محمد و اندوه و غمم را
بگشا، و برايم از هر كارى كه مرا به اندوه اندازد گشايش و برآيشى مقرر فرما، و اميد بذات خودت را در دل من پا بر جا كن تا از اميد به مخلوق و اميد بما سواى تو بازم دارد، و تا آنكه اعتماد من جز بتو نباشد، خدايا مرا در پرده (و غفلت) فراموشى باز نگردان، و تدريجا بدام (غرور و غفلت مال و منال) دچارم مكن، و نامم را در زمره بيخبران ثبت مفرما، خدايا بتو پناه ميبرم از اينكه بندگانت را گمراه سازم و در اجابتت دچار ترديد گردم، خدايا من گناهانى دارم كه دفترت آنها را ثبت كرده و دانشت بدانها احاطه دارد، و در علمت دقيقا آنها ضبط شده، و منم خطاكار گنهپيشه، و توئى پروردگار آمرزنده احسان پيشه، و من بوسيله توبه و بازگشت بدرگاهت توجه كردهام و گذشت از گذشتههايم را از تو خواستارم پس از من در گذر و گناهان گذشتهام را بيامرز كه براستى توئى توبه پذير مهربان خدايا تو بمهرورزى من از همه كس سزاوارترى، پس بمن رحم كن، و كسى را كه بمن رحم نميكند در دنيا و آخرت بر من مسلط مكن خدايا كارهاى نهانى مرا كه ببزرگوارى خود بر من پوشاندهاى چنان مكن كه موجب گرفتارى تدريجى من باشد و در نتيجه روز رستاخيز مرا بدانها مؤاخذه كنى و در پيش خلائق رسوايم سازى، و در هر دو سراى اى پروردگار من از من در گذر كه براستى تو آمرزش پيشه و مهربانى، خدايا اگر من شايستگى آن را ندارم كه برحمت و مهر تو برسم اما رحمت تو شايستگى آن را دارد كه شامل حال من گردد و فرايم گيرد، زيرا كه آن همه چيز را فرا گيرد و من نيز چيزى از چيزها هستم كه بايد رحمتت مرا هم فرا گيرد اى مهربانترين مهربانان، خدايا و اگر چنان است كه رحمت خود را به آن دسته از بندگانت مخصوص داشتهاى كه در مورد دستوراتت فرمانبردارند، و بهمان كه براى آن ايشان را آفريدهاى عمل كنند محققا آن دسته از بندگانت جز بوسيله توفيقى كه تو بدانها دادهاى باين سعادت نائل نگشته و اين موفقيت را كسى جز تو بدانها نداده است، در صورتى كه رحمت تو پيش از توفيق فرمانبرداريشان از تو شامل